Het normale leven hebben we nog lang niet terug. Dit is mijn 10e in de ban van Corona. 10 weken lang leven we nu al in een vreemde wereld, een wereld die beheerst wordt door die onzichtbare vijand. Dit is mijn laatste in de ban van. Ik probeer met de blog ook weer langzaam terug te keren naar leven wat we gewent waren. Shows en wedstrijden zitten er helaas nog echt niet aan te komen, maar het genieten van de heren in de meute gaat gewoon door.
Gewoon heerlijk in de tuin.
Odin ziet de humor er nog wel van in volgens mij.
Heerlijk rug slapen.
James en oom Elwood.
En James met papa Odin.
Ravotten samen met Mango en de andere jonge heren.
Afgelopen maandag zijn we weer begonnen met de trainingen. 8 weken stilstand was wel te merken aan zowel Elwood als mijzelf.
Sorry Odin, jij mag morgen mee.
Op maandag met Elwood, op dinsdag met Elwood, Odin en Donald.
Maar eerst nog even voor non spelen denkt Donald.
James viert zijn eerste verjaardag samen met zijn mentor Michael, wie had dat kunnen dromen.
Een bijzonder duo samen.
Dylan samen met Donald en Odin.
En Mango en Elwood.
Een avond wandeling met precies op het juiste moment een laatste zonnestraal en een dreigende lucht gaf een fantastisch decor met Michael en Dylan als stralend middelpunt.
De zon streelt de bruine haren die licht lijken te geven.
De ochtend zon en een lik voor papa.
Kom maar met het ontbijt baas, wij zitten er klaar voor.
Het plakplastic hebben we wee van de ramen, De mannen kunnen weer naar buiten kijken.
Al 10 maanden de beste maatjes samen.
Stoere jonge mannen.
De sfinxen van Bork.
De oudjes.
Tijd van lange schaduwen, geeft bijzondere beelden.
Donald Duck sloopt James Bond.
Er zijn nu verdere versoepelingen afgekondigd. Langzaam aan mogen we weer.
Hou vol en blijf gezond.
1 opmerking:
Super lieve foto's!
Een reactie posten