Jayson niet fit en baas ziek

Al een kleine week is Elwood soms aan het spoken s nachts. Onderbroken nachten zijn het gevolg. Mijn weerstand werd aangetast en afgelopen weekend kwam er een verkoudheid bij. Vanaf gisteren lig ik nu met griep geveld. Balen want ik ben nooit ziek. Jayson is inmiddels ook aan het sukkelen, de luchtvochtigheid buiten doet hem nu even geen goed. Kortademig, onrustig en dun op de ontlasting.  Vanmorgen lag er beneden in de hal een verrassing op ons te  wachten. Meneer had hoge nood gehad en had zijn boodschap gedaan in de hal. Opzich niet zo heel erg maar nu door zijn onrustige gedrag was het minder. Meneer had er meerdere malen doorheen gelopen en de hele gang zat er dus onder. Opruimen en dweilen dus. Ik zet Jayson ook nog even onder de douche, dit kost me de nodige zweetdruppels maar goed dat neem ik maar even op de koop toe. Na het douchen stop ik de oude baas heerlijk onder de fleece voor de warme kachel. Hij is echt niet fit.

Na het douchen leg ik mijn oude makker heerlijk ingestopt in de mand

Hier valt hij al snel in een diepe slaap.

Zijn kleine maatje heeft door dat het niet goed gaat met zijn oude vriend. Heel voorzichtig gaat hij bij Jayson in de mand liggen en kruipt stijf tegen hem aan. Net als of hij hem wat extra warmte wou geven.

Zo vertederend, ik kreeg er een brok van in mijn keel.

De kleine man kan zijn vriend nog echt niet missen.

Na een tijdje kruipt Elwood van Jayson af maar blijft wel in de buurt van zijn vriend.

Wat kan dierenliefde in een meute toch mooi zijn om naar te kijken.

Ik zelf lig op de bank en kan de oude man in de gaten houden. In de loop van de middag begint hij weer wat meer rond te scharrelen. Hopelijk komt hij hier ook weer over heen. Voorjaar dat zal zijn medicijn moeten zijn.