vervolg Woensdag 25 Juni
Na het wandelen zijn de honden goed moe, dat was ook de bedoeling want vandaag hadden we een dag dat we minder met ze zouden lopen. We reden eerst nog even naar Klitmøller waar ik nog even bij de zee keek. Op de achtergrond van de foto zie je het dorp, het wordt ook wel Cold Hawai genoemd. Hier zijn prachtige golfen voor surfers
We rijden door een prachtig gebied mee met de kustlijn, we konden de zee constant aan onze linkerkant zien. We rijden richting Hanstholm, vlak voor de stad ligt Batteri Hanstholm, een zwaar verdedigings werk uit de oorlog. De Duitsers waren bang dat de geallieerde invasie in dit deel van Denemarken zou plaats vinden en hebben het hier zwaar bewapend. Hanstholm werd zelfs gedeeltelijk geëvacueerd om de verdedingsposten te bouwen. We zetten de camper stil en ik loop naar de bunkers.
Indrukwekkende bouwwerken in de duinen, zelfs na 80 jaar krijg je er nog kippenvel van.
Het beeld vanuit de bunker richting de kust, hier stond dus zwaar geschut opgesteld.
Dikke blokken beton, zo jammer dat alles overal onder de graffiti gespoten wordt.
Na 80 jaar is de geschiedenis hier nog zo tastbaar aanwezig.
We rijden door naar Hanstholm waar een bunker museum is. Alinda blijft in de camper bij de mannen en ik ga het museum binnen. Het museum is gebouwd op de grootste bunker van Hanstholm, een expositie over de verdediging van Hanstholm, het bewaken van de ingang van het Skaggerak en het bereik van de kanonnen alles wordt er uitgelegd. Als je het bovengrondse deel gezien hebt kun je via een trap de grote bunker betreden waar diverse opstellingen het leven van toen in de bunker doen herleven. Het was een indrukwekkende ervaring waar ik toch weer even stil van werd.
Als ik rond ben loop ik terug naar de camper, Alinda loopt nog een rondje over het terrein van het museum en daarna rijden we verder. We gaan naar Vigsø daar is ook een Duitse bunker complex, Vigsø Batteriet, wat inmiddels in de zee ligt. 80 jaar weer en wind heeft er voor gezorgd dat er 140 meter duin is weggeslagen, de betonnen kolossen liggen dus nu volledig in de zee waar zout water dag in dag uit tegen deze elementen aan slaat.
Ooit dus verstopt onder een laag zand in de duinen, bijna niet voor te stellen.
De invloed van het water is duidelijk te zien. Heel langzaam breekt het deze elementen af.
Het leken wel gestrande walvissen zoals ze in de branding lagen.
We liepen er stil rond, hoe zou het leven er hier 80 jaar geleden hebben uitgezien.
Het is alweer een behoorlijk stuk richting het eind van de middag dus we gaan weer op zoek naar een camperplaats, We vinden er 1 waar we heen rijden er staan al een 4 tal campers, Alin zoekt de eigenaar en er komt direct een Duitse campertrol woest gebarend richting de camper, aus aus, ik moet de motor uit doen dat stoort haar. Alin komt terug en we overleggen even, hier willen we niet staan, als zo;n heks al kwaad wordt van een auto motor dan flipt ze ook als een hond blaft. Dus hup weg hier. We rijden naar Fjerritslev waar we ook een camperplaats hadden gevonden bij een particulier met paarden, er staat nog 1 camper op het veld. Ik zet hem zo ver mogelijk bij hun vandaan. Bouw de kennel weer op tussen de camper en de bosjes zo zien de heren helemaal niks voorbij lopen. Heerlijke rust dus. We doen de mannen de tuigen om en gaan met ze aan de wandel. Na het eten nog een blokje en dan valt alles weer in een diepe slaap. Het was voor hun dus een heerlijke rustdag.
Diepe rust, zo heerlijk om te zien hoe relax de mannen allemaal zijn in de cmper.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten