Old soldier

 De spannende periode met Michael blijft voort duren.  Afgelopen weekend was er sprake van toch wel vooruitgang. Zaterdag lagen de mannen alle 6 mooi op de grote tuinbank. Vlug even een foto schieten. Michael heerlijk tussen zijn mannen 

Ik kijk er naar en denk, als ik ze nou eens op snoetkleur neerleg haha, van bruin naar wit en toevallig dus ook op leeftijd.

Ondanks de vooruitgang brengt Michael de nacht van zaterdag op zondag nog gewoon bij ons boven door. Hij had een rustige nacht. Zondagmorgen scheen de zon dus koffie buiten op de bank. Mijn grote vriend zat op schoot.

Ik ga aan de wandel met de mannen. Eerst met Mango en Donald, het weer sloeg om en we kwamen niet droog thuis.

Ik wacht de buien af voordat ik met de andere heren rond ga. James Elwood en Odin zitten al vol spanning klaar, toe nou baas we willen wanndelen.

Het was dan wel opgehouden met regenen, al het gras en struiken waren natuurlijk zeiknat. Binnen no time liep ik dan ook met drie natte honden. Gelukkig geven ze er niks om.

Elwood als stralend middelpunt 

Verzopen katjes.

En op het laatstse stukje van de wandeling krijgen we toch nog druppels van boven. 

Thuis wacht ik ook deze bui af voordat ik met de beide oude mannen erop uit ga. Inplaats van over het zandpad van de es besluit ik om in het gemeente groen naast de wijk te blijven. Lopen op het gras kost minder energie voor Michael. We poseren even weer mooi voor het wildebloemen stuk.

De trotse houding van Michael is er weer.

Sneeuwwitje

Michael is nog een beetje stram aan 1 poot ik besluit om ze toch even van de lijn te doen. Even weer samen rennen

Dylan was direct blij

Joepieee, even weer rennen met Michael.

Tja..... dan laat je de dagen even weer door je hoofd gaan, denk je terug aan woensdag en kijk je ondertussen naar dit schouwspel. Als baasje wordt je dan toch wel een beetje week, wat een kanjer.

Twee blije veteraantjes, wat een rijkdom.

Ik laat ze niet te lang rennen en ook ons rondje is niet zo lang, niets forceren bij de oude baas. In huis vallen de mannen heerlijk in slaap terwijl buiten de buien weer beginnen te komen. Als het bed tijd is besluiten we om Michael weer gewoon beneden bij zijn mannen te laten. De oude baas zat al in de bak onder de trap. 

De nacht van zondag op maandag ging goed. Een paar keer even beneden gekeken en een heerlijk slapende Mike lag in de hal.

Maandag morgen zit hij me kwispelend op te wachten. We moeten beiden werken maar tussen de middag kom ik even thuis om hem zijn medicatie te geven. Voordat ik de sleutel omdraai spiek ik even langs het plakplastic, Alles ligt nog in diepe rust. Medicatie erin een extra koekje, even plassen en ik ga weer. Op de camera kan ik het gedrag van de mannen volgen. Binnen 10 minuten liggen ze allemaal weer te slapen.

De nacht van maandag op dinsdag. Mike blijft weer mooi tussen zijn vriendjes. Vlak voor het slapen gaan vind ik wel dat hij overdreven snel rondjes draait als hij moet poepen en net of hij weer wat waggeld, zal wel verbeelding zijn. De mannen zitten klaar voor hun koekje en we gaan de nacht in.

Halverwege de nacht rond een uur of 1 hoort alin gestommel in de hal en gaat kijken, ze vertrouwd het toch niet helemaal  Mike is onrustig en iets wankel lijkt het en ze neemt hem toch maar weer mee naar boven. Een heel uur lang is hij onrustig, liggen, zitten, omdraaien, liggen zitten omdraaien en soms ook even door zijn achterpoten zakken. Rond 2 uur valt hij eindelijk in slaap en slaapt door tot vanmorgen half 7. De mannen gaan weer naar buiten, Mike loopt weer wat stabieler, speelt zelfs met James  maar eet met tegenzin. In de gaten houden dus.

Tis nu half vier, terwijl ik dit bericht type schijnt buiten de zon en staan de tuin deuren open. De mannen zitten heerlijk met elkaar op de bank achter in de tuin. Wat is het ook een bijzondere meute....