In memoriam Herman

Vorige week verloor de meute een vriend. Toch nog onverwachts namen Joris en Nicole afscheid van hun maatje Herman op de leeftijd van 13,5 jaar. Herman was een vertrouwd gezicht hier in de meute. Heel wat logeerpartijtjes heeft hij hier doorgebracht, eerst samen met Fanouck later samen met Hugo en sinds vorig jaar met zijn maatje Casper erbij. Herman gaf aan dat het goed was geweest,hij had een prachtig leven hier gehad maar was klaar voor de volgende stap. Een ongeluk uit het verleden zorgde langzaam aan  voor steeds  wat meer inleveren van levensvreugde. Het laatste wat Joris en Nicole voor hem konden doen was naar hem luisteren en hem laten gaan. Wij hebben Herman vanaf 2015 op afstand en van dichtbij mee gemaakt. Zo gauw hij hier de drempel overstapte was hij onderdeel van de meute, direct geaccepteerd vanaf het eerste moment.  Herman laat een leegte achter, helemaal bij zijn baasjes Joris en Nicole en zijn maatjes Hugo en Casper. Maar ook hier zal hij gemist worden. De logeer partijtjes zullen nooit meer hetzelfde zijn...... Lieve Herman...... Rust zacht. 

Ik ben opzoek gegaan op de externe schijf naar momenten die wij samen met Herman hebben mogen meemaken. Herman,... deze is voor jouw....

Het Big Smile Beagle Event dat was 1 van de eerste keren dat wij kennis maakten met jouw. Onze tent was tijdens dat event een centrale post en jij lag dan ook heel veel bij onze heren in hun kenneltje of samen met je grote vriendin Fanouck.

Vriendjes voor het leven.

Elk jaar was je er weer bij, wat heb je een stappen gezet op Zoutkamp en op Schier.

Je genoot van alle aandacht, je genoot van alle knuffels, 

Samen  met de baas en Fanouck op weg naar het strand.

Nadat Fanouck onverwachts overleed kwam er een beagle vriendje bij je wonen. Kleine Hugo, en jij nam de kleine man onder je hoede. Samen stapten jullie de wereld in.

Het vakantie huisje in Zoutkamp. Kenneldelen rond het terras en jullie konden heerlijk rond scharrelen.

Samen met een deel van onze meute op Schier

Jij, Fanouck en Justin........ maak daar boven op jullie wolkje samen maar vele mooie wandelingen, net als dat wij hier hebben gedaan.

Je had voor dat je bij Joris en Nicole kwam wonen een ongeluk gehad. Metaal in je lijfje zorgde dat alles bij elkaar bleef. Echt veel actie  was voor jouw dan ook niet weggelegd. Maar soms dan streken je baasjes over hun hart.

Logeren in Bork en dan samen naar de Ot en Sien wandeling in Roden. Dat hebben we vaak gedaan.

Maar je was ook een truus ongeduld. Mooi zitten voor de foto...... je had er het geduld vaak niet voor , en hoe veel foto's ik wel niet van je heb in deze houding .... de blaf die diep uit je longen kwam, je kop naar achteren.... schiet nou maar eens op met dat zwarte klik kastje.

Vriendjes

Toen je in Drunen kwam was je een stevige mollige heer, er kon wel een beetje af. Dat kregen je baasjes snel voor elkaar. 

Je werd hier al snel dikke maatjes met onze Michael. Samen hebben jullie vaak genoten.

Een jaar later weer in Roden, je was heel wat kilo's kwijt.

En weer dat blafje, Michael deed graag mee.

Zwemmen met Hugo bij de vistrappen.

De Ot en Sien wandeling afgelopen zomer.... het zou jouw laatste worden.

In december op bezoek bij de jonge puppen Odin en Donald. Samen met Fanouck. Toen had niemand zien aankomen dat jij een week later je grote blonde vriendin zou verliezen

Veel logeer partijtjes in Bork. Jullie sliepen altijd boven, je wist het en als het je te lang duurde ging je al vast in de hal zitten op de onderste traptrede. een duidelijker signaal kon je niet geven. In de bossen rond Bork heb je ook vele meters gemaakt. Samen met Hugo en onze heren.

En je wist het. kwam je in Bork dan zou er ook altijd wel ergens een vast foto moment voorbij komen. Velen met je karakteristieke houding  met de kop om hoog maar gelukkig ook vel waar je recht in de lens kijkt.

Groeps foto's onze mannen zaten al braaf klaar maar ik moest vaak echt moeite doen om jouw op het bankje te houden.

Kerst in Bork samen met Piper en Hugo.

En samen wandelen met uiteraard een groepsfoto.

Slapen, daar was je ook goed in. Je bijnaam Herman slaapzak kwam vaak uit.

Met je maatjes op stap

En er tussen op de bank... nee hoor, zet mij maar apart op een stoel.

Een groepsfoto, nou vooruit dan maar weer.

Samen met je vriend Hugo

Herman.... toe nou even gewoon rustig wachten.

Goed zo, koek verdient mans.

We maakten je mee op verschillende plekken, in Bork, thuis in Drunen. Bij Petra in Wijdenes

Of bij Jan en Mathilda 

Corona kwam in het land. De bezoekjes werden wat minder . BSBE ging niet door maar we gingen toch naar de camping. Ik maakte een serie portret foto's 

Samen met de meute voor het huisje.... tja en daar was slaapzak Herman weer .

Mooie trotse man

Ja baas Tjeerd, genoeg geklikt met het zwarte doosje.

Je kwam samen met je baasjes  ook op diverse behendigheids wedstrijden om ons te supporten. We gaan je aanwezigheid op de wedstrijden missen . Eind vorig jaar kwamen jullie weer logeren. Ik maakte uiteraard weer een serie foto's. het zouden de laatste worden van jouw met Mango.

Samen met je beagle vrienden. Bork stond voor jouw ook vaak gelijk aan verplicht in bad. Dat was iets waar je niet echt blij mee was. Maar als er daarna koek tevoorschijn kwam was alles snel vergeten.

Er zijn nog veel meer mooie momenten samen, dit is slechts een kleine greep uit onze tijd met Herman.

Twee weken terug gaf je aan dat het wel goed was geweest, je reis hier was bezig met zijn laatste etappe. Vorige week heeft Alinda je nog een knuffel kunnen geven. Op 17 Maart was het laatste wat je baasje voor je konden doen,  je laten gaan. Houden van is ook loslaten hoe zeer het ook doet.

Herman, knuffel beertje... rust zacht. Dank voor wie je was, dank voor wat ook wij met jouw hebben mogen beleven. We zullen je nooit vergeten...........

Joris en Nicole, Hugo en Casper, nogmaals heel veel sterkte met het verlies van jullie maatje Herman...

Dylan, Elwood, Odin, Donald, James

&

Alinda, Tjeerd