Alinda had haar toverzakje met koekjes bij zich. Dus het was wel vertrouwd om Kevin en Jayson los te laten lopen. Michael hebben we maar aan de riem gehouden,zijn jachtinstinct wint het soms van zijn gehoorzaamheid. Jayson loopt dan altijd voor de groep en Kevin komt er vaak in zijn eigen tempo achteraan. Hij geniet dan met volle teugen.
Overal zitten natuurlijk geurtjes, en liggen dingen op de grond, die het onderzoeken waard zijn. Als een drieling slingeren de heren dan ook door het bos . Waar de 1 iets ruikt komt de rest controleren wat het is. Als het dan niet interresant genoeg is dan is het 'volg de leider' en daar komt het driedelige treintje weer voorbij.
Lopen ze wat te ver weg dan is 1 keer 'koekjes' roepen genoeg om ze weer terug te krijgen. En voor een koekje wil Jayson ook nog wel even mooi poseren voor de fotograaf.
Tijdens de wandeling komen we bij verschillende elementen in het landschap langs. Heide velden, donker bos, dood bos, openvlaktes en verschillende vennetjes. Op een gegeven moment is er een groot open stuk water. Het betreft hier een voormalig perceel landbouwgrond. Het is helemaal afgegraven en terug gegeven aan de natuur. Langs de oevers staat hoog gras waar van alles in rond springt. Michael snuffelt dan ook de hele oever af opzoek naar ????? geen idee. Maar hij vond het bere interessant.
Michael is dan wel geboren aan de rand van het Marker meer. Op cursus is hij uitgescholden voor 'mietje', meneer durfde niet door een waterplasje. Vandaag heeft hij voor eens en altijd vrede met dit enge fenomeen gesloten. Nadat Jayson hem voor had gedaan hoe je een stok uit het water moest halen, trok Michael de stoute schoenen aan en ging het ook eens proberen. Tja en toen het ijs gesmolten was wist meneer van geen ophouden meer.
En een lol dat de heren hadden, ze konden er maar geen genoeg van krijgen. Kevin scharrelde lekker rustig op de oever rond, en vond het allemaal wel goed wat Mike en Jay daar in het water aan het doen waren. Waarom druk maken om een stok die in het water ligt als er ook genoeg op de kant liggen zag je hem denken.
Mensen vragen ons wel eens van hoe heet jullie hond. Jayson zeggen we dan. Als je dat te snel uitspreekt kan men wel eens Jezus verstaan. Vandaag heeft onze Jayson bewezen dat hij een echte Jezus is. Hij kan namelijk ook lopen over water. Hier het bewijs.
En een lol dat de heren hadden, ze konden er maar geen genoeg van krijgen. Kevin scharrelde lekker rustig op de oever rond, en vond het allemaal wel goed wat Mike en Jay daar in het water aan het doen waren. Waarom druk maken om een stok die in het water ligt als er ook genoeg op de kant liggen zag je hem denken.
Mensen vragen ons wel eens van hoe heet jullie hond. Jayson zeggen we dan. Als je dat te snel uitspreekt kan men wel eens Jezus verstaan. Vandaag heeft onze Jayson bewezen dat hij een echte Jezus is. Hij kan namelijk ook lopen over water. Hier het bewijs.
En alsof dit alles nog niet genoeg was. Meneer wilde ook nog even laten zien dat ie ook kon springen als een ree. Onze veteraan van 11 jaar had vandaag de energie weer van een jonge hond , hij ging maar door. Als baasjes sta je dan echt te genieten dat een hond zoveel plezier kan hebben
Tja die stok komt niet vanzelf in het water. Dat moet baasje toch wel doen. Dus als je baas de stok brengt.......... dan gooit ie hem er wel weer in. Dus als ik rustig ga zitten en wacht tot ie gooit .... schiet nu op, gooi nou ... toe nou baas. nou dan ga ik wel blaffen gooien zul je die stok.
Aan de lucht komen inmiddels een paar donkere wolken. Het is dus tijd om verder te gaan. Als het aan de honden had gelegen waren we nog wat langer bij die plas gebleven. Nog een klein stukje door het bos en we zien de auto al weer staan. Eerts komen we nog een slagboom tegen. Na hier minstens 10 keer overheen gesprongen te zijn is het uit met pret. De deur van de auto staat weer open en de heren kunnen weer instappen. Moe maar voldaan keren we richting huis. Het was een geslaagde middag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten