Mannen zondag

Alinda is vandaag nog op de Crufts, vanavond komt ze weer thuis. Dus nog 1 dag een echte mannendag hier in Westerbork. En Jayson zal wel gedacht hebben dan moeten we gebruik maken van de tijd. Zijn wekker was blijkbaar weer eens stuk dus om half zes vond meneer het tijd om de dag te beginnen. grrrrrrr. Was de oude bas de laatste week na zijn epilepsie aanvallen niet helemaal zich zelf , de oude Jayson is inmiddels weer terug. Justin pesten, Mango afbekken en Michael en Dylan uitdagen hij heeft zijn oude ik weer terug gevonden. Zo ook vanmorgen. Als eerste mocht hij mee naar buiten. Weer los van de riem kon hij zijn eigen gang gaan. De oude baas genoot met volle teugen. De kwaliteit van de foto's is iets minder dan normaal ,ik heb wat problemen met de camera.


De oude baas is weer terug.

En ook zijn smile.



Heb je koekjes ???



De vliegende bejaarde.



Schuimbekken.



Dombo het olifantje



Een heel verschil met vorige week. weer heerlijk los rennen en zijn eigen ding kunnen doen.



Vriend



Genieten.



Als we weer thuis zijn neem ik Justin mee.

Justin heeft zijn neus weer in snuffel stand gezet.



Haasje waar ben je ???



Camera op ooghoogte, Justin geeft er niets om, ik wil achtwer die haas aan.....



waar is ie nou????



Als ik hem dan toch niet kan pakken dan ga ik wel lekker rennen en gek doen.



Stoere vent.



Wat komt daar aan ??



Muisjes??????



Onze vrolijke flierefluiter. Kleine puppies worden ook veel te snel groot.





Maar ook voor Justin komt er een eind aan de wandeling. Beagle nummer drie zit vol spanning te wachten. Mike of Dylan wie zal de gelukkige zijn. Ik besluit Dylan mee te nemen. Michael zal nog even moeten wachten.

Dylan is de laatste dagen in een echte knuffelbui, nou was hij al erg aanhankelijk de laatste tijd is hij echt bezig met een charme offensief. Als een schaduw volgt hij je. Maar dat merk je buiten niet. Dan gaat hij het liefst zijn eigen gang. Gelukkig is een jaszak met koekjes voor een beagle een tovermiddel, de liefde gaat toch vaak door de maag.




Na heel wat rennen hangt de tong weer ruim buiten boord.



Ik zie wat.



Mooie vent.






En dan als laatste van de beagles mag Michael mee. Helemaal happy is ie, stel je voor dat de baas hem zou vergeten.
Als beloning voor het lange wachten mag hij los. Dat hoef je Michael geen twe keer te zeggen. Als een haas ging hij er vandoor.



Maar 1 keer roepen is genoeg en meneer komt direkt weer terug.



Heerlijk zo'n goed luisterende beagle.



Wat zei je: Koekje!!!!!!!



En snel dat hij is, waarschijlijk is Michael al stiekem aan het oefenen voor de beaglerace.



Inmiddels al weer bijna vijf jaar, wat gaat de tijd snel.



Ja Michael we weten het, Je bent nog steeds in topvorm.



Onze mooie muskoka Beagle man.



Thuis zit er nu nog 1 te wachten op zijn ronde. Mango de Grote. Ik doe hem aan de lange lijn en Mango begint te rennen. Maar ojee dan gaat het fout, zijn halsband knapt en Mango is ervandoor. En als die langpoot mug gaat rennen dan is hij ook zo foetsie. Gelukkig kan een andere wandelaar hem tegenhouden. Dus eerst weer met mango naar huis, ander tuig aan en we gaan opnieuw op pad. Hij was wel onder de indruk en bleef keurig naast me lopen. Zie verder zijn eigen blog.

www.mangothehamilton.blogspot.com