Hond van het jaar show

Gisteren was de hond van het jaar show in Amersfoort. Dit is een speciale show waar alle Nederlandse rasgroepwinnaars van afgelopen jaar  op uitnodiging mogen strijden voor de titel Hond van het jaar 2012. Wij hadden hier ook kunnen staan met Mango. Mango had in februari 2012 de rasgroep in Groningen gewonnen. Maar Mango staat nog steeds op Pam haar naam in Engeland dus helaas voor ons we mochten hem daar niet showen. Ook vorig jaar hadden we dat probleem. Met Michael hebben we er gelukkig wel twee keer mogen staan. Dus gisteren als toeschouwer naar Amersfoort. Nou toeschouwer klopt ook niet helemaal. Alinda was gevraagd om een  Samojeed voor te brengen van een cursist. De show begon pas om twaalf uur dus eerst nog even lekker met de meute in de sneeuw, die hier nu alweer naar beneden kwam, gespeelt. Gelukkig zijn de wegen goed begaan baar en rijden we zonder noemenswaardige vertraging door naar Amersfoort.  We zoeken onze beagle vrienden op en plaatsen onze spullen daar. Er zijn in Nederland 10 rasgroepen en alle tien deze groepen werden gekeurd. Men begon bij groep 10 en telt zo af naar beneden.

De catwalk, hier worden alle honden op gepresenteerd. De crisis slaat ook toe in de hondenwereld, alles was vele malen soberder dan andere jaren.

Als eerste mochten de veteranen hun opwachting maken. Bij de veteranen zit Michael zijn oudere zus Danisch Blue From Muskoka Dream's. Blue straalt weer heerlijk op de catwalk en het is een genot om naar te kijken. Helaas komt Blue niet bij de laatste twee.

De andere beagles zitten in rasgroep. Er zijn er 6 ingeschreven. Drie worden uiteindelijk geselecteerd voor de voorselectie maar  ze komen niet bij de eerste twee van de rasgroep.

De samojeed zit in rasgroep 5 dus als groep 6 in de ring staat is Alinda met Karzay in de voorkeurring. Hier krijgt de keurmeester een eerste indruk van de honden die hij moet keuren.

En dan is het moment daar dat de groep zijn entree maakt op de catwalk. Alinda en Karzay stralen. Het ziet er goed uit.

Helaas komen Alinda en Karzay niet  bij de laatste twee. Meedoen is op deze show dan ook belangrijker dan winnen. Het was voor Alinda een byzonder mooie ervaring om een ander ras, dan een vertegenwoordiger van rasgroep 6, uit te brengen op een grote show.

Uiteindelijk werd het Italiaanse windhondje de winaar van de show.

Het was een gezellige dag , we hebben weer veel oude bekenden gezien en gesproken. Aan het eind van de dag rijden we nog even met Petra mee naar Wijdenes. We eten gezamelijk chinees. Knuffelen nog even met de Muskoka meute, wensen Christine, Dallida en Gracie een goede reis naar engeland. In de loop van de avond rijden we weer naar huis. De sneeuw is inmiddels overgegaan in regen. Een lange dag kwam weer ten einde.

Djanis, de zus van Elwood. We moeten heel goed kijken, als twee druppels water.