Koude winterdag,en Jayson weer een maand erbij

Onze kleine spookje is de laatste nachten echt een spookje. Om de twee uur begint hij opeens te blaffen. Een schreeuw om aandacht, uitproberen hoe ver hij kan gaan, hoe dan ook onze nachten zijn de laatste week behoorlijk gebroken.  Zo ook afgelopen nacht geregeld een blaf van beneden.  De afgelopen week zitten we een beetje in een kwakkel winter. lichte vorst in de nacht en overdag net onder of boven nul.  Vanmorgen stond er boven dien ook nog eens een koude wind. Het vroor amper maar de gevoelstemperatuur was - 11. Dus goed inpakken voordat ik met de mannen op stap ging. Mango gaat als eerste en daarna de beagles. Door als eerst emt Mango rond te gaan kom ik er snel achter of er nog wild zit. Als Mango geen reactie op wild geeft kan ik de beagles redelijk veilig los laten rennen.  Justin is de gelukkige om als eerst van de beagles mee te mogen. Op de es mag hij weer los. Hij luisterd nu gelukkig wel weer goed en komt steeds netjes terug als ik hem roep of fluit.

Geconcentreerd komt Justin recht op mij af rennen.

Heerlijk in zijn element.

Tong uit zijn bekkie en rennen maar.

Baasje ik wil nog wel langer met jouw hier rond rennen hoor

Michael en Dylan mogen samen mee. Beide heren gaan ook weer los van de riem en rennen heerlijk door het veld.

Vrolijke Dylan

En Michael, ook altijd blij.

Remmen en een uitwijking maken om niet tegen mij aan te vliegen.

Heerlijk genieten

Laagvliegende Michael

Dylan kan zo genieten van de vrijheid. Zijn uitdrukking zegt genoeg.

Paashaas Michael

En dan is het tijd voor oud en jong. Vandaag krijgt Jayson weer een maand achter zijn leeftijd. We rekenen niet meer in jaren maar in maanden. Vanaf nu dus 16 jaar en 8 maand. Oud en jong scharrelen heerlijk samen op de es.  Elwood neemt wel steeds meer afstand van de oude meester maar zo nu en dan moet er toch nog even gestoeid worden met Jayson.

De oude man 16 jaar en 8 maand vandaag.

Maar soms nog net een jonge hond.

De koning en zijn kroonprins broederlijk samen op stap.

 

 

Elwood kijkt waar zijn maatje blijft. De jonge man is inmiddels al geen puppy meer.

 

Rustig scharrelt Jayson op zijn eigen tempo rond.

 

Als ze weer bij elkaar zijn lopen ze keurig naast elkaar.Opeens is Elwood afgeleid. Een stuk papier waait over het pad.

 

Vol in de rem. Hij heeft blijkbaar geen winterbanden want hij gleed nog een stuk door.

 

Terug en hebbes.

Met zijn prooi in de bek rent hij verder.

Het blijft een bijzonder uniek tweetal

 

Tijd om te stoeien. De oude baas geniet er nog steeds van.

 

Maar tegen het geweld van de kleine man is hij niet meer bestand. Al snel ligt Jayson op de grond

Elwood laat Jayson met rust en gaat zijn eigen gang. Jayson blijft bij mij in de buurt.

Het was gemeen koud maar het genot was er niet minder om. De hele middag heb ik geen kind aan ze gehad. Alles lag in een diepe slaap.