De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

maandag 27 juni 2016

Big Smile , The day Afer

Zondag morgen bleef het lang rustig op de camping. Ik ben al weer vroeg op, lees een krantje onder de overkapping, drink een bakje koffie aan de waterkant en doe de honden in hun kenneltje. Langzaam aan komt er meer leven op de camping. Als we gaan ontbijten haalt Jan pannekoeken beslag uit de tent en begint te bakken, de geur van verse pannekoeken vult de lucht.



Voor vandaag staat er nog een wandeling op het programma voor de liefhebbers. Om 12 uur verzamelen we ons bij het honden strandje  van Lauwersoog.  Vanaf hier vertrekken we voor een wandeling van ongeveer twee uur door de Marnewaard.


Lag hij gisteren op de boot te rollen, nu lag Dylan languit in het lange gras.


Ik maak wat losse shots uit de hand.




Een bonte stoet trok door het Lauwersmeer gebied.



Duidelijk, en dan ook nog een plaatje van een beagle, helemaal duidelijk.


We gaan het militaire schietterrein op.






Over zandpaden, door de bossen, grasvelden doorstoken, we kwamen van alles tegen onderweg.




Mango zijn smile zegt genoeg, hij genoot met volle teugen.




Komt er opeens een clown de camera binnen springen.


We eindigen bij het honden strand. Ik doe Mango zijn lange riemen aan en het feest kan beginnen voor hem. Mango en water een magische combinatie.






Ondertussen staan  Elwood, Herman en Michael aan de rand te kijken naar die gekke Zweed.


en vanachter het glas op het terras  kijken Justin en Dylan  naar die Zweedse waterrat.


Op het parkeer terrein hebben we nog even een speel momentje met de kinderen van Erwin en Bianca, vliegtuigje en paardrijden ze vonden het super, als afsluiter nog een foto met de vermoeide Borkse meute.


Een aantal mensen vertrekken vanaf hier naar huis, we nemen afscheid en wensen ze een goede terugreis. We  zelf rijden terug naar Zoutkamp en halen bij de visboer een hele grote zak met kibbeling voor op de camping.


Na de kibbeling met soep beginnen Jan en Mathilda hun spullen in te pakken, voor hun zit het er op. Er vertrekken meer mensen op het veld en we gaan ze allemaal bij langs, goede reis en bedankt voor de gezelligheid. Wij gaan onze laatste avond hier in, de weersvoorspelling voor maandag is niet zo best dus we beginnen al een beetje op te ruimen, de eerste spullen gaan de bus weer in. De camping baas komt nog even langs voor een praatje. Ze had genoten van ons allen als gasten. Toen we haar vertelden dat er op het hoogtepunt 17 honden in de kennels bij onze tenten hadden gezeten wou ze het niet geloven, ze waren zo rustig zei ze. Tja  daar hebben we dus ook ons best voor gedaan, kleden rond de kennels afschermen van prikkels waar ze op reageren en als de camping baas je dan zo'n compliment geeft dan weet je dat je het goed hebt gedaan. We waren volgend jaar weer welkom.

Laat op de avond geniet ik aan de waterkant van een prachtige volle maan, en kijk terug op een mooie week met vele vrienden en hun honden.

 
In de nacht van zondag op maandag wordt Alinda ziek.  S nachts hou ik de buienradar in de gaten en besluit dan ook om s morgens al vroeg te beginnen met opruimen zodat het meeste droog binnen komt. Voor zeven uur ben ik al bezig. Alin ligt nog te slapen en ik heb de hele tent leeg gemaakt. Als Alin er uit komt helpt ze mee om de laatste dingen in te pakken en als laatste de tent. De tent ligt nog geen vijf minuten in de auto of de sluis deuren boven gaan open en gingen  de rest van de dag niet meer dicht.
 

De tenten zijn weg, wat rest is de herinnering aan een mooie week.




We maken nog een laatste ronde over de camping en lopen de lege kampeer plekken langs of er nog troep ligt, alles is weg. Iedereen heeft zijn plek schoon achter gelaten , Super ,Met elkaar hebben we laten zien dat beagle baasjes fantastische baasjes zijn die samen een prachtige week, dag of dagen kunnen hebben op een camping.
Nu alles droog opgepakt is hebben we tijd voor een ontbijt. Op de veranda van de blokhut van Joris en Nicole nuttigen we ons ontbijt, buiten valt de regen inmiddels met dikke pijpestralen naar beneden.
We nemen afscheid en vertrekken naar huis. De heren zijn kapot maar hebben net als ons genoten van een prachtige tijd.

Met het uitpakken van de tassen kwam ik het tenue van Elwood Blues tegen, waarschijnlijk is hij nu undercover onder ons, wees gewaarschuwd hij zou zomaar onverwachts weer ergens kunnen opduiken.

 
Tot zover mijn terugblikken op BSBE 2016, hopelijk hebben jullie er met het lezen net zoveel plezier aan beleeft als wij zelf tijdens deze dagen.
 
WHAT EVER YOU DO,KEEP 'BIG' SMILING !!
 

Geen opmerkingen: