De laatste uren van 2023 zijn ingegaan. Aan de andere kant van de wereld is het inmiddels al 2024. terwijl de carbidbussen knallen tik ik hier blog nr 91 van dit jaar Een kleine terug blik op de afgelopen dagen van de belevenissen van de meute. Vanmorgen met de mannen naar het bos geweest om ze nog knal vrij te kunnen laten genieten. De afgelopen dagen hier veel met ze gewandeld en thuis konden ze lekker relaxen.
De meute samen in het natte bos.
Charlie en Dylan samen in een diepe slaap
Oud en jong samen onder de kerstboom, een kostbaar iets.
December is oliebollen tijd Dylan was het er niet mee eens dat hij niks kreeg.
Odin en Charlie in standje hopeloos
Afgelopen donderdag waren we een middag weg, toen we terug kwamen hadden we een aantal slachtoffers in de hal. Donald met twee dikke poten met wonden, Odin en Elwood met gaten in de oren. De heren hadden geknokt maar wat de reden is geweest ??? Vuurwerk ? Een pakketbezorger aan de deur ?? Het blijft gissen. Met biotexen kreeg ik Donald zijn poot weer snel goed.
Dit noemen se een wolfshound volgens mij
Gisteren nog even een rondje door de kampeer hal in Roden, Charlie was mee en keek zijn ogen uit.
En als we dan toch in Roden zijn ook nog even langs bij Jan en Jenny, Charlie kon nog weer even spelen met zijn tantes en oma Elfie.
Charlie volgde de film, op tv, vanaf mijn schoot vol aandacht.
En vanmorgen vond meneer het hoogtijd om alvast te beginnen met het aftuigen van de kerstboom.
En dan is het oudjaars dag. Al vroeg klonken hier de doffe dreunen van de carbidbussen. Elwood reageert op de eerste knallen maar als hij er weer aangewend is is het goed. Ik neem de mannen nog even mee naar het bos waar we heerlijk rustig onze laatste wandeling van 2023 maakten.
Het was droog van boven maar vanonder was het nat, diepe plassen en modderpoelen in het bos. De heren genoten, geen plas was diep genoeg voor ze, heerlijk om te zien.
We lopen een ronde van dik 5 kilometer en Dylan straalde de hele wandeling. De smile groot rond zijn snoet, de modder spetters tot achter zijn nek. gewoon genieten wat een rijkdom. Op een bankje maak ik de laatste serie groepsfoto's van dit jaar. Nog 1 keer recht in de camera kijken jongens.
En echt de laatste die ik afdruk , daar is ie weer, de tong van Dylan.
Moe en nat kwamen we aan bij de bus, afdrogen en op naar huis. Onderweg begint het te regenen. Thuis vallen de mannen in een diepe slaap. Hopelijk volgt er een rustige avond voor ze en hebben ze niet te veel last van het vuurwerk. De voorspelling is regen, van mij mag het.
Dit was 2023. Zoals ik in het jaaroverzicht al schreef een jaar wat voorbij is gevlogen en waar we veel mooie dingen in hebben mogen beleven. Dat Dylan alles uit dit jaar heeft gehaald liet hij vanmorgen met de wandeling opnieuw zien, wat genoot de oude baas.
Iedereen een fijne rustige en vooral veilige jaarwisseling, pas op met vuurwerk en hou de viervoeters in de gaten.
Happy New year !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten