Afgelopen zondag stond de 25e en laatste beaglewandeling van Jan en Jenny op de kalender. 28 jaar geleden organiseerden ze de eerste wandeling voor de Beagle Club Nederland. En nu 28 jaar verder, de 25e !! Drie keer kon het niet doorgaan, 1 keer ivb met de MKZ crisis en 2 keer door de beperkingen rond het Corona virus. Jan hoopt in december zijn 80 e verjaardag te vieren en dus vonden ze het nu tijd om te zeggen het is klaar, samen de 25 vol maken was wel een grote wens van hun.
25 jaar lang hebben ze zich ingezet voor deze wandeling, dat mocht niet ongemerkt voor bij gaan. In maart hadden we het al al aan gegeven bij de Beagleclub maar helaas hebben ze er niets mee gedaan. Voor ons stond als een paal boven water dat wij dit niet ongemerkt voorbij zouden laten gaan. Samen met Nicole, Joris, Eric en Irene hebben we diverse dingen opgepakt om Jan en Jenny voor de wandeling even in het zonnetje te zetten. Eric en Irene regelden dat er een groot spandoek werd gemaakt, Joris en Nicole zorgden voor een blijvende herinnering in de vorm van een beeld, Alinda maakte enkele mokken en regelde twee taarten voor de deelnemers en ikzelf legde contact met meerdere media kanalen. Dit alles zonder dat Jan en Jenny er vanaf wisten.
Een week voor de wandeling kwam er dus een artikel in de digitale krant' ' ditisRoden'' de eerste aanzet van het verrassingspakket voor Jan en Jenny. We krijgen bericht dat Nicole het beeld besteld heeft en ook van Eric horen we dat het spandoek in de maak is. Ik begin met een foto collage van 25 jaar Ot en Sien die Alinda door zal sturen naar de bakkerij voor op de taart. De verrassingsbal was aan het rollen.
De dagen tikten door en het weekend van de wandeling komt eraan. Op vrijdag had ik nog telefonisch contact met het Dagblad van het Noorden, ze waren van plan om met een verslaggever en fotograaf langs te komen en zelfs een deel van de route mee te wandelen. Joris en Nicole kwamen op zaterdag al naar ons toe samen met Hugo en Casper. Ik app nog even met Jenny hoe laat als ze ons verwachten want zoals elk jaar zouden we ook nu de bordjes voor de deelnemers ophangen zodat men wist waar ze moesten zijn. Kwart over 10 was vroeg genoeg zei Jenny. Ik had nu dus een richttijd, we overleggen hier hoe laat we dan in Roden moeten zijn om alles klaar te zetten. Half 10 zou dus vroeg genoeg zijn. Ik geef dit tijdstip ook door aan Eric.
Zondag morgen vertrekken we hier rond kwart voor negen en zijn mooi om half 10 bij de Noorderkroon. Eric was al bezig met het plaatsen van de palen waartussen we de grote poster ophangen. Alinda brengt ondertussen de taarten naar binnen want ze had van tevoren al geregeld dat de taarten in het zorgcentrum nog in de koelcel konden staan tot we ze nodig hadden. We hangen nog wat slingers bij het spandoek en zijn dan klaar. het is nog te vroeg om naar Jan en Jenny te rijden dus we wachten nog even. Rond 5 over tien stappen we in de auto en rijden richting hun huis. We komen binnen en Joris en ik nemen de bordjes mee om ze op te hangen. Nicole en Alin blijven nog even en zullen later samen met Jan en Jenny naar de verzamelplaats komen.
Extra schoren want er stond een stevige wind
We hangen de bordjes op en gaan dan naar de verzamelplaats. Ondertussen kreeg ik nog een belletje van de verslaggever van het Dagblad van het noorden over de locatie waar ze moesten zijn precies op tijd want Jenny en Alinda kwamen er al aan. Ik kon dus direct de verbazing op het gezicht van Jenny vast leggen. Ondertussen komen de eerste wandelaars ook aan en ook Jan is er inmiddels.
Jenny komt aan en ziet het grote doek hangen
Ruben tussen de beagles
en zijn zus Suus
Jan was de hele tijd aan het vertellen over de wandelingen aan de verslaggever van het dagblad
En de beide oudjes, die genoten volop samen.
Ik had dit keer zelf geen hond en had dus de handen vrij om heel veel foto's te maken van deze wandeling, men vond mij op de meest gekke positie's. zoals hier midden op het pad. Odin had mij al snel in zijn vizier.
Er was zoals altijd een korte en lange route. Hier scheiden de wegen van elkaar.
Ruben samen met James.
Suus, Amy,Carla en Alinda samen
Uit het bos en dan nu langs de stroom
Bo, de dochter van Elwood en Elfie
Bij de vistrappen kwamen de lange en korte route weer samen. Hier was dus even een rustpunt voor baasjes en honden. Elfie en Dylan waren de hele dag samen zo mooi om te zien
De meute op de brug
En dan vertrekt de stoet weer via het Mensinge bos richting het grote bosven waar de waterratten onder de honden zich heerlijk mogen uitleven
En weer hebben de heren door waar de baas zit
Dylan stond als 1 van de eersten in het ven
En Casper.... die voerde een one dog show op. Wat ging hij tekeer in het water, het deed me denken aan de tijden dat we hier met Mango stonden
En ook Elwood ging het water weer in
Die blik in zijn ogen.... die zegt genoeg
En onze andere waterrat Donald
Beide mannen samen met Casper
En soms herhaalt een klein beetje van de geschiedenis zich. Elwood Donald en Caser in het ven
Donald met de dummy
Een botsing in het water....wie heeft de dummy
Spiegeltje, spiegeltje, Donald bekijkt zichzelf
Casper en Donald
Na al het speel geweld verlaten we het ven en beginnen aan het laatste stuk van de wandeling, terug naar waar we begonnen waren. Als we weer terug zijn bij de Noorderkroon is het tijd voor verzorgen van de honden, vers water voor allemaal. Enkele wandelaars gaan naar huis en zij die zich aangemeld hadden voor de gezamelijke lunch gaan naar binnen. Voordat ik na binnen ga wil ik nog 1 bijzondere foto maken. Een foto die ik in 2010 had gemaakt van de jonge Elfie en Suus.
En dan nu 2023, Suus een jonge volwassen vrouw en Elfie de respectabele leeftijd van ruim 15 jaar. Een prachtig moment om te koesteren.
15 jaar en 4 maanden.. Ze waren er beide bij op deze bijzondere dag
We gaan naar binnen voor de lunch
De 25e en laatste Ot en Sien beagle wandeling zat erop. Een wandeling die voor mij bij deze editie heel veel herinneringen weer naar boven heeft gehaald uit de voorgaande jaren. Honden die we in die jaren hebben mee gemaakt maar ons helaas zijn ontvallen. In gedachten zag ik ze weer terug op bepaalde punten in de route. Van de 25 wandelingen hebben wij er heel veel gelopen. Elk jaar kwamen we met plezier terug. Jan en Jenny, nogmaals ontzettend bedankt voor al die jaren wandel plezier in Roden
We ruimen de spullen op en zitten nog even na bij Jan en Jenny thuis. De honden vermaken zich samen nog volop in de tuin
En Casper...... die had nog geen water genoeg gezien blijkbaar .
Maar bij de beagles zag je de vermoeidheid toch af van de koppies.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten