Een week verder

Afgelopen nacht was het alweer een week geleden dat Michael zijn complete crash plaats vond. Een week met heel veel emotie, een week met weinig slaap. In het weekend was Michael zo slecht dat we echt dachten dat het over was, hem verder laten lijden zou oneerlijk zijn. Maar vanaf zondag zagen we dat er een kleine verandering optrad. Beter worden.... dat zal niet meer gebeuren, maar hem nog een mooie tijdgeven,  met weinig pijn en veel plezier met ons en de meute, dat is waar we nu voor gaan.
Hij werd langzaam weer wat stabieler op zijn pootjes, zakte er niet zo snel meer door. Stond als eerste weer in de keuken, en sprong weer zelfstandig op de bank.

Vragende ogen naast mij , mag ik ook een stukje van jouw stroopwafel ?

Michael is altijd een steuntje geweest voor Elwood, nu is Elwood er voor Michael. Zo mooi om te zien hoe de meute omgaat met ziekte van een meute lid .

Na een slaapje is hij weer helder en ligt dan heerlijk op de bank, of in zijn eigen bak, om zich heen te kijken.

Met de medicatie zijn we nu zo aan het sturen dat hij zijn laatste pil s avonds rond 10 uur krijgt, de eerst volgende is dan s ochtends om half 7. De nachten zijn rustiger voor Michael, slaapt beter en slaapt ook door. Hij ligt nog wel bij ons boven zodat we het zicht direct op hem hebben en als er iets niet goed is direct kunnen ingrijpen.

Deze week ben ik weer aan het werk gegaan, maandag een halve dag, en dinsdag 3 kwart. Alinda heeft kunnen ruilen met collega's en is tot en met donderdag thuis.
Nu Michael weer iets stabieler op zijn poten staat lopen we ook steeds weer een stukje verder. Was het eerst 100 meter hooguit, inmiddels lopen we weer langer als een kwartier en ook het tempo gaat weer omhoog.

En thuis als hij ligt te slapen liggen zijn maatjes niet ver bij hem vandaan.

Lekker op de rug. Hij was altijd al een rug slaper maar we hebben nu het idee dat hij dit nu ook wel lekker vind en zo meer lucht krijgt,

Elke wandeling zien we hem weer iets  beter gaan lopen. De controle over de spieren is er weer.

En tja, als Alinda in de keuken is dan hoef je niet te vragen waar Michael is.

Overdag houdt Alinda hem in de gaten en appt ze me hoe het gaat. Als ik dan aan het eind van de middag thuis kom zit Michael meestal al keurig te wachten , kom baas we moeten weer aan de wandel.

S nachts bij ons boven en s morgens neem ik hem dan mee naar beneden. Gister morgen sprong meneer zelfstandig van het bed en stond achter mij in de badkamer, Goedemorgen baasje ik ben wakker.
Als ik dan naar het werk ga breng ik hem weer naar boven. Maar voordat het zover is zit hij al braaf tussen zijn maatjes te wachten op het vertrouwde koekje van de baas.

Vandaag was het weer een hele dag regen. Alinda had haar eerste werkdienst deze week, een avond dienst, dus vanaf 2 uur was Michael nu zonder toezicht van ons. Op de camera kon ik hem goed in de gaten houden. Hij lag heerlijk te slapen. Als ik thuis kom gaan we direct aan de wandel.

 En na het wandelen heerlijk met zijn maatjes.Gangster Paradise. De Bende van Bork samen op de bank.

 

Zoals ik het bericht al begon, een week verder. Een zware week, maar wel een week waarin we extra genieten van de tijd met Michael.. We hopen dat we Michael nog een tijdje op deze manier bij ons kunnen houden. We gaan er voor.