De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

zondag 7 juli 2019

Ot en Sien wandeling 2019

Vandaag waren we met de meute naar de jaarlijkse Ot en Sien Wandeling in Roden. De beagle wandeling georganiseerd door Jan en Jenny. Nicole was gisteren uit Brabant naar ons toegekomen om vandaag ook weer mee te lopen. Vanmorgen dus de 8 honden in de bus en op naar Roden.  We rijden eerst nog even naar het huis van Jan en Jenny, daar krijg ik van Jan de bordjes voor parkeren en ga weer op stap om deze aan de bomen te plaatsen. Ondertussen komen de eerste wandelaars al aangereden. Als ik de borden heb hangen ga ik ook naar het verzamelpunt. In tegenstelling tot andere jaren blijven onze heren nu in de bus inplaats van aan de pin op het grasveld.


1 voor 1 komen de mensen er aan. En terwijl we staan te wachten komt 1 van de bewoners van het zorgcomplex in haar rolstoel met een zuster naar buiten. Elk jaar komt deze mevrouw, volgens mij is ze tussen de 90 en 100 jaar, speciaal naar buiten om te genieten van de hondjes voor de wandeling, ze neemt een rol meelkoekjes mee om te geven aan de honden. Zo mooi om te zien hoe we haar op deze manier een prachtig moment kunnen geven.

De Roder dames, Beaver en Elfie staan te wachten op hun beagle vriendjes. Dijocky is er vandaag niet bij , zij zit in de laatste fase van haar dracht.



Dit was zo mooi om te zien, we stonden allemaal te genieten van dit moment.
 




Het groepje wandelaars wordt elk jaar minder. Dit is volgens mij de algemene tendens bij de wandelingen van de BCN.


Jenny verwelkomt de wandelaars, zelf zal ze maar een klein stukje mee lopen om daarna weer terug te gaan naar huis om bij Dijocky te zijn.


Mogen we nu eindelijk baas.


Alinda had Odin, Dylan en Michael aan de lijn, ik liep met Elwood en Donald en Eric had zijn grote vriend Mango weer. The Lord genoot weer volop.



Er is zoals altijd een lange en een korte lus. Alinda neemt de korte ik ga mee met de lange. Tja en dan kom je langs een sloot met mooi schoon water en heb je een Duck aan de lijn...…. Precies eendjes horen in het water.


Bij de vistrappen komen beide groepjes weer bij elkaar en hebben we een rust moment. Hier kan ik even rustig wat foto's maken.



De boy's band uit Bork.




We vervolgen de route en komen bij het bosven waar opnieuw gezwommen kan worden, er gaan niet veel honden het water in. Mango zijn lange lijn had ik ook niet mee dus eric knoopte twee lijnen aan elkaar zodat Mango toch nog even het water in kon.



Na het ven is het nog een klein stukje terug naar het startpunt. De honden krijgen water en gaan de bus in, direct vallen ze vermoeid in slaap. Wij gaan met elkaar nog even een kop soep en een broodje eten.

 
Het was weer een geslaagde wandeling, wij en de heren hebben weer genoten.
 

Geen opmerkingen: