Wandelen in Hoog Buurloo

Op de grote stille heide..........

Na de rust dag van gisteren was het vandaag weer tijd voor een uitgebreide wandeling. De heren hadden er weer zin in. Vanmorgen al vroeg een rondje rond de camping gedaan met Jayson. We halen de auto naar de tent en pakken de benches er in. Rond het middag uur vertrekken we, bestemming onbekend, we zien wel waar we uitkomen. Na een wandelkaart te hebben gekocht besluiten we om richting Hoog Buurloo te rijden. Hier is een uitgezette route van 12 kilometer. We komen aan op de parkeerplaats en ik zet de auto uit. Direkt is er een teken van leven achter in de bus, ze weten wat er gaat gebeuren.

Michael en Jayson lagen vanmorgen nog broederlijk naast elkaar te slapen in de bench.

We doen de riemen om en beginnen aan onze wandeling.

De bossen zijn hier aardig oud. We komen langs mooie stukjes natuur, dood en levend erg dicht bij elkaar. Dit zijn de beelden die de natuur organisaties graag zien.

We komen bij de schaapskooi langs. De kudde liep op een naast liggend terrein

We verlaten de bossen en komen over uitgestrekte heide velden. De paarse gloed is prachtig.

Het is warm en gelukig hebben we water mee voor de heren. Geregeld nemen we dan ook even een drink pauze.Opeens lijkt het of we op een maanlandschap staan met een ruimte station. Dit blijkt het gebouw te zijn van radio kootwijk.

Het begint licht te regenen en Michael en Dylan gaan direkt in het gras/zand liggen rollen.

De oude baas stond met zijn grijns om de bek te kijken naar zijn rollende maatjes.

Eens stond er bos maar de bomen zijn gekapt en de heide is terug gekomen.

We lopen om het gebouw heen, en vervolgen onze route.

Het was niet Jayson die moeite had met de lengte van de route maar Dylan. Tukkie wil altijd voor op lopen en spant zich dan ook extra in. Dat brak hem nu, in combinatie met de warmte op. Hij hijgde als een oude stoomlocomotief. We namen wat vaker rust en op de kaart zocht ik een mogelijkheid om de route iets in te korten.

Dylan kan zo de nieuwe frontman worden van KISS, Zijn tong lijkt wel erg lang hier.

Maar ondanks alles wil meneer toch weer proberen om voorop te  lopen. Hier probeert hij Michael in te halen

En ook Justin vond het allemaal weer fantastisch, De reden dat hij weinig op de foto staat heb ik in een ander bericht al genoemd.

ondanks de regen was het niet koud.

De omgeving veranderde constant. Van dichte bossen naar mooie heide velden.

Even een rust moment voor hond en baas.

En Jayson dacht laat ik ook maar eens gaan rollen.

Hij vond het heerlijk.

En goed voorbeeld doet volgen, even later lagen Michael en Dylan ook al weer met vier pootjes in de lucht.

Michael geniet van alle aandacht, tijdens de wandeling maar ook op de camping waar hij geregeld zijn kunstjes laat zien aan de kinderen.

En wat is een wandeling zonder even door de waterplassen te rennen. We kwamen vandaag niet veel plassen tegen,maar toen we er 1 tegenkwamen was het meteen raak.

Ons zwientje ging er meteen uitgebreid in liggen.

We vervolgen ons pad met links een oude beuken laan en rechts de grote open heide vlakte.

Na ruim drie uur komen we terug bij de auto. De heren zijn heerlijk nat en vies. We rijden naar huis en vanachter uit de auto komt de geur van zweet en modder. Bij de tent krijgen de jongens nog een lekker kauwbot en vallen dan in slaap. Michael geeft nog een demonstratie behendigheid en dan vluchten we naar binnen voor het naderende onweer.

Het regend een behoorlijk tijdje door, ook zit er wat onweer in maar niet echt veel. De heren liggen her en der door de tent verspreid en slapen heerlijk. Morgen is er weer een dag.......