Afscheid van een vriend

Afgelopen zondag, 10 maart, kwam er een na 16 jaar en 8 maanden een einde aan het leven van Jayson van de Oppershoeve. Onze grote vriend. Hier een verslag hoe wij en de meute afscheid hebben genomen van onze byzondere vriend. Tijdens het plaatsen en bekijken van de foto's hield ik mijn ogen  niet droog.

De laatste week ging het heel snel bergafwaarts met Jayson. Kortademig, de weg kwijt, onrustig in de nachten en een achterhand die niet meer goed meewerkte. Op vrijdag gaat het zo snel dat we voor het eerst echt gaan denken om afscheid te gaan nemen , we willen het weekend nog aanzien, misschien dat er, zoals al vaker gebeurde in zijn leven, nog enig herstel kwam. De meute merkt dat er iets niet goed gaat en is veel meer met Jayson bezig dan anders. Ze komen steeds even bij hem geven hem een lik, zoeken steun bij elkaar. Vooral Elwood is steeds bij zijn oude makker in de buurt. Zaterdag morgen begon Jayson met lange tanden te eten, zijn bak ging niet meer leeg.

We leggen een fleece kleed over de oude man. Elwood waakt op zijn voeten einde.

Slaapt stijf tegen zijn makker aan.

Diep in slaap, bijna niet wakker te krijgen en ook voor voer kwam Jayson bijna niet meer uit zijn mand

De meute kruipt bij hem.

En Elwood doet alle moeite om de oude man aan het spelen te krijgen.

Elwood en Justin zoeken elkaar op. Vanaf de bank houden ze Jayson in de gaten.

Maar niet veel later ligt Elwood al weer bij Jayson in de mand.

 

 Als Jayson naar buiten wil dan moet ik hem helpen, hij valt steeds om, zijn achterkant werkt niet meer mee. Een rondje door de tuin kost hem al snel meer dan vijf minuten tijd.
Als ik hem na zijn plas rondje in de bak leg, is Elwood direkt weer in de buurt, het flos speeltje gaat mee, maar de oude man kijkt er niet meer naar om.

De nacht van zaterdag op zondag was een onrustige nacht voor Jayson. Ik heb een hele tijd van de nacht naast zijn mand gezeten. Uiteindelijk viel Jayson, na bijna een anderhalf uur onrustig te zijn geweest, met zijn kop op mijn schoot in slaap. Ik stop hem toe en ga nog even naar bed.  Om zeven uur ben ik alweer beneden. Jayson kan niet meer  zelfstandig van zijn slaapmand afkomen, ik help hem en hou hem ongeveer vijf minuten vast. Er komt weer een beetje kracht in zijn achter hand en hij sleept zich letterlijk naar buiten. De tranen springen mij in de ogen, dit gaat niet goed. Buiten ligt inmiddels weer sneeuw. De meute is buiten en Jayson wil nog 1 keer mee, met veel pijn en moeite begeeft hij zich tussen zijn maatjes.

Nog 1 keer met zijn vriendjes in de sneeuw. Het kost hem veel moeite, de bek open en de tong naar buiten.

Nog 1 keer de smile rond zijn bekkie, het zal de laatste keer zijn dat we die zien.

Hoe graag hij ook nog wil, het lichaam is op. Steeds valt hij om en kan niet meer zelfstandig opstaan, ik help hem met tranen in de ogen.

Ik voer de honden maar Jayson neemt geen hap.
Inmiddels is ook Alinda benenden en met tranen in onze ogen kijken we naar de oude man. Het is over, we besluiten om hem verder lijden te besparen en hem te laten gaan. Tranen vloeien en het doet zo zeer. Alinda belt met de dierenarts voor een afspraak om Jayson te laten inslapen, thuis tussen zijn meute. Om drie uur zal de dierenarts langskomen. Alinda belt met Petra, in Wijdenes. Ze verteld dat we Jayson laten gaan. Petra stapt direkt in de auto en komt naar ons toe.

Ik draag de oude naar zijn bak en net of weet de rest van de meute dat het einde er aan komt. 1 voor 1 gaan ze naar Jayson toe.

Dylan komt bij hem in de bak. Jayson legt zijn hoofd op de rug van Dylan.

Michael gaat naar Jayson en slikt hem om zijn bek.

Daarna kruipen Michael en Dylan samen in de stoel en kijken erg triest.

Nog 1 keer wil ik met Jayson naar buiten, nog 1 keer naar de hem zo geliefde es. Een laatste keer samen naar de velden waar hij in zijn leven zoveel plezier heeft gehad, waar we velen uren samen hebben doorgebracht. Ik doe hem zijn jas aan en til hem onder mijn eigen jas. We lopen naar de es. Tranen rollen over mijn wangen bij de gedachte dat het de laatste keer zal zijn. Op de es zet ik Jayson neer. Ik maak nog een paar laatste foto's en samen genieten we nog 1 keer.

 Nog 1 keer samen, de bel voor de laatste ronden heeft geklonken.

De blik in zijn ogen zegt genoeg. Hij is op. De stralende lach is verdwenen, helaas voor altijd.

Zijn koppie is ingevallen.

Ik til hem weer op en loop verder, nog 1 keer naar het grasveld waar hij samen met zijn vriendjes heerlijk heeft gespeelt. De laatste maanden was dit het terrein waar hij vele uren samen met Elwood, zijn kroonprins, heeft doorgebracht.
Ik zet hem neer en laat hem gaan. Op eigen krachten loopt hij nog een rondje en kijkt om naar alle kanten, net of wil hij alles nog 1 keer in zich opnemen.

Maar ohohoh wat deed me deze aanblik zeer. Het zegt genoeg. Hij was echt op.

 Nog 1 keer pakt hij al zijn krachten bij elkaar nog 1 keer de trotse beagle man .

Ik til hem weer op en neem hem weer onder de jas. Ik maak nog een laatste foto van ons beiden. Dit plaatje is mij dierbaar.

We lopen naar huis. Nog 1 keer draai ik me om en laat Jayson nog een laatste keer genieten van het uitzicht over de es. Tranen blijven rollen. Ik slenter de straat in en ga naar onze buren. Ik laat hun ook afscheid nemen van Jayson. Voor Ruben en Suzan is het moeilijk. Een laatste knuffel voor hun oude vriendje. Ik neem Jayson weer onder mijn jas en loop naar huis. Zijn jas gaat uit en ik zet hem in zijn bak. Elwood en Justin kruipen direkt bij hem in de bak.

Justin neemt op zijn manier afscheid van Jayson. Hij slikt de oude man helemaal af.

Elwood gaat er weer even bij liggen.

Michael komt langs en ook hij slikt de oude man.

Mango kruipt nog 1 keer naast Jayson. Op dezelfde manier als hij deze week al eerder deed.

Hij legt zijn kop op Jayson zijn rug.

Inmiddels is Petra er ook en ook zij neemt afscheid van haar grote vriend Jayson. Elwood en Dylan zoeken steun bij haar.

Opnieuw kruipt Elwood stijf tegen Jayson aan.

En even later zit hij weer voor zijn maatje.

Justin gaat ook nog een keer terug in de bak.

En als laatste nemen Alinda en ik afscheid van onze grote vriend.

Vlak voor drie uur komt de dierenarts. De hele meute blijft bij ons in de buurt. Jayson ligt rustig en krijgt een spuitje. Ik hou hem voor de laatst keer vast en fluister zijn naam. Bedankt vriend voor al die mooie jaren. Nog een keer laat hij twee korte blafjes horen, net alsof hij wil zeggen "het is goed, bedankt " Om vijf over drie slaapt hij vredig in tussen ons en zijn meute.

De hele meute is rustig, ze liggen allemaal verspreid door huis op de vloer en kijken naar de bak van Jayson. Elwood kruipt opnieuw bij zijn vriend in de bak en gaat achter hem liggen.

Wat er dan gebeurt zorgt voor heel veel tranen bij Alinda, Petra en mijzelf. Elwood legt zijn hoofd op het lichaam van Jayson en valt in slaap. De kleine man neemt afscheid van zijn mentor.

Dankje Jayson voor je lessen, ik zal een waardige opvolger van je worden door de dingen te doen die je mij hebt toegefluisterd. Ik zal zorgen dat een stukje Jayson voort leeft in mij.

Dit was zo ontroerend om te zien.

De hele meute neemt afscheid van Jayson. Ik leg een fleece kleed over zijn lichaam. Elwood kruipt opnieuw tegen Jayson aan.

Na ruim een uur staat hij op. Likt Jayson nog 1 keer rond zijn gezicht en loopt weg. Hij heeft op een hele byzondere manier afscheid genomen van Jayson.

Tegen de avond breng ik het lichaam van Jayson naar de logeer kamer. Zijn laatste nacht bij ons zal hij ook in huis doormaken. De meute heeft afscheid genomen en zoekt steun bij elkaar.

Elwood en Justin steunen elkaar.

Michael verwerkt het op zijn eigen manier

Mango gelooft het niet.

Dylan en Justin

De beide niet beagles zoeken elkaar dan maar op. Mango en Tessa de kat.

 

Maandag morgen brengen we het lichaam van Jayson naar het crematorium. Voor de laatse keer nemen we afscheid van onze vriend. Een lang en mooi tijdperk is ten einde. Het is goed.

 

 

 

Op verschillende sociale media, beagleblogs en bij fokkers werd er aandacht besteed aan het overlijden van de oude man, hier een collage van enkel manieren hoe Jayson is herdacht.

 

 

 

 De vele steun betuigingen die we de afgelopen week gekregen hebben doen ons erg goed. Jayson was een bijzondere hond en bekent in heel Beagle Nederland en zelfs in het buitenland. Vele blijken van medeleven via de blog, facebook,twitter, email, kaartjes,bloemen en telefoontjes deden ons goed. Namens Alinda en mijzelf heel veel dank.