Mike en Dylan, het knuffel gehalte van de oude grijze heren wordt steeds hoger.
Nog even en Michael is een twee kleur.
Dylan, morgen wordt hij alweer 10, waar blijft de tijd. Na de mindere periode eind vorig jaar met zijn schildklier is hij weer helemaal terug. Vrolijk en blij en weer vol in zijn vacht.
Waar zijn de afgelopen 10 jaren gebleven, zie hem hier nog als puppie binnen komen.
En dan is het tijd voor de jongste twee. Ik zal maar niet zeggen de twee puppen, want waar zijn ze gebleven die twee schattige kleine puppen. Wat groeien ze snel, inmiddels zijn het al bijna echte beagle heren. En nog steeds een hechte eenheid, alles doen ze samen, onafscheidelijk. Sinds vorige week wel eens een moment van oorlog tussen de mannen. Er wordt toch een bepaalde rang en stand orde uitgebokst.
Odin, volgende week 7 maanden.
Donald 5 maand en 1 week.
Wat beweegt daar tussen de blokken hout ?
Stoere jonge knapen, altijd samen maar toch twee heel verschillende heren in gedrag en uiterlijk.
Het was een heerlijke honden zondag voor mij. Nu ik dit blog bericht in elkaar zet liggen er 6 heren uitgeteld op de bank, een rijk bezit. Wat wil je als baasje nou nog meer.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten