Bij de Muskoka dames

Tijden terug kregen we van Petra de vraag of wij het eerste  weekend van November op een deel van haar meute en de dieren van de dierenweide wilden passen. Petra wou dan samen met Leo en twee van haar dames naar Engeland voor een show. In onze agenda stond geen wedstrijd of andere verplichting dus oppassen zou geen probleem zijn.

Vorige week begon opeens Donald te hoesten, slijm op te geven en heel veel hoesten. Er ging kennelhoest rond dat wisten we en pats het was hier dus ook raak. Kennelhoest is besmettelijk voor andere honden dus dat was even oeps. Een dag later begint ook Odin, shit dit komt niet goed uit. Met een aantal zieke heren kunnen we niet afzetten naar Wijdenes, het risico van overbrengen van de besmetting kunnen we niet nemen. We overleggen met Petra en besluiten dat 1 van ons zal gaan. Omdat ook de zorg voor de dieren van de weide erbij komt lijkt het ons het beste dat ik heen ga. Alinda blijft thuis bij de heren. Op donderdag ochtend hebben we eerst nog een fotoshoot staan in Muiden (Hier kom ik late nog op terug) en vanaf daar rijden we door naar Wijdenes. Alinda rijd dan vandaar weer door naar huis. Ik krijg van Leo instructie van het reilen en zeilen met het voeren van de dieren op de weide en de dagelijkse werkzaamheden.

Ondertussen had Djoplin mijn werkkleding uitgekozen als nieuwe mand

 

We kletsen de hele avond over van alles en kijken nog een film op Netflix.  Petra ligt al op bed terwijl Leo en ik nog lang beneden zitten. Ze hadden in de planning om om zeven uur de volgende morgen te gaan rijden.  Om kwart voor zes ben ik wakker en ga naar beneden. Petra en Leo maken hun laatste spullen gereed, Domino en Djoplin gaan in de bench achter in de auto en eerder dan gepland beginnen ze om half 7 aan hun reis naar Engeland.

 

Good old Djill, 15 jaar en net hersteld van een zware periode. Ik genoot deze dagen van deze oude dame, In een jaar tijd is ze wel heel oud geworden, ze doet de dingen nu echt op haar manier maar geniet nog vol op. Ze was mijn schaduw, waar ik was was Djill.

 

Elke morgen de schapen en geiten voeren, plein schoonmaken en genieten van deze viervoeters.

Djane werd 11 jaar, dus een paar extra knuffels en kluifjes voor deze jarige jet.

Heerlijk samen in de mand.

Maar Daimond lag het liefst op mijn schoot.

Goedemorgen baas Tjeerd,  als de dames s morgens hun brokjes op hadden gingen ze keurig in de mand zitten.

De geiten hadden al snel door dat ze het nu van mij moesten hebben. Als ik de weide opliep kwamen ze me al tegemoet.

Stil zitten is niks voor mij dus overdag tussen de buien door heb ik wat onderhoud klussen aan de weide en de tuin gedaan.

Zondag een heerlijke wandeling met  drie dames langs het Markermeer. Djill kan helaas niet meer mee op deze langere tochten. Ze lag  heerlijk in de mand te slapen toen wij weer terug kwamen.

 

 

Maandag aan het eind van de dag kwam Alinda mij weer ophalen. Petra en Leo zouden pas laat terug komen. We hadden afgesproken dat wij niet zouden wachten. Op dinsdagochtend moesten wij beiden weer naar ons werk.  Het is rond kwart voor zeven als we de dames dag zeggen. Rond negen uur waren Petra en Leo weer thuis.

Dag Djillie, hou je taai, we komen snel weer langs. En dan nemen we je broer ook mee.

 

Het waren voor mij heerlijke dagen. Een beetje terug naar mijn roots. Bezig zijn met de dieren en ruimte om je te vermaken.  De ziekte in de meute is weer gaan liggen, Het bleef gelukkig bij Donald en Odin, Kleine James heeft een paar keer gehoest maar was er toen  overheen. Langzaam aan pakken we nu dus de gewone gang van zaken met de heren weer op.