Een trieste dag

Was de voorspelling van gisteren voor vandaag warm en zonnig. Buienradar gaf  vanmorgen om 8 uur  iets heel anders aan.  Vanaf een uur of tien zouden wij onder een zwaar wolken dek komen te ligen met veel buien. Maar om elf uur zou het weer weg zijn. De hele nacht hadden we al regen en onweer gehad, de honden gaven er gelukkig niets om. Vanmorgen vroeg dus al even een rondje met de honden gedaan. Ontbijten en nog maals buienrader gechekt, nu waren er opeens andere berichten. De depressie bleef hangen en breide zich zelfs uit en tot ver in de middag zou het blijfen regenen. Oeps dat was minder. De honden waren moe dus die maar in de tent gedaan. Alinda bleef bij de tent en ik zelf ging even naar het Ere veld in Loenen. Dit kon mooi even tussen de buien door.  Na een klein uur komt de regen met bakken uit de lucht en ga ik weer terug naar de camping.

Op het ere veld in Loenen liggen 3.700 slachtoffers van oorlogs geweld.

Door het trieste weer is de sfeer op zo'n ere veld nog ingrijpender.

In tegen stelling tot de erevelden waar omgekomen soldaten liggen staan hier geen witte kruizen maar liggende stenen met de naam van de slachtoffers. 3.700 in totaal.

Het monument voor de onbekende verzetsstrijder.  Symbolisch ingegraven in een oude leemkuil, dit staat synoniem voor het ondergrondse werk wat deze mensen gedaan hebben in de duistere jaren 1940/45

'DEN VADERLANT GHETROUWE' staat op de rand van het monument.

De rietgedekte kapel op het ereveld. In het koor van deze kapel staat een eikenhouten schrijn, waarin 42 gedenkboeken worden bewaard met de namen van 125.000 Nederlandse oorlogsslachtoffers wiens stoffelijke resten nooit zijn gevonden. Eén boek ligt altijd opengeslagen. Dagelijks wordt een bladzijde omgeslagen door de opzichter van het Ereveld .

Op de weg terug naar de camping kom ik langs het monumnet bij De Woeste Hoeve. Op deze plaats zijn 8 maart 1945 als vergelding op de onbedoelde  aanslag op Hanss Rauter 117 mensen  gefusilleerd

Laten we dit nooit vergeten.......