Een weekend zonder wedstrijden

 Dit weekend was een weekend zonder wedstrijden, iets wat voor ons een zeldzaamheid is geworden. Een weekend dus om even andere afspraken na  te komen. Maar voor dat we de deur uitgingen  even een 1 op 1 aandacht ronde voor alle mannen. Ik was dus wel even zoet de zondag morgen. De mannen genoten van deze extra aandacht.

Odin was de eerste die mee mocht. De gewone riem bleef thuis en de lange speurlijn van Mango kwam aan zijn tuig. Het was genieten voor Odin.

wat loopt daar....

Stoere man

Terwijl ik met Odin op pad ben stuurt Alin mij het volgende filmpje. De wolven pack van Bork. Baas is weg zonder ons.

We wandelen naar huis en daar zitten dus een aantal ongeduldig te wachten. James is de gelukkige die nu mee mag.

En ook hij gaat aan de lange lijn, blije gup .

Maar ook voor James komt er een einde aan de ronde en gaan we weer terug. Donald mag nu mee.

Heerlijk al die lachende bekkies zo op de vroege morgen.

ff schudden

Wachten en go. Toch een stukje training in het rondje.

Zo valt goed op hoe grijs zijn snoetje al wordt.

Ik wissel Donald voor Elwood. De lange riem blijft thuis. Elwood mag los op de es.

Airforce Whoop, laagvliegend kwam hij over de es heen.

De paashaas na doen., je bent te vroeg Whoop.

Blij , blij , blij

Teddybeertje

Het plezier straalde van zijn koppie.

Maar ook de ondeugd, kleine krachtpatser met zijn gespierde lichaam.

En dan is er nog 1 die wel heel lang moest wachten vond ie. Golden oldie Dylan, ook Dylan mocht weer los op d es.

Maar het weer los mogen rennen maakte het lange wachten meer dan goed volgens mij.

Oude grijze muis.

Genieten voor hond en baas.

Nu de mannen allemaal hun extra aandacht gehad hadden konden wij met een gerust hart weggaan. Op de camera kon ik ze volgen, heel veel audio alarm..... er werd een compleet bos omgezaagd als ik hun gesnurk moest geloven.