Een meute in het Fochtelooerveen

Een tijdje terug hadden we een afspraak gemaakt met de baasjes van Mika, dat als zij op vakantie waren we samen zouden gaan wandelen. Zo gezegd zo gedaan gisteren hadden we afgesprokken met de baasjes van Mika en Jan en Jenny met hun dames op de camping De Roggeberg in Appelscha. Vanaf hier zijn we met de auto's naar het Fochtelooerveen gereden. Een gebied wat ik als mijn broekzak ken. Ik ben geboren aan de rand van het fantastische gebied. Er wordt wel eens gezegd dat ik er uit het veen ben getrokken.We plaatsen de auto's op een parkeerterrein in Ravenswoud. In de zogenaamde compagnonsbossen, Vroeger eigendom van de verzekeringsmaatschappy Aegon en Amev, tegenwoordig in het bezit van natuurmonumenten. We lopen neerst naar de uitkijktoren. Deze 7 steekt ruim 18 meter boven het veen uit je hebt hier een fenomenaal uitzicht over het uitgestrekte hoogveen gebied.

Met 8 honden en 10 baasjes maakten we de omgeving van Ravenswoud onveilig.

Op overgang van de bossen naar het veen staat deze grote 7. Het is een uitkijktoren van 18 meter hoog. Met een fantastisch panorama uitzicht. Samen met de mannen ga ik naar boven en leg hun het 1 en ander uit over het gebied.

De voormalige vloeivelden van de aardappelmeelfabriek.  Dit is de enigste plek in Nederland waar de kraanvogel broed. Door de grote brand tijdens de afgelopen paasdagen is hier een gebied van ruim 200 hectare natuur verwoest.

Een uitzicht dat zijn weerga niet kent. Helemaal geen horizon vervuiling. In het gebied is een systeem van damwanden geplaats om het water binnen te houden. Op deze manier lukt het om de enigste levende hoogveen kern in Nederland te laten groeien. Veenmos groeit met 1 cm in honderd jaar dus dat gaat niet zo heel snel.

Als we weer beneden zijn krijgen de achterblijvers te horen wat ze gemist hebben.

We lopen door het  Sterrenbos. Ik laat zien hoe een douglas zorgt voor een zogenaamde bosarbeidersasbak, we vinden braakballen van een uil een veel resten van libelles.

Jan en Jenny laten hun dames even drinken.

We lopen richting de buiten kant van het gebied. Een oude laan is vrijgezet. Ik laat Steven en Richard zien hoe ze een brandnetel kunnen pakken zonder geprikt te worden.

We vervolgen ons pad door een perceel berken. Ik weet nog dat dit een echte produktie akker was. Het hout is geoogst en de natuur heeft het overgenomen .

De oude baas  genoot.

Er was van alles te zien onderweg.

Langs een zandpad kwamen we een mierenhoop tegen. Ik liet ruiken hoe de mieren hun nest verdedigen tegen indringers met hun mierenzuur.

Langs de zogenaamde 80 bunder. Voormalige goede landbouwgrond die terug gegeven is aan de natuur.

Iedereen liep te genieten

Het was heerlijk wandelweer , niet te warm en geen regen.

De oude baas, Hij liep als een trein en liet niet merken dat hij de oudste was.

Een van de vele wijken die vroeger  handmatig gegraven zijn om de turf uit het gebied te transporteren.  Via de wijk naar de Opsterlandse compagnons vaart in Appelscha en dan verder door Nederland.

Soms waren we net struikrovers, de paden groeien behoorlijk dicht

Ha baas jij hier ook.

Na ruim twee uur komen we terug op ons  begin punt. Hier was een plas waar de heren even heerlijk konden drinken.

Of zoals Mango even pootje baden.

Alinda met haar jongens.

We inspecteren de honden op teken en rijden weer terug naar de camping. Hier sluiten we een mooie middag af onder het genot van een drankje en een stuk appeltaart.

Elfie en Mika gaan mee het terras op. Onze heren blijven heerlijk in de auto liggen slapen.
Elfie kijkt aandachtig naar al dat lekkers op tafel.

En ook Mika denkt er het zijne van. Wat lijkt hij veel op zijn moeder.

We nemen afscheid en gaan terug naar huis. Een gezellige middag kwam ten einde. Wat ons betreft zeker voor herhaling vatbaar. Thuis vallen de honden, en ikzelf , in een diepe slaap.

Meer nieuws over deze wandeling waarschijnlijk wel op de volgende site.
Denia,Carlein en Elfie
en op de site van Mika als ze terug zijn van hun vakantie.