We hadden tijden terug al met Joris en Nicole overlegd dat we bij hun, in Drunen ,zouden overnachten. Vandaar is het een klein half uurtje rijden naar Udenhout. Dat was wat anders dan een rit van meer dan twee uur op de zondag ochtend. Zaterdagmiddag zouden we bij hun arriveren, na eerst nog een laatste training op de ochtend te hebben afgerond. Dit was de planning, het zou allemaal anders lopen.
Het onverwachte overlijden van Djill op vrijdag deed ons besluiten om de training zaterdag morgen af te zeggen en al vroeg af te reizen naar Wijdenes om daar afscheid te nemen van Djill. We pakken de bus in met onze slaap,- en wedstrijdspullen en zetten om 8 uur met de complete meute af naar Wijdenes. Het is vreemd om bij Petra de tuin in te stappen en de dames te zien zonder het vertrouwde grijze koppie van Djill. We knuffelen de meiden en gaan dan naar binnen. We nemen afscheid van de grijze dame, het voelt zo vreemd, de maandag ervoor haar voor het laatst vrolijk en blij te hebben gezien en nu is ze er niet meer. We knielen neer naast haar mand en nemen even tijd voor ons zelf. Ze ligt erbij alsof ze slaapt. We drinken koffie en ondertussen praten we over Djill, Na de koffie dragen we de mand met Djill naar achteren. De meutes nemen afscheid van een vriendin. De Muskoka dames zitten allemaal op hun mand achter de mand van Djill terwijl onze heren er wat vreemd en onwennig bij rond scharrelen. Mango en haar jongere broer Michael geven Djill echt een laatste lik om de snoet. Na een tijdje nemen we Djill weer mee en Leo en ik zetten haar mand achter in de bus van Petra. Nog 1 maal aai ik haar over haar vacht,dag vriendin, bedankt voor je vriendschap, rust zacht. We sluiten de deur van de bus. Alinda en ik vertrekken dan naar Drunen. Petra en Leo brengen Djill weg waarna ook zij definitief afscheid nemen van haar in het crematorium.
Onze reis gaat ondertussen naar Brabant waar we dik anderhalf uur later zullen arriveren. De heren gaan naar binnen en worden begroet door Hugo en Herman. Direct spelen ze met elkaar in de tuin, zo mooi om te zien hoe onze zeven zonder problemen daar binnen stappen. We genieten van de heren en hebben een gezellige avond. Carla komt nog langs met haar dochters en Summer, het zusje van James, eigenlijk wilden ze zondags naar de wedstrijd komen maar dat kwam niet uit met hun eigen agenda. Summer en de heren spelen de hele avond en wij genieten ervan.
Summer, James en papa Odin.
James en zijn zusje Summer.
Als het tijd is om te gaan slapen maken we onze slaapspullen klaar. De heren slapen bij ons in de kamer. Mango in zijn bench, James in zijn bench en de rest los. S nachts kwam er geregeld iemand bij mij langs om ook even in de slaapzak te mogen liggen, ook mijn knieholtes was een geliefd plekje
Baasje ik mag toch ook wel los bij Michael in de mand slapen ??
Mijn knieholte en voeteinde waren de hele nacht ingepikt.
Zondag morgen ging de wekker dus niet extreem vroeg. Half zeven stonden we naast ons bed. Dus geen ontbijt op bed of uitslapen op mijn verjaardag. Klaarmaken en op naar Udenhout. De voorbereiding voor deze wedstrijd was dus slecht. Geen brood, geen koffie, geen drinken mee. Gelukkig hadden Joris en Nicolle van alles in huis. We pakken de spullen in de bus, maar voordat we kunnen vertrekken moeten we eerst krabben, het had behoorlijk gevroren en alle ruiten zaten dicht.
We rijden een prachtige ochtend zon tegemoet en zijn rond 8 uur bij de manege in Udenhout.
Onze mannen, op Elwood na, blijven eerst even in de auto, om ze allemaal mee naar binnen te nemen is een heel gesleep met alle benches. Gelukkig hebben we nu ruime benches in de auto waar ze heerlijk in kunnen verblijven.
We wachten tot we kunnen verkennen voor ons eerste rondje, Het vast parcours. Ondertussen maakt Joris ontbijt in de manege.
Het vast parcours voor deze dag. Een mooi uitdagend rondje met snelle lange stukken. Ik zal foutloos moeten zijn om nog kans te maken voor het klassement.
We starten en gaan goed, Elwood is er goed bij en we lopen super , raakvlakken A gaat goed de palen ook en dan een sprong, in mijn ooghoek zie ik de lat vallen, verdorie, einde missie. We gaan door en de concentratie is even weg waardoor ik niet attent genoeg ben bij de kat, hier mist Elwood het raakvlak. Door naar de wip die hij zonder problemen neemt en dan de finish. 2 fouten, maar toch lekker gelopen. 5e plaats.
Tja wie jarig is trakteert, Er waren twee dozen met Beilerkontjes meegekomen naar Brabant. Dat was dus smikkelen langs de baan.
Het volgende onderdeel is de snooker. Terwijl ik me voorbereid zie ik dat de baasjes van Snoopy, Donald zijn zusje, er ook zijn. Ze komen kijken naar de verrichtingen van Elwood en mij. Op het beagle agility weekend hebben we hun ''besmet'' met het agility virus en zijn ook zij er mee door gegaan.
Start, rood punten toestel en dan de ronde dat had ik in gedachten. Na de rood mist Elwood de insteek palen, herstel en door op naar de combinatie punten. Helaas een weigering bij het ingaan van de tweede tunnel . De punten telling stopt. We gaan door, mooie runnings over de A door de palen, komt Elwood er te vroeg uit. Niet 1 van onze beste rondjes dit jaar. 9e plaats.
Dan rest ons nog 1 ronde om mooi af te sluiten , de jumping. 1 va de dingen die Elwood goed beheerst dit seizoen. Lekker racen en luid geven. Er ligt een mooie snelle ronde. We zullen alles geven en zien wel wat er gebeurt.
We gaan als een speer, de concentratie van Elwood is goed en ik kan hem er goed bij houden. Tunnels gaan goed, wissel achterlangs geen probleem en dan pats bij hindernis 16 toch de lat, weg kans op een foutloze ronde. Zo jammer want we gingen zo mooi. We zouden als 6e eindigen.
We hebben gestreden, we hebben het geprobeerd maar het is niet gelukt. We hebben nog wel een aantal strafpunten weg kunnen werken maar het was niet genoeg. Ook de concurrentie heeft dat gedaan en met een verschil van een halve punt zijn we deze laatste wedstrijd nog gezakt naar de 5e plaats in het overall klassement. 5e van de 40 deelnemende combinaties dit seizoen in de A40. 14 competitie wedstrijden waren er dit jaar. Elwood en ik hebben er 11 gelopen. We komen 1 punt te kort voor promotie naar de hoger klasse. Al met al kijken we terug op en mooi seizoen.
Wij zijn klaar, pakken onze spullen bij elkaar en verlaten Udenhout. We gaan met de honden nog even naar een omheind speelveld waar ze zich nog even kunnen uitleven.
Als ze allemaal moe zijn gaan z in de auto en rijden we het laatste stukje naar Joris en Nicole. Joris haalt nog pizza en na het eten maken we ons klaar om weer te vertrekken naar het Noorden. Het was een emotioneel weekend. Een weekend waar we met gemengde gevoelens op terug zullen kijken.
Joris en Nicole bedankt voor jullie gastvrijheid dit weekend.
Hieronder de link naar de filmbeelden van Elwood in Udenhout.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten