Augustus voorbij een bijzondere maand

 En zo is augustus alweer voorbij. Het is een bijzondere maand geworden. We kwamen  begin augustus terug uit Wales na een fantastische vakantie met de mannen. Fred kwam de week erop bij ons logeren . We hadden een nest reünie van Charlie en daarna de spannende tijd met Dylan, die echt op een haar na de dood in ogen heeft gekeken. Na een hele spannen de week is het herstel goed ingetreden, de medicatie is gestopt en Dylan eet weer als vanouds, bemoeit zich weer volop met de jeugd en is gelukkig weer helemaal de oude. Fred zijn verblijf werd iets langer dan gepland, zijn baasjes kregen auto pech in Frankrijk. Cooper doet het super, slaapt heerlijk door s nachts, kan overdag ook al goed alleen zijn en speelt het liefst de hele tijd met Charlie. S avonds is het vaste wandel rondje met opa, unieke momenten die 2 samen. De eerste agility training na de zomerstop is weer geweest en dit weekend zouden we onze eerste wedstrijd hebben. Gezien de verwachte temperatuur in Arnhem hebben we besloten om niet te gaan, dit vonden we voor de heren niet fijn. Hier dan een augustus spam blog, door de vele dingen lukte het niet om geregeld te bloggen deze maand.

Geen slapende honden wakker maken zeggen ze toch

Spelen en slapen, het leven van een pup.

Fred in de meute dus de groepsfoto's bestonden een aantel weken uit 8.

Handig je eigen blinddoekje als je gaat slapen.

Ehm Dylan..... spit jij nu een gat in de tuin ??

De jeugd en Fred samen. Deze 4 waren deze weken constant samen aan het ravotten.

Het gaat nog niet van harte maar James is veel minder koel naar Cooper dan vorig jaar aar Charlie, er komt steeds meer toenadering .

Er waren een aantal warme dagen, de mannen waren verstandig en bleven dan vaak heerlijk in de koelte.

Fred komt binnen en is direct 1 van de groep. Heerlijk ontspannen had hij al snel zijn draai weer gevonden in de meute.

Mand te klein Cooper 

Een heerlijk ontspannen Fred.

Fred en James samen in de zon in de achtertuin.

Het komische duo samen

Graven onder toezicht ..

Dylan denkt er het zijne van, straks denkt de baas weer dat ik dat gat gemaakt heb.

Koken gaat niet ongemerkt. starende ogen volgen elke beweging die ik maak.

Kleine stukjes wandel ik weer met Dylan, Cooper gaat dan vaak mee.

En na zo'n klein blokje om is het heerlijk slapen

Kleine man verandert snel. 

Blijkbaar ligt dit dus lekker.

De Borkse meute 2024. 7 man sterk.

ehm 8 man sterk , met Fred erbij

Dylan sterkt weer aan en vraagt steeds meer om happies.

Eten was even een punt maar sinds een dikke anderhalve week is dat weer ouderwets, de bak gaat weer smakelijk leeg.

Op ! heb je nog meer baas ?

Fred vind Cooper geweldig, heerlijk samen spelen met de kleine dondersteen.

De smile is weer helemaal terug.

  Cooper opnieuw bij James.

En even later weer samen met Fred buiten 

Ik neem Dylan voor het eerst weer mee naar de es, de smile was er, hij was terug.

Cooeper en zijn mentor... nou dat tongetje hoe je niet van Dylan over te  nemen Cooper.

15 week en 16 jaar en 5 maand samen, zo mooi, zo bijzonder

Ik maak weer eens wat grappige groepsfoto's van de meute.

De meute op reis met opa.

Als het te warm is om Dylan er bij te zetten doe ik de andere 7 alleen.

Maar dan staat er al snel iemand achter me... en ik dan 

                                         

Cooper en James weer samen op het tafeltje.

We merkten aan Donald dat deze maand hem behoorlijk geraakt heeft, hij trok zich terug van de groep en aan alles zag je dat hij niet zichzelf meer was. 1 op 1 wandelen dat is dan de gouden formule, na een aantal 1 op 1 rondjes zag je dat de oude Donald weer terug kwam.

16 jaar en 5 maand werd Dylan deze week, we vieren nu de maanden . Uniek om dat samen met zijn 2 kronnprinsen te mogen doen.

Heerlijk hoe de mannen altijd weer mee werken aan een groepsfoto, ook Cooper blijft steeds beter zitten voor de foto.

Fred zijn laatste avond in de groep. Zijn verblijf was met drie dagen verlengd. Donderdag is hij weer opgehaald door zijn baasjes, bijna 4 weken was hij onderdeel van de groep, We hebben genoten van zijn aanwezigheid.

Vrijdag was Odin jarig. Odin vierde zijn 7e verjaardag alweer, waar zijn de jaren gebleven. Op de ton met zijn maatjes eromheen.

Avondronjde met de groep. Cooper en Dylan nam ik later apart.

                                            

Kijk de oude baas stralen, trotse opa. Zo mooi dit mee te maken.

Vandaag zouden we een wedstrijd lopen in Arnhem met Elwood ,Odin en Donald, maar nadat we de weersverwachting hadden gezien besloten we om gewoon thuis te blijven. Een temperatuur van 30 graden vonden we nu niet fijn voor de mannen om actief in te zijn.