De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 3 februari 2013

Honden zondag

De dag begon vanmorgen werkelijk spectaculair. De oostelijke hemel stond helemaal in brand. Ik was net te laat om het allermooiste rood vast te leggen maar ik heb er wel van genoten. rood, geel, oranje alle kleuren kwamen in een kort tijdsbestek voorbij.



Meer foto's hiervan komen op mijn natuurblog. klik hier
Ik was dus vroeg wakker, een vlug ontbijtje en op stap met de heren.  Er stond een gure koude wind, dus ik besloot om Jayson vandaag niet mee te nemen op de grote ronde. De rest van de heren ging weer 1 voor 1 met mij mee we hadden dus weer even een 1 op 1 moment. Heerlijk vinden ze dat, even alle aandacht voor hun eigen. Ik begin met Mango. Zijn foto's staan weer op zijn eigen blog. klik hier
De eerste beagle die met mij mee gaat is Dylan. Op de es mag hij weer los. Direkt begint hij heerlijk te rennen.




We gaan het land weer in en lopen richting het laagste stuk. Hier staat heel veel water.



De oren omhoog en de pootjes kwamen geregeld los van de grond. Wat liep Dylan te stralen.


Dwars door de water plassen.


Het water spat alle kanten op.





De kortste weg naar de baas is dus dwars door het water.  Gelukkig vinden onze heren water fantastisch en hebben ze geen smetvrees.



Spiegeltje, spiegeltje.



Dylan is op dit moment de beagle die het beste luisterd. Heel lang hebben we hem eigenlijk niet alleen los durfen laten omdat hij absoluut niet luisterde.


Mooie man. Dwars door de modder en water plassen maar nog steeds schoon.


Na Dylan gaat Justin mee. De laatste tijd luisterd Justin ook goed en ook hij mag dus weer los van de lijn. Hier zou ik later spijt van krijgen. Heerlijk laagvliegend komt hij op mij af.



Ook in het land gaat het super. Ik fluit en hij komt terug.




Maar dan krijgt meneer een geurspoor in zijn neus. Nog even doet hij net of komt hij netjes terug maar dan is het gedaan met het luisteren.


Kijk baas ook met een geurtje in de neus kom ik ook nog terug hoor.......


..... maar dat was dus schijn. Meneer zet het op een lopen en ik kan fluiten wat ik wil, tegen de wind in hoort hij mij waarschijnlijk niet. In een korte tijd is hij ver weg. Zijn witte pluim kwispelt heerlijk heen en weer. Ik blijf staan waar ik sta en volg Justin. Meneer kijkt een keer om en ik steek mijn hand de lucht in. En ja hoor hij draait om en komt weer naar mij toe.


Snuffelen op spoor.


het vrouwtje van Stavoren is er niets bij. De wind waait heerlijk door de oren van Justin. De modder zit over zijn hele lijf.


Sorry baas dat ik niet zo heel goed luisterde, maar ik heb wel genoten.


We scharrelen weer naar huis en ik neem Michael mee voor zijn ronde. Michael straalde van oor tot oor. Eindelijk de baas weer even voor hem alleen.


Pasen is nog ver weg maar Michael oefende al weer druk voor paashaas.




Voetjes van de vloer.


En vol in de ankers om niet te botsen met de baas die weer languit op de grond ligt.





Boris boef.




Als laatste mag de kleine man mee. Zonder zijn maatje Jayson, Elwood kijkt wel geregeld om zich heen. Hij mist zijn makker dan toch.


Vrijheid blijheid.


De grote flappers rechtop in de wind. Elwood kan zo door voor het hulpje van de paashaas.


En pol dood gras is een prooi voor Elwood. Terwijl ik in het gras zit rent hij maar om mij heen met zijn prooi.


Hebbes !!!


Oeps laten vallen, dus haaks bochtje.


Een andere prooi, een rest van een maiskolf.


Wat kan zo'n beestje een plezier hebben met iets wat hij vind.




De wind vol in de neus, de oren staan strak naar achteren.


Het was een mooie morgen/middag voor mij en de heren. In de loop van de middag kwam onze loge uit Engeland met haar twee beagles Grace en Dallida. Van de belevenissen van onze meute en de engelse dames zullen hier morgen wel de eerste berichten verschijnen.

1 opmerking:

Larissa zei

Deze had ik even gemist, wat een genot om naar te kijken!
En wat een mega oren heeft die kleine toch, super!