De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 22 juni 2020

Niet BSBE 2020(2)

We hadden 2  1 persoonsbedden in het huisje. Die stonden links en rechts in het slaapgedeelte van het huisje. Er tussen hadden we de slaapstoel van vriendje Herman staan. Deze stoel werd s nachts door Dylan gebruikt als opstapje naar het voeteneind van Alinda haar bed. Helaas bleef het niet alleen bij Alin haar bed. Zondag morgen vroeg was dit het beeld op mijn bed toen ik de ogen opendeed. Goedemorgen baasje wij zijn er weer.....
 
 
Dus ik er maar uit. De heren in de bench werden ook wakker maar die liet ik zitten en ze gaven zich weer neer. Michael en Dylan laat ik in en uit het huisje scharrelen terwijl ik de dag begin aan de rand van het water met een goed boek en een kop koffie


Anderen begonnen de dag heerlijk anders aan de waterkant zoals Eric, Nynke en de dames Sweety en Hailey


En dat is de kracht ook van BSBE en of de week/dagen dat we met elkaar op de camping zijn. Alles mag niets moet en je doet gewoon lekker je eigen ding, wil je even weg zonder honden geen probleem, er is altijd wel iemand die even oplet. Zo ook dit jaar tijdens de Niet BSBE.

Sweety krijgt visles van de baas.

Er lopen veel honden bij de huisjes en we willen volgend jaar hier ook graag weer komen dus doen we met elkaar ons best om alles schoon en netjes te houden. De bestrating en de rand van de huisjes namen we af met water en groen zeep.



Het werd snel warm dus spannen we een extra dekleed boven de ren zodat er meer schaduw is voor de honden.


 
 Sammy houd de wacht terwijl Hailey een dutje doet op de picknick tafel.



Als ik aan de andere kant van het kennel hekje ga zitten heb ik veel nieuwschierige aagjes aan de andere kant. Het gaf wel komische plaatjes.




Max en zijn baasje kwamen ook deze zondag weer langs, ze moesten hun eigen huisje op een andere camping al vroeg verlaten en brachten de rest van de dag door bij ons. Hier Max samen met tante Sweety.


Petra, Leo en ik gaan een stukje te fietsen. Onderweg genieten we van de vele bloeiende orchideeen die het Lauwersmeergebied rijk is.


Als we na het fietstochtje weer bij de huisjes zijn ga ik samen met Joris nog een tijdje bezig met de honden in de ren. Het badje zit vol water en we hebben wat speelballen die zinken. Een mooi zoekspelletje voor onze waterrat Elwood.


Ooit bang voor alles wat vreemd was, inmiddels door vele jaren trainen aan zijn vertrouwen een hond die veel stabieler is in zijn hele doen en laten. Hij mag je of hij mag je niet. Dat vinden we prima, ook de baasjes vinden niet iedereen lief, leuk en aardig. Als hij iets doet is er altijd zijn geconcentreerde blik, als hij er voor gaat dan gaat hij er ook vol voor.


Kop helemaal onder water, geen probleem voor Elwood. de snorkel draait op volle toeren.



Halfbroer Donald is iets minder driest, normaal vliegt Donald overal als een dol dwaze in maar ne kop onder water dat doen we niet zomaar.


Kijk Donald zo doe je dat. Blub, blub,blub

 
 Met een aanloop en dan de airbag oren openzetten.



Odin is de denker, hoe kan ik hem pakken zonder erg nat te worden.



James krijgt les van oom Elwood. Ehm Whoop niet stiekem dat randje naar beneden drukken zodat het water er uit loopt.



Zo doe je dat James, poot erin en peddelen.


Het lukt niet en dan wordt meneer Bond ene beetje frustie hahaha.


Matthieu zat de hele tijd weer tussen alle beagles onder het dekkleed. We weten nog dat hij de eerste keer bij Petra kwam en 1 hond maar wat spannend vond en zie hem dan nu. heerlijk tussen 4 verschillende meutes.


Miranda wou graag wat leuke foto's van haar twee kanjers. Tibbe en Vidar. Dus de beide heren even apart en ik languit tussen de bloeiende witte klaver en foto's maken van de beide mannen.



Het ziet er woest uit maar het is gewoon spel.







Vidar is een zoon van Odin en Diamond.  Een groeidiamantje.



Tibbe de grote vriend van Vidar



Ondertussen zat Hugo vanuit de ren te kijken wat wij aan het doen waren.


Na alle drukte is het toch heerlijk om zo je dag te eindigen. heerlijk met je rug tegen de muur en alles wat je lief hebt om je heen.





James viel in slaap met zijn papa als beschermheer over hem heen. Die twee hebben toch zo'n bijzondere band samen.


En zo kwam deze zondag langzaam tot een eind. Voor John, Carla en de kinderen zat het e weer op. Het werd hun laatste avond in Zoutkamp, op maandag volgde de reis naar Brabant weer. Ook voor Sjouke en Miranda was het de laatste avond. Tijd vliegt als het gezellig is. Voor ons, Petra en Leo en Joris en Nicole zullen er nog een paar heerlijke dagen volgen  in Zoutkamp.

                                                            Wordt vervolgd.

Geen opmerkingen: