De bende van Bork is klaar voor nieuwe avonturen .

vrijdag 24 juni 2016

The Blues Brothers on Big Smile 2016

Een stukje geschiedenis.

Toen het nestje van Domino en Eddy werd geboren werd het een Blues Brother nestje. Alle puppen kregen een verwijzing naar de legendarische Blues Brothers in hun stamboom naam. Onze pup werd Blues Brother From Muskoka Dream's, wij gaven hem de roep naam Elwood. Elwood zijn broertje Pepper werd Soul man from Muskoka Dream's. In de loop van dat jaar kwam bij Jan Liebregt en mij zelf het idee om als Blues Brothers verkleed naar het Big Smile Beagle Event te gaan. In 2013 maakten de Blues Brothers hun opwachting tijdens het event, het was een doorslaand succes. De hele dag liepen Jan en ik verkleed als Blues Brothers over het eiland. Klik hier voor de beelden. In 2014 was Jan op vakantie in Alaska, Jake zat in de gevangenis dus geen Blues Brothers op Big Smile. Vorig jaar kwamen ze onverwachts weer opduiken tijdens het watergevecht op de camping, het werd voor hun een gevecht van Water en Brood. Klik hier voor de beelden.  Dit jaar liep ik opnieuw met het idee om de heren over te laten komen. Op de facebook pagina van Big Smile plaatste ik zo nu en dan al een klein hint berichtje van beide heren.

 
De weken voor Big smile maakte ik voor mij zelf een klein draaiboekje in het hoofd hoe de BB dit jaar hun opwachting zouden maken. Niet met waterpistolen, niet tijdens de wandeling maar op een hele andere manier.
 
Een paar dagen voor Big Smile het verontrustende bericht op facebook dat er bij ons in de tuin spullen gevonden waren die konden duiden op de aanwezigheid van de heren in Nederland.
 
 
Op de camping de eerste dagen was ik aan het kijken hoe ik mijn plan verder kon uitwerken. De Blues Brothers zouden per waterfiets aankomen.  Tijdens mijn honden uitlaat rondjes keek ik constant langs de waterkant waar ik een plek kon vinden waar ze op de waterfiets konden stappen. Helaas waren de oevers overal behoorlijk stijl en vol met dichte begroeiing. Ik keek al naar een alternatief plan, en dat was met de waterfiets direct vanachter onze tenten vertrekken. Het had niet mijn voorkeur want het zou eerder opvallen dat we er aan kwamen. Tijdens een rondje valt mijn oog opeens op een kleine inham in het talud achter de hoge brug over het kanaal. Ik peil de diepte en kom tot de conclusie dat de waterfiets er zonder problemen in kan.  Nu moest ik alleen nog zien hoe ik ongemerkt de waterfiets op de vrijdagavond op deze plaats kon krijgen. Ik betrek Leo in onze plannen en vraag of hij vrijdag na het eten de waterfiets er heen wil fietsen, dat wil hij wel. Al mijn attributen en kleding had ik in de tent liggen. Het plan was omkleden in de tent en dan via het bos naar de boot.  Maar op vrijdag bleven er heel veel bij ons eten , zoals in het vorige bericht al is beschreven. Oeps. Jan en ik werden natuurlijk in de gaten gehouden, gezien ons verleden dus dat plan zou niet lukken. Ik bedenk weer een andere oplossing, terwijl het een drukte van belang is rond onze tenten, eten gekookt wordt, tafels en stoelen klaar gezet worden loop ik een beetje met een grote big shopper rond de tent, wat velen niet wisten was dat mijn hele uitrusting in deze tas zat. Door alle activiteiten rond  de tent valt het niet op dat ik opeens vertrokken ben. Ik verstop de tas in de bus die op het parkeer terrein staat. Ook Jan verstopt zijn kleding in hun auto. Alin is op de hoogte van ons plan en ik overleg mat haar dat zij mij een teken geeft op de telefoon als het watergevecht begint. Dat is voor ons het teken dat we kunnen gaan fietsen.
We gaan eten. Als het eten op is ruimen we de boel af, ik geef Leo een knikje en hij vertrekt ongemerkt naar de waterfiets. Niet veel later knik ik naar Jan, ik ga naar links richting de bus Jan zal niet veel later via de rechterkant naar de auto gaan. Ongemerkt komen we bij de parkeerplaats. Korte broek en slippers uit en het BB kostuum kan aan, de bakkebaarden van vorig jaar plakten niet al te best meer dus uit voorzorg had ik al een tube lijm mee om ze opnieuw in te smeren. Als ik aangekleed ben ren ik door het bos naar de brug, niemand heeft me gezien. Leo drijft inmiddels achter de brug in het kanaal, ik wenk hem en verstop me in het hoge gras. Hij vaart de waterfiets de inham binnen en ik pak het touw vast. Leo stapt af en gaat terug naar de camping, ondertussen wacht ik op Jan die er ook al aan komt. Ping zegt de telefoon een duimpje van Alinda, we kunnen gaan.
We gaan de boot in en duwen ons af van de kant. Op de telefoon had ik muziek van de BB en via een externe box kwamen de klanken van de BB  over het water.
 
 
Daar waren ze weer. Jake en Elwood , wat zouden ze nu weer van plan zijn.
 


Enige vorm van herkenning.

 
 
Alie kennen ze en aan haar vertellen ze hun reden van bezoek.
 

Een paar jaar geleden was was Elwood verliefd geworden op een meisje hier. Ze hadden foto's van haar bij zich en waren benieuwd of ze er dit jaar ook weer was. Volgens Alie is ze er en ze zal helpen zoeken.

 
Hahah, gevonden
 

Elwood treft 'zijn geliefde' en laat haar een hele serie foto's van haar zien die hij op zijn celwanden had geplakt in Amerika. Elke avond in de cel viel hij in slaap met haar in gedachten.

 
Ze verdwijnen samen in de wc , wat er achter de deur gebeurd is zal voor altijd een geheim blijven voor de buitenwereld. Jake houd de wacht buiten de deur terwijl de geliefden zich binnen vermaken.
 
 
Oeps, Big Smile Event, de grijns van Elwood zegt genoeg.
 

Tja meisje wat heb je gedaan, hoe vertel je dit aan je man en moeder.

 

Maar Elwood is erg zeker van zijn zaak, hij besluit zijn geliefde mee te nemen naar Amerika. Hij geeft haar een bosje bloemen en gelijktijdig bevetigd hij een handboei om haar pols. Vast.

Ze kwamen per waterfiets en gingen weer weg per waterfiets.



Bye, Bye, have a nice day tomorrow on Schiermonnikoog.


Maar dan gebeurd er iets wat niet gepland was, opeens komt er een motorbootje met een jonge held van 11 jaar. Imme komt de 'ontvoerde' dame redden. achteraf had hij niet door dat het allemaal spel was . Wat een held. Zijn schoep raakt vast in de touwen van de waterfiets dus dat werd peddelen.

 
Elwood zijn geliefde is 'gered'. De held is de 11 jarige redder.
 
 
Nog steeds wil hij niet geloven dat het allemaal spel is. Die zwart witte die vertrouw ik echt niet riep hij steeds.
 
 
Fantastisch, afrekenen met de boeven.
 

Als uiteindelijk hij echt door heeft dat het allemaal spel is is het hek van de dam.


Elwood moest rennen voor zijn leven.

 
De boef is gevangen en krijgt een volle laag water over zich heen.
 
 
De  act was weer geslaagd.  Als iedereen weer droge kleren aanheeft genieten we van de rest van de avond, zetten de nodige spullen alvast klaar voor morgen want dan is het zover. Het Big Smile Beagle Event 2016 op Schiermonnikoog.
 
Bovenstaande foto's zijn gemaakt door de moeder van Peggy en door Brenda. Mijn dank daarvoor.

Geen opmerkingen: