Ongemerkt probeerde ik de tuigjes onder de kapstok vandaan te halen. maar het was net of hadden ze het alle drie al door. Voordat ik bij de kapstok was zaten ze al voor de deur. Op de vraag 'wie gaat er mee??' begonnen ze alle drie luid te loeien. Het was wel duidelijk ze hadden er zin in.
We reden met de auto naar boswachterij Gees. Hier is een uitgezette wandelroute van 7,5 kilometer. Na de heren te hebben aangelijnt, en de camera stand by te hebben, beginnen we aan de wandeling. Het is echt heerlijk weer zo in het bos. en de drie daltons, die snuffelen er op los. Allemaal weer nieuwe geurtjes komen hun neus voorbij. Michael en Jayson doen de meest gekke fratsen om elkaar te verleiden tot een partijtje stoeien.
En als Jayson dan even ontsnapt aan de aandacht van Michael dan rent ie er op los alsof hij weer in zijn puberjaren zit.
Ook Kevin liep ontzettend te genieten. Al dat rennen lukt hem niet meer. Maar je zag de hele hond gewoon genieten . En als er dan door de andere twee weer een lekker geurtje ontdekt was. Dan moest ook Kevin hier natuurlijk het zijne van weten.
Overal in het bos kon je merken dat het voorjaar er echt aanzit te komen. De vogels lieten hun mooiste liederen horen. De specht was druk aan het hameren op de bomen. De buizerd zweefde prachtig door de lucht. En overal ontwaakt het frisse groen.
Staatsbosbeheer brengt per jaar ongeveer 320.000 kuub hout op de markt. Een deel van dit hout komt ook uit deze boswachterij. Overal kwamen we dan ook omgezaagde bomen tegen. Langs de bospaden lagen ook heel veel, zogenaamde, rolstapels met hout. Michael wou wel even laten zien aan zijn beide broers dat hij ook een klein beetje een bosbouw hond is. Als hij alleen met baasje het bos in gaat leert baasje hem de fijne kneepjes van het vak. Op de onderstaande foto inspecteerd Michael de stronk die na het vellen van de boom is overgebleven.
Hier krijgt Kevin uitleg van Michael hoe zo'n rolstapel is opgebouwd.
Tja en na deze les houtoogst moet er natuurlijk wel even weer tijd worden gemaakt om lekker te klieren met je andere broer.
Door de vele regen val van de afgelopen periode was het plaatselijk erg nat in het bos. Ook waren er door de zware houtoogst machines diepe sporen door de paden getrokken. Kevin vond het heerlijk en zocht vaak de meest slechte plekken op om lekker door de modder te kunnen baggeren.
Jayson is onze 'jager'. Er ontgaat hem bijna geen geurtje. Heel vaak loopt meneer dan ook wild wissels uit op zoek naar de herkomst van het lekkere geurtje. Voor een les spoorlopen moet je dan ook bij Jayson zijn. Michael heeft heel veel van Jayson zijn wijze lessen overgenomen en is inmiddels al net zo'n grote jager als zijn grote broer. Als beide heren dan ook een spoor in de neus hebben dan moet je stevig in je schoenen staan, want ze willen er achter aan.
Kom op baas daar moeten we heen want daar is ie heen gegaan !!!
Kevin speurt het liefst een beetje in de randen rond. Hij heeft niet meer de behoefte om echt een spoor uittelopen.
Zo kwamen we na een paar uur weer terug bij de auto. De drie heren zaten behoorlijk onder de modder, wat hebben ze genoten. Wij trouwens ook. Thuis gekomen zijn ze dan ook lekker in hun manden in slaap gevallen.
Morgen hebben we weer een show met Michael ditmaal in Leeuwarden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten