Dylan opeens ziek

 We merken nu opeens dat de meute hier bestaat uit inmiddels drie oudere heren, de kwaaltjes en ziektes beginnen te komen. Eerst met Michael, deze maand met Mango en vrijdag avond begon Dylan opeens.

Dylan is duidelijk niet fit

S avonds twee keer alles uitspugen, mee naar boven dan had ik s nachts meer overzicht over hem en de hele nacht is hij onrustig en tot drie keer toe spuugt hij alles er weer onder. Gisteren overdag was hij sloom, wou eigenlijk niet eten en sliep veel. Dronk wel maar met kleine beetjes. De meute merkt dat er weer een lid ziek is en heel bijzonder weer, ze zijn de hele dag rustig, Om en om gaat er 1 bij Dylan in de buurt liggen. Zelfs Donald die de laatste tijd vaak oorlog voert met Dylan was steeds vlak bij hem zonder gemopper.

Elwood dicht bij Dylan in de buurt

In de loop van de avond wordt hij steeds meer afwezig, we vertrouwen het toch niet en bellen voor de zekerheid toch maar weer eens met de dierenarts, weer is het mis met 1 van de heren in het weekend.... hoe plannen ze het. Zo zaten we dus gister avond om half tien weer in de spreekkamer bij de dierenarts. Dylan is sloom en echt zich zelf niet. Er wordt hem bloed afgenomen en dit wordt onderzocht. Zijn buik en bloedwaardes zijn goed, alleen de rode bloedcellen zijn wat aan de lage kant. Nou zie je dat wel vaker bij een oudere hond, zou kunnen duiden op een bloeding ergens maar daar gaat de arts niet van uit. Waarschijnlijk een maag darm probleem en we krijgen daar medicatie voor mee. 

Op de tafel in de praktijk

En dan krijgt onze relnicht een roze verbandje om zijn been. Hihih, ondanks de ongerustheid zag ik er de humor even van in.

We gaan de nacht in. Dylan gaat weer mee naar boven En slaapt erg vast. Geregeld ben ik even wakker om te chekken of zijn buik nog op en neer gaat. Als er midden in de nacht diep gesnurk de kamer vult ben je opeens blij. Als Dylan aangeeft even naar buiten te willen neem ik hem mee, even een plas en een paar dikke slokken water en we gaan weer naar boven. Alin had rescue voer gemaakt, dit is vloeibaar dus slikt makkelijk door, hier krijgt hij wat van en gaat dan weer slapen. Vanmorgen was hij weer wat fitter, at nog wel met tegen zin maar er gingen weer wat brokjes in.

Alin heeft dienst dus die vertrekt al eer vroeg naar het ziekenhuis. Ik ga dan ook al weer vroeg met Mango op stap.

Na twee nachten met weinig slaap zag ik dubbel..... of was het toch een spiegeling.

Als we terug zijn kijk ik door het raam en zie Dylan samen met Elwood op de poef liggen. Daar had hij twee dagen niet gelegen.

Ik neem Elwood, Odin , Donald en James mee.

We lopen een heerlijk rondje en gaan dan weer richting huis. Ik wissel weer. Terwijl ik de drie jonge heren even in de bench doe en de kamer binnen stap met Elwood gaat Dylan naast Elwood en  Michael staan, ikke ook mee baas. Helaas voor hem neem ik Michael alleen mee voor de grote ronde, het lijkt me niet verstandig om Dylan ook mee te nemen.

Ik neem de grote camera nu ook mee , die had ik met de andere rondes niet bij me. Samen met Michael loop ik naar de es en daar gaat de riem weer los. Vorige week lep ik daar met twee stralende veteraantjes nu dus maar met 1. Maar Michael genoot, even alleen met de baas even alle aandacht voor hem. De smile kwam weer rond zijn snoet. De camera klikte er weer heerlijk oplos. Wat is het toch genieten voor mij als baas om Michael dan zo te zien stralen, 

De smile groot rond zijn snoet, het is net een herhaling van de tijd met Jayson op oude leeftijd.

Blije veteraan.

Weer thuis neem ik Dylan even mee voor een klein rondje rond het gemeente plantsoen, even zijn benen strekken. Hij liep vrolijk mee, wou graag een aantal beloningssnoepjes en zijn koppie was een stuk helderder dan een dag eerder.

In de rest van de dag gaat er geregeld een aantal brokjes naar binnen. Slaapt hij weer op de stoel naast me en scharrelt weer meer rond. Hopelijk is dit het begin van het herstel en zet het nu rustig door.

En de andere mannen... die lagen heerlijk op de bank in een diepe slaap.