In memoriam Jimmy van de Oppershoeve

Dit weekend kregen wij het trieste bericht dat er opnieuw een ster aan de hondenhemel was verschenen. Opnieuw een hond uit de door ons zo geliefde Oppershoeve bloedlijn. Een hondje uit het laatst gefokte nest van de Oppershoeve.  Hier een in Memoriam voor Jimmy van de Oppershoeve geschreven door zijn baasjes. Jimmy is 13 jaar en 7 maanden oud geworden. Rust zacht Jimmy.

 

 

 

Jimmy v d Oppershoeve.

In 2002 kwam hij bij ons wonen als kleine pup,  wat heeft hij genoten, de eerst 11 jaar samen met zijn grote neef Winston gespeeld, gerend, verstoppertje spelen, lekker zonnen en luieren en vooral iedere dag naar buiten wandelen met het baasje. Dikke maatjes  waren het. Onze 3 kinderen nog thuis wonend, altijd gezelligheid en pret met de beide beagles, ondeugende streken, knuffelen en vooral lekker eten!

Toen Winston kwam te overlijden was Jimmy vreselijk verdrietig, hij moest wennen om alleen te zijn, de kinderen woonden ondertussen ook niet meer thuis.

Na een half jaar werd hij weer vrolijker en was gewend om alleen te zijn, begon weer te spelen en te rennen met het baasje.

Vanaf zijn 12e jaar werd hij langzamerhand ouder, kreeg last van zijn hart, met medicatie wisten we hem weer op de been te krijgen.

Ondertussen kwam er gezinsuitbreiding met een kleinzoon, de eerste kennismaking voor Jimmy met een baby in huis zo nu en dan.

Wat deed hij dat geweldig, snuffelen en de kleine Twan hoorde bij de roedel, later kwam er nog een kleinzoon bij, Nils!  Jimmy tolereerde de kleine jongetjes en deed heel voorzichtig, niet jaloers!

Vond het heerlijk om samen te gaan wandelen en wilde mee, vooral niet thuis blijven, nee Jimmy wilde met de kinderwagen ook mee naar buiten. Kregen de baby,s de fles dan lag hij naast je op de bank en zat mooi te kijken.

De roedel werd weer compleet, het laatste half jaar kreeg hij van de oudste kleinzoon een speelmaatje die begon te kruipen en te lopen, Jimmy was tolerant en vond het gezellig, de stukjes brood die Twan af en toe op de grond liet vallen vanuit de kinderstoel was super voor hem! Jimmy hij fleurde op en was oplettend, als Twan ging slapen ging Jimmy ook slapen!

Autootjes die tegen hem aan botsten als hij op de grond lag, het hinderde hem  niks, hij ging gewoon aan de kant. De laatste keer dat Twan hem heeft gezien, kreeg hij zelfs een kus van de kleine jongen op zijn snuitje, zo vertederend!

Jimmy, stoer, dapper , oplettend en luid blaffend onderweg als hij wat zag, iedereen herkende hem en moesten lachen tegen de luid blaffende "beagle"!

Hij wist precies welke hondjes hij wel lief vond en welke hondjes hij niet mee wilde snuffelen, soms bleef hij gewoon staan om te snuffelen of riep al luid blaffend :Hier ben ik of Ga, alstublieft weg! 

Woensdag 7 oktober hebben we  met pijn in ons hart hem moeten laten inslapen, dat deed en doet nog vreselijk pijn, want  een Beagle hoort gewoon in ons huis te zijn.

Nu is het stil, veel te stil, maar het is goed zo, we hebben je  niet laten lijden Jimmy, maar je kon niet meer, je laatste beagle dagen spraken boekdelen, de bruine oogjes en het zwakke lichaam keken ons smekend aan , toch ook nog je best doen om mee te gaan wandelen maar de eindjes werden zo kort dat je na een aantal meters alweer maar huis wilde. Het eten wilde je niet meer, medicatie sloeg niet aan, je hebt je best gedaan en wat hebben we met  z'n allen genoten van een onvergetelijke tijd die we nooit hadden willen missen.

2 beagles van de Oppershoeve die zoveel liefde en plezier hebben gegeven ,die zitten voor altijd in ons hart.

Herman en Pia Zijlstra

 

 

Herman, Pia en een ieder die Jimmy nu zal missen wensen wij heel veel sterkte met dit grote verdriet.

 

Tjeerd en Alinda

De boys van de Borkse meute :Michael,Dylan,Mango Justin en Elwood