Al vroeg scheen de zon de slaapcabine binnen. Geen regen
deze morgen dus we konden de tent mooi
droog opruimen.
Rond half elf checken we
uit op de camping en vervolgen onze reis.
We zakken vandaag verder af naar het Zuiden. Einddoel vandaag zal worden het plaatsje Nävragöl. Het is maar een ritje van nog geen 200
kilometer, we kunnen dus rustig aan doen. Onderweg belt Alinda nog even met
Jenny om te horen hoe het met hun dames
gaat. De drie beagles zijn zondag gegrepen door een rottweiler en zijn
behoorlijk toegetakeld. We rijden door
een kleinschalig landschap met lage heuvels maar wel veel rotsen. Het weer is
erg wisselvallig, zo schijnt de zon en twee tellen later zit je weer in een
regenbui.
De camping ligt erg afgelegen
aan de rand van een groot meer. Als we de tent opzetten pakken dikke wolken
zich samen boven de camping. Gelukkig hebben we een hele snelle tent en staat
hij binnen vijf minuten goed vast. Er breekt me een bui los boven de camping .
De afstand van de auto naar de tent is geen vier meter maar in dit kleine stukje ben je tot op het vel nat. Tussen
de buiendoor brengen we de spullen in de tent en gaan als het droog is heerlijk
met de heren wandelen.
Op de camping zijn we deze avond populair. Er staan de
hele avond wel 8 kinderen en hun ouders bij de honden. Aan aandacht dus geen
gebrek. Ik heb weer een internet verbinding en probeer de blog weer bij te
werken. Het bereik is niet al te best dus het neemt nog al wat tijd in beslag.
Vanmorgen was ik al heel vroeg wakker. Om half vijf begon de
blaas te protesteren. Dus vlug de slaapzak uit en naar het toilet. Het is nog
doodstil op de camping. Als ik terug kom in de tent merken de heren dat ik er
weer ben. De koppies komen even omhoog maar dat is ook de enigste reactie. Om half zeven ben ik weer wakker. Dan er maar
uit. Eerst maar eens douchen. De heren en Alinda slapen nog als ik terug kom.
Ik sluit de laptop aan en kijk of ik de blog verder kan biiwerken, helaas geen
verbinding. Dan maar met de neus in een
boek. Nr 3 die ik deze vakantie bijna uitheb. Eigenlijk is de vakantie de
enigste periode dat we tijd nemen om een goed boek te lezen. Als Alinda wakker
is ga ik er opuit met Michael en Dylan. We doen ons p en p rondje en wandelen
terug naar de camping. Mango en Justin zitten al vol ongeduld te wachten. Ook
met hun loop ik een ronde. Maar dan opeens komt er een haas los op nog geen
vijf meter van Mango. De sirene ging vol aan bij hem en hij loeide alles bij
elkaar, wat een geluid. Als er even later ook nog een das ons pad passeert is
het feest helemaal compleet. Mango wou maar 1 ding en iedereen kon hem horen.
Terug bij de tent was de eerste vraag van Alinda ….” Waar is Mango, ik dacht
dat hij los was.” Het luid van hem was dus duidelijk te horen geweest , we
waren minstens 500 meter van de camping. Zelfs in de bench zit hij even later
nog te zingen. Wat een fantastisch beest. We halen onze broodjes en ondertussen
zijn de knuffelvriendjes voor de heren alweer bij de tent. De kinderen van de
camping hebben het maar druk met onze heren. In de loop van de ochtend pakken
we onze spullen bij elkaar en rijden richting Karlskrona. Dit is een kustplaats
in Zuid Zweden. Diverse boten liggen hier
in de havens van de vele kleine eilandjes langs de kust.
Van uit Karslkrona
rijden we weer een stukje omhoog naar Kalmar. De omgeving is verandert in een
landbouwgebied met voornamelijk akkerland.
Onderweg worden we nog steeds gewaarschuwd voor overstekende elanden,
onze frustratie van deze drie week Zweden dus. Overal borden maar in het echt
maar 1 gezien.
In Kalmar bezoeken we een indrukwekkend slot. Hier is vroeger
veel gevochten.
Via het binnenland rijden we aan het eind van de middag weer
terug naar de camping. De honden werden al weer opgewacht en er wordt weer
veel met ze geknuffeld. Als ik ze vanavond uit laat gaat er een optocht van 6
kinderen met mij mee. Om en om lopen ze een stuk met de beagles. Bij de tent
gaat Michael nog een hele tijd kunstjes doen met de kinderen. Ze genoten er allemaal van. De rest kroop moe
in hun bench.
Nu en dan bedoel ik 22:00 uur komen er uit de bench vier
verschillende geluiden, gesnurk en gedroom. De heren zijn kapot. Het zijn drie
intensieve weken voor hun geweest maar ze hebben genoten met volle teugen.
Morgen verlaten we Zweden, blijven nog 1 nacht in Denemarken en komen dan weer
terug naar huis.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten