Trainen en wandelen met de mannen

Eindelijk kon ik gisteren de behendigheidsbaan weer opbouwen op mijn ''eigen'' veldje. In de december maand was dat niet mogelijk ivb met een grote kerstboom die er stond. Na de kerst was het een grote waterplas maar nu was het water eindelijk weer gezakt. Gistermorgen eerst met Donald naar cursus en daarna kon ik beginnen met het opbouwen van mijn trainingsparcours. Als eerste het gaas weer rondom gezet en daarna een parcours uitgezet voor de mannen. Als alles staat is Elwood al in alle staten hij had vanachter het gordijn alle hindernissen voorbij zien komen en wist donders goed wat er ging gebeuren. Lekker met hem trainen dus. Het koppie zat er goed bij, ik verstap me en overstrek mijn knie, behoorlijk pijnlijk maar we gaan gewoon door. Na Elwood mag Michael. En het oudje straalt weer. Wat is het toch een genot om hem op zijn leeftijd nog zo te zien genieten van dit spelletje. Dylan mag na Michael. En dan klapper ik met mijn oren, Dylan... altijd liever lui dan moe had zijn race schoenen aan. Ik app Alin dat ze even moet komen kijken. Beide genieten we van een Dylan die vol vuur over de baan gaat. Door het gebruik van zijn medicatie is zijn lijf weer hersteld. Genieten om hem weer te zien stralen. Ook Odin en Donald mogen even kennis maken. Voor Odin leg ik een sprong lat op de grond waar hij overheen mag en door de tunnel. Dat had hij al eens eerder gedaan. De katteloop leg ik plat en dan mag hij over de planken lopen, hij vind het prachtig. Donald laten we een aantal keren door de tunnel rennen en ook hij vind het super. Niet te lang want de kleine man was nog moe van zijn eigen schoolles. Als ik klaar ben met alle beagles app ik de buren of Bhodi ook nog even wil en niet veel later komt Ruben er al aan met Bhodi. En ook zij genieten.

Het was een aantal avonden werk vorige winter maar het plezier dat de heren en ik hebben van onze eigen baan was het meer dan waard.

Na de training zit Elwood met een grote grijns rond zijn snoet op de katteloop.

En ook Michael straalde van oor tot oor.

Dylan, wat zijn we blij dat onze oude Dylan weer terug is.

Donald zijn eerste stappen in de behendigheid. Racen door de tunnel.

Odin op de afloop van de katteloop, die ik plat had gelegd.

En Bhodi, ook met een grote grijns op de wip.

 

Vanmorgen was ik alweer vroeg op pad met Mango. Samen liepen we de nieuwe wandelroute in het Hart van Drenthe, een wildernisroute met de naam Wolven spoor. Op zijn blog staan de foto's, via de link hieronder kom je op zijn blog.

 

Mango op het wolven spoor

 

Als ik weer thuis ben doen we de beide puppen onder de douche, ook dit is een ervaring waar ze aan moeten wennen. Voor de rest zullen Odin en Donald vandaag een rustdag hebben. Ze hebben genoeg beleeft de laatste dagen, dit moeten ze wel allemaal verwerken in hun kleine koppie. Met Michael, Dylan en Elwood maak ik nog een lekkere wandeling.

 

De drie musketiers.

 

Dylan, binnenkort ook al weer 10 jaar . Waar blijft de tijd.

Michael, Hij heeft de oude Borkse meute  met Kevin en Jayson mee gemaakt. Daar kwam hij als jongste bij. De meute samen met oude Jayson en zijn tovenaarsleerling  Elwood.  De meute die veranderde in het beroemde 5 tal, Michael, Dylan, Mango, Justin en Elwood.  En nu is hij de oudste van de meute 2018. We hopen hem nog heel lang in ons midden te hebben. Onze grijs opperman.

Elwood.  Het begon langzaam maar het laatste half jaar zijn de grijze haren heel snel gekomen bij hem.

 

Het was een heerlijk rondje. De rest van de middag was er rust in de kamer. Heerlijk lagen alle heren te slapen. Ze waren er aan toe. Met twee van die kleintjes in huis is er altijd wel actie, je merkt dat ook aan de andere heren, ze zijn veel actiever in huis dan in de periode voor de puppen.