Een stralende voorjaarsdag

Het voorjaar is nu echt aangebroken, in de tuin staan de sneeuwklokjes en krokussen al in de bloei, Onze roodkapje tulpen komen ook al met de neus boven de grond uit ,dus nog even en de keukenhof in Westerbork staat in volle bloei. De mussen en mezen vechten alweer om de nestkastjes en de merel zingt al weer vroeg in de ochtend. Heerlijk, De eerste koffie hebben we al weer buiten op het terras, in het zonnetje, kunnen nuttigen.

Afgelopen week had ik toevallig ons trouwalbum in de hand.Met het doorbladeren viel mijn oog op een voor ons speciale foto. De foto waar Kevin en Jayson samen op staan heeft voor ons een hoge waarde. Onze trouwfotograaf had toen onze liefde voor de honden al goed geschoten en heeft een aantal fantastische plaatjes van beide heren in ons trouw album verwerkt. Ik heb er een paar foto's van gemaakt.

Het was een must voor ons om met beide heren op de foto te komen.

Het was het begin van de digitale fotobewerking. Foto Bergsma in Drachten heeft er goed zijn best op gedaan

Onze beide heren. We hadden toen niet kunnen denken dat we nu,bijna 8 jaar later, onze eigen meute hier hebben. Duidelijk is te zien hoe Jayson inmiddels is verkleurt naar een oude grijze heer. 

Weer terug naar vandaag.  Een stralende voorjaarsdag. Alinda is naar de hond van het jaar show in Amersfoort . Ik had dus weer een dag voor mij en de honden samen, een zogenaamde mannenzondag. Nee niet naar de kroeg, pilsje drinken of naar het voetbalveld maar samen genieten met de heren in het veld. Jayson was de gelukkige om weer als eerste mee te mogen. Gisteren kregen we het trieste bericht dat de oudste Hamilton Stovare in Nederland was overleden. Svear was bijna 15 jaar,

Nel, Henk en andra veel sterkte met het verwerken van het verlies van jullie geliefde Svear.

 Je kijkt dan direkt weer met andere ogen naar je eigen oude veteraan. Je beseft je dan weer des te meer dat het heren van de dag zijn geworden. We hopen in iedergeval nog een hele tijd te mogen genieten van onze oude taaie rakker.

De oortjes stonden klaar om op ste stijgen.

Heerlijk in zijn eigen tempo.

Dat kan Jayson nog steeds heel lang vol houden.

En nog steeds veel plezier rond zijn bekkie

Na Jayson neem ik Mango mee. Zijn foto's komen op zijn eigen blog, klik hier

En dan zitten er nog 4 beagles vol ongeduld te wachten. Ik besluit ze alle vier tegelijk mee te nemen. De heupgordel is dan ideaal. Justin en Dylan komen aan de gordel en Michael en Max hou ik aan de hand. De heren vonden het super om met elkaar op stap te gaan. Nadeel voor hun is wel dat als er 1 moeten poepen of plassen de rest keurig moet wachten. Dit is soms wel grappig om te zien. Vol ongeduld staan ze dan te trappelen, schiet nou op, schiet nou op.

Ojee twee strijd in de groep, welke kant moeten we nu op

Maar goed dat ze zo gemakkelijk zijn, even later staan de neuzen allemaal weer dezelfde kant op

Samen zijn we sterk denkt Justin en hij loeit alles bij elkaar als hij in de verte iets tussen de landerijen ziet .

Justin en Dylan met achter hun een heerlijke hollandse lucht.

Tja en dan moet je wachten, Max heeft hoge nood, en als je moet dan moet je.

Het was zelfs warm voor de honden , ze moeten nog wennen aan de weersomslag, de wintervacht zit er ook nog dik op. De tong hing bij alle vier ver uit de bek.

Als we thuis komen zoeken ze allemaal hun eigen plekje en vallen in een diepe slaap, de rest van de dag heb ik geen kind aan ze.

Max in de stoel

 Michael en Justin op de bank en Dylan er voor.