Een mooie dag puppen knuffelen eindigde zwarter dan zwart

Djanis haar puppen zijn al weer bijna 8 weken en dan is de tijd gekomen dat ze uitvliegen naar hun nieuwe baasje. Om het hele nest nog een keer samen te zien hadden we dus weer een afspraak staan voor zaterdag in Wijdenes. Ook Nicole en Joris zouden langs komen om te puppie knuffelen. We zouden er een mooie dag van maken en die afsluiten met een gezellig etentje bij Taco wok.

Niet s morgens vroeg maar dit keer tegen kwart voor twaalf vertrokken we zaterdagmorgen naar Noord Holland. De heren allemaal weer mee en rijden maar weer. Voordat we afslaan naar Wijdenes nemen we een afslag eerder naar rechts om voederwortelen op te halen voor de paarden, alsof de heren door hadden dat we verkeerd reden, een loei concert kwam er vanachter uit de bus. Alin en ik keken elkaar aan en lagen dubbel van het lachen. De mormels weten dus donders goed waar we heen gaan en hoe we rijden.

Joris en Nicole zijn er al als we aankomen. De heren gaan de tuin weer in en daar zijn ook Herman en Fanouck. Drie meutes gaan weer zonder gemopper in elkaar over. Er wordt weer heel wat afgespeeld in de tuin. Mango heeft zijn vriendin Fanouck weer gevonden en Fanouck en Herman worden de Muskoka regels bijgebracht. En die nemen ze maar wat graag aan. Terwijl wij binnen bij de puppen zijn  staat Fanouck opeens achter het raam op de tuin tafel. Dat doet ze nooit zegt Nicole hihihiih.

De puppen zijn weer heel erg veranderd sinds de laatste keer, ze lagen nog te slapen maar 1 maal wakker begint het grote feest. Heerlijk scharelen ze door de kamer, keuken en tuin wat een rijkdom.

Heerlijk in dromenland

Kleine stampertjes, klaar voor het grote avontuur.

Heerlijk slapen bij mam op de bank

Beaglestyle het zit er al vroeg in.

Buiten spelen in het heerlijke weer. Ik hou mijn camera laag en loop voor de puppen uit. Het geklik van de camera maakt ze nieuwschierig. Gebruik maken dus van hun nieuwschierigheid door proberen leuke plaatjes te maken van jagende puppen op de camera.

He dat zwarte doosje maakt leuke klik geluidjes

Samen zijn we sterker dan alleen.

I believe I can fly.

We gaan je pakken klein zwart doosje.

Heerlijk om te zien hoe vrolijk en vrij deze puppen weer zijn.

Even poseren voor het zwarte doosje.

Eigenwijs?? Wie ikke ???

Stoeien hoort er ook bij.

En een gedegen groene opleiding, hoe snoei ik een den.

De tunnel, een ideaal speeltje, de eerste stapjes van opnieuw een behendigheid talent? Wie zal het zeggen.

Maar stoeien in de tunnel is ook leuk.

Een heerlijk stel zo samen.

 

Als de puppen moe zijn gaan ze weer naar binnen waar ze allemaal in een diepe slaap vallen. Voor ons mooie even de tijd voor een wandeling langs de dijk. Petra had schapen in haar weide dus de honden konden daar niet los. Bij de dijk was ook een afgerasterd stuk waar ze nu heerlijk even konden rennen.

 

Joris had een camera op de rug van Fanouck geplaats, dit gaf hele leuke beelden. Je zag nu dus wat de hond ook ziet als hij loopt.

 

Heerlijk even uitleven op het afgerasterde terrein.

Djane had de oren in vliegstand.

Flappie de beagle.

Fanouck met haar onafscheidelijke bal.

Michael met een smile van oor tot oor.

Domino op jacht achter Djane aan.

Na een jump in een drek sloot even heerlijk liggen rollen. Fanouck ten voeten uit.

Happy Michael.

Dylan met de tong ver uit zijn bekkie.

En Djane  die bleef maar rennen.

Herman voelde zich helemaal thuis tussen de Muskoka's. Hier samen met Domino.

 

We lijnen alles weer aan en vervolgen onze ronde langs de dijk. Het is prachtig weer en he uitzicht is super. Weer bij Petra thuis liggen de puppen nog diep in coma. We voeren de honden en maken ons klaar voor het vertrek naar Taco Wok. Nicole en Joris doen Herman en Fanouck in hun auto en wij doen onze heren in de bus.  Bij Taco parkeren we de auto's vlak bij de plaats waar onze tafel is. De ramen doen we naar beneden voor frisse lucht. De heren liggen in een diepe slaap achterin.

 

We nemen plaats aan tafel en beginnen met onze eerste ronde. Het is gezellig en we hebben veel plezier. Ik check mijn telefoon en zie een gemiste oproep van Jenny. Alin neemt mijn telefoon en belt Jenny terug...... .... Na een paar woorden barst ze in tranen uit. Djyma is overleden zegt ze, het slaat in als een bom, opeens zakt de grond onder onze voeten weg. Alin en Petra lopen naar een ander zaaltje en praten een hele tijd met Jenny, tranen stromen, en blijven stromen. Wij krijgen geen hap maar naar binnen en zijn helemaal van slag. We besluiten om weg te gaan en door te rijden naar Roden om er te zijn voor Jan en Jenny. We kunnen niks doen alleen maar steun bieden. We verlaten het restaurant en rijden via de afsluitdijk naar Roden. Tranen stromen en blijven stromen. Om kwart voor tien zijn we in Roden...... Een mooie dag eindigde zwart, git zwart.