Winner 2012. En mag ik voorstellen.......

Gisteren was het wel heel vroeg dag voor ons. De wekker stond al om 5 uur. We hadden Mango in geschreven voor de Winner show in Amsterdam. Eigenlijk is hij met pensioen maar zo nu en dan trekken we hem dus toch nog even van stal. Afgelopen week is zijn moeder, Milla, in Zweden plotseling overleden dus speciaal voor Milla hoopten wij dat haar zoon nog 1 keer zou schitteren. We hadden onze buren gevraagd of die de beagle heren een paar keer uit konden laten, dit was geen probleem. Fam Willems nogmaals, bedankt.  Rond zes uur vertrekken we naar Amsterdam, het is nat en er staat een behoorlijk stukje wind. We rijden Amsterdam binnen rond kwart voor acht. Bij de Rai is het al druk, we parkeren de bus en zijn direkt 15,50 euro parkeergeld lichter. We  zoeken een plekje bij de beaglering en al snel komen vele bekenden erbij. Je merkt de crisis ook in de hondenwereld, het is deze show veel rustiger dan normaal ook de bezoekers aantallen vallen beduidend lager uit. Maar dat is ook niet gek met de prijzen die ze vragen.  Als het bijna tijd is voor Mango maak ik hem klaar ik fluister in zijn oor "Ray igen för din mamma". Straal nog 1 keer voor je moeder. En wens Alinda geluk.  Mango wint zijn klasse en strijd samen met een reu uit Engeland voor de Winner titel. En wat we hoopten gebeurd. Mango deed het weer en pakt de titel Winner 2012.In totaal heeft de Living Legend nu 27 internationale titels achter zijn naam staan. Deze titel is voor zijn moeder. We waren weer trots op onze kanjer.

Meer foto's komen op zijn eigen blog, klik hier

We genieten verder van vele andere honden maar zitten toch het meeste bij de beagles. Normaal volgen we de reuen het meest maar onze aandacht ging nu meer uit naar de teven. Petra stond in de ring met Djoplin. Djoplin deed het netjes en kreeg een Uitmuntend.

Maar het mooiste was toch de veteranen klasse. Piet en Tineke hadden Danisch Blue From Muskoka Dream's ingeschreven. Blue is de oudere zus van onze Michael. Blue moest nog 1 punt halen voor het Nederlandse veteranen kampioenschap. En dat deed ze. Ze liep stralend door de ring het plezier dat zij tentoonstelde ontbrak helaas bij heel veel jongen honden die ik in de ring zag. De druk om te presteren wordt bij veel honden zo hoog gelegd,je ziet gewoon dat ze er geen plezier aan beleven, erg jammer.

Maar Blue straalde het was een genot om naar te kijken.

En dat merkte ook de keurmeester. Ze werd uiteindelijk ook nog reserve beste teef. En super prestatie.

Rond 6 uur verlaten we Amsterdam. We gaan nog even naar Petra en de puppen. Alinda rijd naar Wijdenes, ik zelf had een borreltje gehad en stap dan nooit achter het stuur. Vele foto's heb ik hier de laatste weken al geplaats van de kleine Muskoka's maar nog nergens had ik echt gemeld dat 1 van drie reuen ons nieuwste lid van de Borkse meute zou worden. Gisteren moesten we nu echt beslissen welke het zou worden. De keus was erg moeilijk en daarom hebben we het zo lang mogelijk uitgesteld om de ontwikkeling van de puppen goed te kunnen beoordelen.

 Bij Petra thuis worden we weer vrolijk verwelkomt door Domino. De puppen zijn weer erg verandert. Fam Liebregt is er ook. We bekijken de puppen allemaal nog een keer goed en maken dan onze beslissing.

De heren en dames  waren nog een beetje moe.

Op de achtergrond staat Mango mee te kijken naar ons nieuwste meute lid.

En dit is hem dan Blues Brother From Muskoka Dream's zijn roepnaam zal zijn Elwood.

Heerlijk spul dat kleine grut.

Domino lag in een klein puppen mandje, het paste niet helemaal.

Alinda met Elwood.

Jan met Pepper, Soul Man From Muskoka Dream's

 Een teefje blijft bij de Muskoka roedel, Soul Finger From Muskoka Dream's, roepnaam Djanis. Hier links op de foto naast haar broer Elwood.

We verlaten aan het eind van de avond Wijdenes.Erg moe komen we om kwart voor twaal thuis aan. Het was een erg lange maar weer een fantastische dag. Komend weekend is Elwood live te bewonderen bij ons thuis.