Zaterdag was het dan zover. De wekker ging al weer vroeg. Klaarmaken, benches in de bus en op naar Lauwersoog. De nieuwe camping lag een kwartiertje vanaf Lauwersoog dus dat viel best mee. Een lange rij auto's vertrekt vanaf de camping en achter elkaar rijden we naar de haven bij het Booze wijf. Op de parkeerplaats zijn inmiddels al een groot aantal baasjes en beagles aanwezig die alleen de dag mee gaan en niet kamperen. De nieuwe kleding die de camping gasten al gekregen hadden op de camping wordt nu ook uitgedeeld aan de andere mensen die het besteld hadden. Het lijkt fantastisch, allemaal BSBE logo's bij elkaar. Ik loop vast naar de boot en zoek een plekje bij de oploop plank, vanaf deze positie probeer ik zoveel mogelijk foto's te maken van de beagles en baasjes die de boot opkomen.
We werden welkom geheten.
Alinda met Dylan en Justin onderweg naar de boot.
Jan en Jenny met de drie Roder dames.
Dylan nam het er even van heerlijk rollen op de boot.
Elwood keek rustig om zich heen, vorig jaar vond hij het allemaal spannend, nu was de spanning weg. Alleen het moment dat de motoren worden aangezet was een schrik moment voor hem.
Mango was vorig jaar een beetje zee ziek, dit jaar absoluut niet. Constant stond hij trots rechtop over de reling te kijken.
Alie, Nicole en Alinda, de organisatie was te herkennen aan de paarse hoody's
Zoals elk jaar was er weer oranje koek met het BSBE Logo.
Alle hens aan dek
Fanouck, Mango en Elwood. Ik bleef met de heren op het achter dek. Niks geen gedonder om met vijf reuen tussen alle andere honden door te lopen. Er heerst al een soort spanning bij veel honden blijf dan lekker staan waar je staat en zoek de confrontatie niet op.
Bo bekeek het papiertje wat onder de oranje koek zat even heel goed, misschien zat er nog wel wat slagroom aan.
Prachtige wolken.
Zo nu en dan gaf ik de honden even af aan Alinda, ik kon dan even een vlug rondje over de boot maken voor foto's. Na deze rondjes nam ik haar plaats weer in en kon zij weer in gesprek gaan met de andere BSBE gangers.
Hans met zijn grote vriend Mango.
Moment van rust.
Tukkie Dylan.
Dylan en Justin.
Een deel van het achterdek, vol met baasjes en beagles.
Na een behouden vaart gaan we aan wal op Schiermonnikoog.
De politie stond te kijken, zouden ze de Blues Brothers verwachten ?
De bussen waren er nog niet dus even wachten.
De boot.
BSBE Logo's op de kade.
De eerste twee bussen komen er aan en de meeste mensen stappen in.'
Wij wachten op bus nr drie. Als laatste stappen wij in zodat we zeker weten dat iedereen mee is.
Heerlijk ligt Domino te wachten op de dingen die komen gaan.
Als we bij het strand komen zijn de wandelaars van de eerste twee bussen al verdwenen richting het strand. Er is geen planning voor de rest van de dag, een ieder doet waar hij zin in heeft, voor de 1 is dat een kleine strand wandeling en dan op zoek naar een terras, voor de ander een lange strand wandeling en voor weer een ander een wandeling door het dorp. Iedereen kan doen en laten wat hij zelf wil. Als je maar op de afgesproken tijd weer in het dorp bent om gezamelijk terug te gaan naar de boot met de bus , maar ook dit is niet verplicht je kunt ook naar de boot wandelen.
Who hoo, I'am a Blues Brother.
Dylan, Michael en Justin.
Op stap in de grote zandbak.
De honden gaan los en leven zich heerlijk uit.
Elwood en nichtje Beaver.
Carlein, Elwood, Mika en Michael.
Happy veteraantje.
Bhleeee, dat water is vies.
Honden pret op het strand.
Happy Beaver.
Michael.
Beaver.
Onder het lopen blijf je constant alert op weg lopers. Op het begroeide deel van het strand zitten veel vogels, de kans dat de beagles er met z'n alleen achter aan gaan is altijd aanwezig. Als we honden richting de duinen zien gaan worden ze terug gefloten en gaan aan de riem. In de duinen is het terug vinden van de honden moeilijker dan op het strand. Ondanks de constante spiedende blik raken we toch een hond kwijt. Joris en ikzelf klimmen op een hoge duin en spieden de kust lijn af. Friso en Rian lopen langs het strand weer terug en even later besluit ik om langs de duinen rand ook terug te lopen. Als ik een heel eind terug ben krijg ik bericht dat de wegloper weer gevonden is. Ik klauter een duin op en met zwaai bewegingen probeer ik contact te krijgen met Friso. Hij vangt mijn bewegingen op en ze komen terug lopen. Onder tussen wachten we tot de rest van onze groep ook weer bij ons is.
Via de duinopgang bij de vuurtoren lopen we het dorp in. Op een terras gaan we met elkaar wat eten. Het begint inmiddels even stevig te regenen, gelukkig zitten we onder de parasol.
Na onze lunch blijft een deel van de groep nog even zitten. Wij gaan nog even de duinen in op weg naar de Duitse bunker uit de oorlog die nu dienst doet als uitkijk punt.
Herman, Justin, Dylan en Michael.
De Duitse bunker op de achtergrond. Vanaf de bunker heb je een prachtig uitzicht over het wad, de duinen en de Noord zee.
We wandelen het dorp weer in en gaan op weg naar het verzamel punt.
We gaan achter de muziek koepel staan met de honden, uit de drukte op de weg.
De vermoeidheid van een mooie dag is bij de honden af te lezen.
Weer terug op de boot vallen de honden overal in een diepe slaap. Een genot om naar te kijken.
Djill
Michael
Dylan
Bo
Adyra, de wegloper was weer terug bij de groep.
Dylan, Elwood en Justin
Elwood, de laatste pupil van Mr Big smile. De kleine man gaf een knipoog naar boven naar zijn meester achter de regenboog brug voor deze mooie dag.
De heren van de Borkse meute.
Mango en Elwood
Buck, turend over de Waddenzee.
Michael, Elwood, Justin en Dylan.
En dan slaat ook bij onze heren de vermoeidheid toe. Dylan kruipt op een bankje en valt in slaap.
Djanis.
Mango kijkt nog eens of er nog wat voorbij vliegt.
Justin in een diepe slaap.
We komen weer in de sluis. Achter ons gaan de deuren dicht. Schiermonnikoog is uit het zicht verdwenen.
Michael met een vermoeide blik.
Michael en Elwood, het contrast in kleur van de veteraan en de jonge heer.
En Dylan....... die kreeg er niks van mee.
Elwood zoekt Alinda haar armen op. De kleine man wou niet toegeven aan zijn vermoeidheid maar hij was kapot.
Het was een prachtige dag.
Als 1 van de eersten ben ik van de boot af. Ik vang de mensen aan het eind van de kade op om ze nog even te laten poseren voor een mooie groepsfoto. Big Smile 2016, meer dan 60 honden en 80 baasjes hadden een fantastische dag.
Voor sommigen zit het er op en die gaan naar huis. De honden worden verzorgt en voor de mensen die zich er voor opgegeven hadden was er nog een afsluitend buffet. Onder het eten loop ik er een paar keer uit en loop op de parkeerplaats bij alle auto's langs van de deelnemers waar honden in zitten. Controle of het allemaal goed gaat. Ramen staan open op een kier, zodat er genoeg frisse lucht binnen komt, ventilatoren draaien voor koele lucht, het begint licht te regenen voor de afkoeling was dat heerlijk
Het smaakte heerlijk.
Na het buffet vertrekken we weer naar de camping. De honden gaan doodmoe hun kennel in en niet veel later gaan ze de tent in. Ze zijn gesloopt. Op de camping zit iedereen na te genieten van een prachtige dag. Volgens mij heeft iedereen genoten.
Op de website van BSBE staan inmiddels heel veel foto's. Neem er gerust een kijkje en geniet mee.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten