Het duurt niet lang of Petra komt aangereden met ons ontbijt, ideaal zo'n room service op onze tijdelijke camping. Na het ontbijt is het tijd om aan het werk te gaan. De spullen voor de catering moeten de tent in, tafels goed zetten, nog her en der wat kleine aanpassingen, party tenten plaatsen voor schaduw voor de honden en dan kan wat ons betreft het feest beginnen. We zijn er klaar voor.
De beker met de grote oren voor de snelste Muskoka beagle staat klaar op de tafel.
Als eerste komen Jan en Jenny aan gereden samen met hun drie dames Beaver, Elfie en Carlein. Beaver heeft direct een speelmaatje in Cosmo.
Niet veel later zijn ook Joris en Nicole aanwezig. Herman en Fanouck gaan ook direct aan het spelen met de rest.
Ondertussen is Petra weer naar huis gereden en komt terug op de fiets met drie van haar beagle dames, Domino, Djane en Djanis.
Als Domino ziet dat wij er zijn dan kun je haar inderdaad beter los laten, als een dolle kwam ze recht op mij af rennen. Altijd als ze ons ziet is ze zo blij.
En langzaam aan komen er steeds meer baasjes en honden het veld op. De gemaakte sluis werkte perfect. Hek open , hek dicht en dan pas het hek naar de weide open. 1 maal op het grote veld werd iedere hond direct begroet door de al aanwezige honden, er viel geen grom of brom, echt fantastisch.
Domino staat al tegen het hekje omhoog als 1 van haar laatste kinderen er over wordt getild. Welkom Marly lijkt ze hier te willen zeggen.
Je zag alleen maar blije koppies.
En gespeeld dat wat er, sommige honden hebben elkaar al vaker weer terug gezien maar over het algemeen waren het toch vreemden voor elkaar, maar dat maakt ze niks uit. spelen is spelen.
Mango had zich zaterdag iets te veel ingespannen en had last van zijn voeten, we hebben hem uit voorzorg dus maar apart in zijn ren gelegd, veel honden kwamen even bij hem langs om te neuzen, zoals hier Britt
Voor Petra was het weer zien van al deze beagles , die ze eigenhandig ter wereld heeft geholpen een bijzondere ervaring, emotionele momenten waren er dan ook. Sommige honden lijken dan ook erg veel op hun voorouders die helaas niet meer onder ons zijn.
Baasjes en honden, ze bleven maar komen.
En elke nieuwe gast werd begroet.
Rennen, rennen en rennen, dat was wat velen deden.
Op sommige momenten had ik ook even een brok in mijn keel. Hier een zus van onze Dylan, een look a like van onze grote vriendin Daphne, de oma van Dylan. die vorig jaar is overleden.
Nest broertjes en zussen zochten elkaar op, of het nou toeval is of dat ze elkaar nog herkennen.
De catering werd de hele dag door verzorgd door Afra en Nicole.
En toen kwam er een auto het terrein op, de deur ging open en daar zat een prachtige oude beagle dame in de deuropening. Het leek of waren we een paar jaar terug in de tijd. Daisy, de stam moeder van de Muskoka beagles zat daar, tenminste zo leek het. Het was Floor. Een knappe beagle dame van 12 jaar een twee kleurtje net als Daisy. Van Petra hoorde ik later het zelfde verhaal, Daisy zat daar. Zo bijzonder. Een brok zat in mijn keel.
Overal beagles en baasjes wat een fantastisch gezicht.
In het laatste nestje van Domino zat een heel klein beagle teefje. Kleine happy feet werd ze genoemd, Bente, een klein vechtertje die niet onder wilde doen voor haar broers en zussen. Kleine Happy Feet heeft in de eerste acht weken dat ze bij Petra was de harten van velen gestolen. Het was dan ook fantastisch om haar nu terug te zien Kleine Bente is uitgegroeid tot een mooie beagle dame, alles is wat kleiner dan bij de andere beagles maar het is een prachtig meisje geworden. Hier zit ze weer veilig naast mama Domino.
Spelen met je familie wat is er nou mooier dan dat.
Genieten met een hele grote G.
Bente, een prachtige jonge meid .
En er werden vele familie kiekjes gemaakt. Van sommige nesten waren meerder honden aanwezig.
En dan is het tijd voor de echte opening van de dag. Petra neemt het woord en wenst alle baasjes en honden en mooie dag toe.
We gaan naar de behendigheidsbaan en Jan, Mathilda, Alinda en ikzelf geven een demonstratie van behendigheid met beagles. Na onze demonstratie mogen de eigenaren met hun hond onder begeleiding van ons kennis maken met de beginselen van behendigheid. De onderstaande foto's zijn gemaakt door Joris Veldkamp.
Alle beagles verzamelen.......
De Blues Brother broertjes klaar voor het demonstreren van hun kunnen op het behendigheidsparcours.
Mathilda laat Bente sprongetjes maken.
Ikzelf lok een hond over de A schutting.
En ook Beaver ging met mij over de schutting
Britt
Jan met Seven
De kattenloop hadden we laag gelegd. Hier loopt Bente er overheen.
Alinda met Douchka over een sprongetje.
Jan laat Adyra springen.
Alinda met Bo over de schutting.
Er is veel belangstelling voor het oefenen op de baan. Het was erg leuk om te zien dat er ook een aantal honden tussen zate die er ook echt aanleg voor hadden wie weet hebben we een aantal baasjes zover kunnen stimuleren dat ze zelf nu ook verder gaan in deze vorm van honden sport, het is o heerlijk om zo met je beagle bezig te zijn.
Terwijl in de catering tent de lunch wordt klaar gezet begin ik met het opbouwen van de minicoursing, voor het middagprogramma. Jan, Mathilda en Alinda blijven nog een tijdje door lesgeven op de behendigheid.
Zaterdagavond had ik de coursing ook al even opgebouwd maar ik had toen problem om hem goed te laten lopen. De oorzaak had ik gevonden en hoopte dan ook dat ik er nu geen problemen mee kreeg. Ik zet een baan uit van een dikke 80 meter raceplezier, niet te scherpe bochten er in en hopelijk de bochten op het juiste punt. Een hond kan geen haakse bochten maken, een haas wel. In de jacht zal een haas dan ook altijd als de hond vlak achter hem zit een bocht maken, de hond waait uit en de haas heeft weer voorsprong. Het is dus met het uitzetten van een coursing ook belangrijk dat de bocht komt op het moment dat de hond bijna de 'haas' te pakken heeft. Terwijl ik alles aan het uitzetten ben heb ik nog een tijdje een gesprek met de baasje van Disney. Disney is inmiddels ook alweer twaalf. In 2008 kwamen we Disney voor het eerst tegen op een behendigheidswedstrijd. Op het NK is zelfs nog derde geworden.
We gaan coursen. Voor veel honden was dit een nieuwe ervaring, sommigen vonden het spannend maar er waren ook een aantal echte jagers bij die er geen genoeg van kregen. Jan Liebregt heeft heel veel foto's gemaakt van de beagles op de coursing op zijn blog zullen ze binnen kort wel verschijnen. Klik hier
Ik draai behoorlijk wat rondjes en mijn armen beginnen er zeer van te doen maar wat genoten de honden. Er was inmiddels ook een verslaggever en een foto graaf van de krant gekomen. Op maandag zou er een prachtig verslag van deze dag in de krant staan met een foto van onze Justin op de coursing.
Foto:Noord Hollands Dagblad
Langzaam maken we ons op voor het laatste onderdeel van deze mooie dag, de beaglerace. Wie wordt de snelste Muskoka Beagle. Ik breek de coursing baan weer af en we maken een wedstrijdbaan voor de beaglerace. Ondertussen is er een klasse indeling gemaakt op leeftijd va de honden die het tegen elkaar gaan opnemen. 1 baasje houdt de hond vast de ander krijgt een lekker, voor ons, stinkend snoepje en houdt dit voor de neus van de hond. Deze persoon loopt dan naar de ander kant van het veld en gaat vijf meter achter de finisch lijn zijn longen uit het lijf schreeuwen om zijn/haar hond als eerste te kunnen belonen met het stinkende snoepje.
Petra legt uit wat de bedoeling is en toont de beker met de grote oren die er is voor de snelste Muskoka beagle van de dag.
Als eerste de jongste honden.
Klaar........ af !
Beaver nam de kop en stond deze plek niet meer af.
De baasjes langs de kant genoten, de hele dag waren alle honden druk met van alles en dan aan het eind van de dag zijn ze nog niet moe en racen ze hun longen uit het lijf.
Joep had er ook zin in.
En racen maar.
Soms was het echt een nek aan nek race.
Joep trekt de turbo open en wint
Loeiende honden op de weide.
Elfie, ooit de snelste beagle van Nederland en ook nu was ze weer in vorm. 8 jaar inmiddels en een hele zware periode in haar leven meegemaakt. Ze won haar klasse.
Linda met haar pleeg race kind Pepper.
En weg zijn ze weer.
Aandacht worden de race beagles gade geslagen vanaf de zijlijn.
Michael won de veteranen klas.
Elfie als een laagvlieger over het veld.
Uiteindelijk komen we dan in de finale race. de 5 snelste Muskoka beagles van de dag. Beaver, Elfie, Joep, Bo en Michael.
Het wordt een mooie race en er kan er maar 1 winnen en dat werd Bo. Elfie werd keurig tweede.
Blije baasjes
Zo kwam er een einde aan deze prachtige dag. Een dag die we niet snel zullen vergeten. Als iedereen weer is vertrokken pakken we onze tenten in ruimen het veld op en dan zit het er alweer op, de dag is voorbij gevlogen.
De grote tent van Petra blijft nog even staan. Leo is ondertussen naar de chinees gegaan om eten voor ons op te halen. Met het team, Petra, Leo, Jan, Mathilda, Joris, Nicole, Afra, Alinda,en ik zelf, die deze dag mogelijk hebben gemaakt sluiten we de dag af onder het genot van een lekker maal eten. De verhalen over de dag vliegen over de tafel, we hebben allemaal genoten
Ondertussen zitten de honden vermoeid in de auto. Niet veel later ligt alles in een diepe , hele diepe slaap.
Als we ook de tent van Petra en Leo hebben opgeruimd vertrekken we allemaal zwaar vermoeid naar huis. We zijn nog geen 5 kilometer op de dijk Enkhuizen/ Lelystad of de ruitenwissers kunnen aan. Wat hebben we geboft met het weer.
We kijken terug op een fantastische dag. Heel mooi om zoveel Muskoka's bij elkaar te zien en dan wetend dat we heel veel van de aanwezige honden in de loop van de jaren bij Petra hebben zien opgroeien in de eerste 8 weken van hun leven.
Op maandag stond er een pagina groot artikel in de krant over deze mooie dag. Echt super.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten