Petra en drie van haar beagle dames gingen ook mee dus Alinda reserveerde twee camping plaatsen naast elkaar vanaf zaterdag 14 t/m zaterdag de 22e. De weken verstreken en langzaam aan kwamen we steeds dichter bij het begin van onze vakantie. We krijgen een belletje van Petra of we niet een dag eerder kunnen vertrekken want zij was vrij. Zowel Alin als ik moesten nog werken op vrijdag maar Alinda kan ruilen met een collega en ik neem een dag eerder verlof. Zo kwam Petra dus op donderdag avond hier naar Westerbork. Alinda had donderdag nog een avond dienst, dus ik had haar naar het werk gebracht zodat ik s avonds de tijd had om de bus in te pakken, moest haar alleen om 23:00 uur wel weer ophalen. We zitten nog even na, besluiten hoe laat we vrijdag morgen gaan rijden en duiken dan onder de wol.
Tussen zes en half zeven staan we op. Pakken de laatste spullen in de auto en dan de honden. Michael gaat bij Petra achterin. Officieel moet je in Denemarken een ontheffing aan vragen als je meer dan 5 honden in de auto hebt, ze denken dat je anders een handelaar bent. En aangezien de vrije grens tussen Denemarken en Duitsland weer gesloten is wagen we het er niet op.
Iets na half 8 beginnen we aan onze rit van iets meer dan 600 km naar het Eiland Fyn. We rijden lekker vlot door en hebben eigenlijk geen vertraging, het is nog een beetje somber weer, ideaal om te rijden met de honden. De weg naar Denemarken is al vele jaren een weg waar aan gewerkt wordt. Vooral rond Hamburg is het vaak een drama. We hadden ons dan ook voorgenomen om eerst Hamburg voorbij te zijn en dan even een pauze te nemen. Even de beentjes strekken, kopje koffie en dan door voor de laatste 300 km.
We naderen de grens en dan komen we in langzaam rijdend verkeer. De weg gaat van tweebaans over in 1. De doorgaande baan wordt geblokkeerd door betonblokken en een vrachtwagen met stootblok. r 1 voor 1 mogen de auto's door, zonu en dan wordt er 1 uitgepikt en die moet naar een tent waar de inhoud van de auto wordt gecontroleerd. Wij en ook Petra mogen gewoon doorrijden. We rijden door Denemarken en net als in Duitsland is de droogte hier nog erger dan in Nederland, mais staat verdroogt op de velden, niet hoger dan 50 cm, bomen laten hun blad vallen graan velden zijn goud geel maar erg laag. We rijden over de brug naar het eiland Fyn. En dan moeten we naar Ebberup. We rijden over een prachtig landweggetje langs de kust het is net of zijn we in Frankrijk.
De camping ligt tegen de zee aan, Terwijl Alinda en Petra ons inchekken loop ik even naar de kust, wat een pracht plek.
We zetten als eerste de kennel delen op zodat de honden eruit kunnen. Dan links en rechts onze tenten. We hebben een heerlijk plekje met een grote boom naast ons veld die zorgt dat we in de middag heerlijk in de schaduw zitten.
De zee op de achtergrond,
Als we gesetteld zijn gaan we aan de wandel met de honden, heerlijk langs de kust lijn. Het strand bestaat hoofdzakelijk uit stenen , heel anders dan de zandstranden hier in Nederland.
Maar er zijn ook stukken waar gewoon zandstrand is. Het was een eerste wandeling maar we genoten direct allemaal.
We gaan terug naar de camping en we gaan eten. Na het eten maak ik nog een rondje langs de kust, heerlijk genieten.
De avond valt over de camping, vermoeid van de rit duiken we de slaapcabines in.
De ochtend begint met een heerlijk engels ontbijt. De geur van spek en worst verspreid zich over de camping.
De honden liggen allemaal heerlijk in hun kenneltje en nemen de nieuwe omgeving in hun op.
Na het ontbijt gaan we weer heerlijk aan de wandel langs de kust. De lange broek en trui kunnen nog aan, later zou wel blijken dat het de enige da was dat we ze deze week nodig hebben gehad.
De zon breekt door en steeds meer mensen arriveren op de camping, ik geloof dat er iets van 100 beagles op de camping aanwezig waren. In de middag wordt de Very Special show week officieel geopend. Jacthoornblazers en faandels vergezellen ons tijdens een wandeling langs het strand en over de camping naar de feesttent die bij de showground stond opgesteld.
Het was een prachtig gezicht die grote vlaggen zo langs de kustlijn, het had wel iets mytisch, je ziet het ook wel in films over de Noormannen.
Alinda had alle beagle heren mee zodat ik de handen vrij had om foto's te maken en te filmen, Mango lag heerlijk in zijn bench met wat lekkers te knagen.
He baasje we zien je.
Aan het eind van de middag komt ook Piet aan op de camping, zijn drie dames gaan bij Mango in de kennel.
De meiden van Petra heerlijk bij elkaar.
En Donald en Odin, zoals altijd dicht bij elkaar in de buurt.
We hebben en gezellige avond bij de tent en duiken tegen half 12 de slaapcabines weer in. Morgen begint het echt met de eerste showdag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten