De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 30 november 2020

Met de mannen naar hun familie

 Door de corona komen we eigenlijk nog steeds op maar heel weinig plekken. Ons anders zo actieve weekend leven staat dan ook nog steeds zo goed als stil. Dit weekend waren Alin en ik weer eens samen vrij, ik niet te klussen, Alin geen diensten. Dus de zondag optimaal benutten voor plezier voor de mannen en waar kun je dat het beste doen....precies bij hun familie op de grote weide. Dus gistermorgen vertrokken we naar Noord Holland.  Het was redelijk rustig onderweg en we tuften lekker door. Ditmaal gingen we om de Noord, oftewel we pakten de afsluitdijk ipv de dijk Enkhuizen/Lelystad.  In tijd maakt dit bijna niks uit. Op de dijk schrik ik van de bouwzucht van de windmolen idioten, een groot windmolen park verschiet in het ijsselmeer, weg vrij uitzicht ook hier dus straks van die lelijke vogelkillers. We rijden Wijdenes binnen en de heren worden wakker. Als de bus stil staat achter het hek gaat de deur pen, de mannen sprinten naar buiten, ondertussen heeft Leo de poort open gedaan en komen de Muskoka dames ons begroeten. Domino was weer helemaal door het dolle dat ze mij zag, de band tussen haar en mij is bijzonder, ook Alin werd door haar uitbundig begroet. De honden gaan spelend de achter tuin in en wij gaan aan de koffie. Na de koffie gaan de honden in de bus en rijden we naar het grote veld, alleen Judy blijft bij Leo, de kleine meid was loops geweest en rook nog een beetje aantrekkelijk  vooral Odin en Mango volgden haar als een schaduw.  Op het veld gaat de deur open en springen de dames en heren de buis uit. Het grote genieten kan beginnen.

Donald kwam er als eerste uit.


Maar de rest volgt snel


Dylan had haast, en komt haast koppeltje duikelend de bus uit rollen.




Domino zocht mij steeds op en met een grote grijns kwam ze steeds recht op mij af.


We hebben een bijzondere vriendschap, al jaren.


Odin deed aan laagvliegen.


En hij had een plezier, alleen, met Donald of met de hele groep, het maakte hem niet uit.


Zoef Zoef James.


Odin kijkt er scheel van als hij recht op me af komt.


Dylan een week gelden zo ziek, gelukkig weer helemaal hersteld.


En daar komt Domino weer aan voor weer een knuffel.


Haar zoon Donald met dezelfde smile.


Good old Michael, genieten op zijn manier.


Rennen Pebbles, Mango slikt zich al om de bek. Happie tijd denkt hij blijkbaar.


Klein racemonstertje.


En Donald, die bleef maar rennen, wat had hij een lol.


De twee veteranen Domino en Djoplin samen aan het bekvechten tijdens het rennen.


The Whoop


Elwood en zijn neefje James, Donald en Michael gaan zich er ook mee bemoeien.



Prachtig toch .Alle leeftijden van onze meute die zich samen zo vermaken.


James weet dat hij aan oom Elwood een heerlijke stoeimaat heeft. Beide waren dan ook vaak samen te vinden.



Mango bemoeide zich eigenlijk nergens mee. Na de twee tikkies in zijn hoofd eerder deze maand merken we nu dat hij opeens oud wordt.


Donald en James samen aan de ren.


Ik begon zelf te rennen over het veld met als gevolg een blije Elwood, eindelijk weer actie. Onder het rennen hield ik de camera laag en drukte op goed geluk wat plaatjes af.


Dylan.

Domino en zoon Donald lijken hier de groep te splitsen, de 1 naar links, de ander naar rechts.


Bejaarde gym. Domino en Djoplin in dezelfde positie.


En weer bekvechten en rennen tegelijk.


Een geconcentreerde James.


En daar is schele Harry ook weer hahah.


James en Elwood gaan nog een keer samen aan de haal.



Heerlijk om te zien hoe de mannen elkaar zo oppeppen.


Zocht een je chagerijnige Duck dan kon je die niet vinden. Donald liep alleen maar te genieten.




Gaan ze weer


Mee rennen langs het gaas als er aan de andere kant van de sloot een hond loopt. 


Het is wel duidelijk, aan plezier was deze middag geen gebrek.


We merken dat de vermoeidheid begint te komen en doen de honden weer in de bus en rijden terug naar Petra.



 De honden gaan de tuin weer in, maar de manden in de serre en  kamer vinden ze toch een betere plek. Een diepe rust daalt neer. Na het eten gaan we weer naar het Noorden. Achter in de bus werd een compleet bos omgezaagd. De mannen waren kapot. Thuis rij ik de bus de oprit  op, pas dan komt het eerste teken van leven uit de bak, de deur van de bus gaat open, de mannen gaan naar binnen even wat drinken en hup ze zoeken hun mand op om te slapen. Een heerlijke dag kwam zo teneinde.

Geen opmerkingen: