Het is weer begin maart, dus de Crufts in Engeland staat op de agenda. De grootste honden show ter wereld in Birmingham. Enkele jaren geleden stonden we hier met Mango.Mango is voor zijn leven lang gekwalificeerd voor deze show dus wie weet staan we er nog wel eens weer. Alinda is er dit jaar samen met Petra heen. Djanis had zich gekwalificeerd om hier te mogen staan. Ook zullen ze de stand van de engelse beagleclub bemannen op de Discoverdogs. Dit is een hondenstraat waar van alle rassen die op de Crufts aanwezig zijn informatie is te verkrijgen. Voor de Hamilton club hebben we ook een aantal jaren in de stand gestaan met Mango. Gisteravond na het werk zijn we dus nog vertrokken naar Wijdenes. Alinda kwam pas om zeven uur thuis, vlug eten, de honden in de auto en rijden maar. Rond tien uur waren we in Noord Holland. De meutes gaan weer ongestoord in elkaar op en spelen nog even heerlijk met elkaar voor dat we de nachtrust in gaan. Ik pak mijn slaap zak en duik op de bank. 12 honden liggen er om mij heen. Domino kruipt direct in mijn knieholte, Michael in mijn slaapzak, Djanis ligt half over mijn schouders, ik lag er dus warm bij. Om vijf uur komen Petra en Alinda naar beneden, honden voeren, zelf eten en rond zes uur beginnen de dames en Djanis aan hun reis naar Birmingham. De honden spelen ondertussen al weer in de tuin. De oudjes liggen nog heerlijk in de kamer. Ik ga even apart met Daphne op stap.Daphne is de oma van Dylan. Ruim 15 jaar is ze, nog steeds redelijk fit als gevolg van een lichte tia heeft ze wel dat haar koppie een beetje scheef zit maar ze geniet nog met volle teugen van het leven. Het rondje met Daphie deed me terug denken aan de vele rondjes die ik samen met onze oude Jayson heb gedaan. Niet snel maar heerlijk in eigen tempo gewoon genieten.
Samen wandelen we naar de dieren weide van Petra, hier is een stuk dat rondom in het gaas staat. De beagles kunnen daar heerlijk los rennen en spelen.
Daphne heerlijk aan het genieten op het landje
Heb je een koekje voor mij ???
Een grijns rond haar bekkie
Even een sprintje
Mooie trotse oude dame.
Na een tijdje lopen we terug naar huis. Daphne is moe en valt in een diepe slaap. Aan het eind van de ochtend vertrek ik weer naar Westerbork. De heren zijn moe van het spelen met hun familie, de hele weg hoor ik ze niet. Maandag rij ik opnieuw naar Wijdenes om Alinda weer op te halen. Wie op de hoogte wil blijven van de Crufts, hier is een link.
Crufts 2014
1 opmerking:
Oh wat lief,net Bob......
Een reactie posten