Zweden, 30-6 t/m 3-7

Vandaag hebben we een rustdag en beschikking over internet dus hier het reisverslag van week 1 .


Al een paar jaar stond Zweden hoog op ons lijstje voor een zomervakantie.  Vanaf januari 2012 zijn de scherpe invoer eisen voor honden verandert en nu is het  veel makkelijker om de honden mee te nemen naar zweden.  Wij hadden besloten om deze zomer  Engeland te mijden , mede door de drukte die er is in verband met de olympische spelen. Zweden werd dus dit jaar ons doel in de zomer.  Uitgezonderd de oude baas gaat  de hele meute drie weken met ons door  Zweden trekken.   We hebben met Petra afgesproken dat  Jayson  daar deze zomer mocht logeren. Donderdag avond hebben we de oude baas dan ook weg gebracht.

30 – 6 – 2012 (zaterdag)

Vrijdag avond hadden we de bus ingepakt. Van  Petra hadden we de kennelpanelen voor de puppy ren mee gekregen, hierdoor kunnen de heren heerlijk los bij de tent. We hadden afgesproken met Monica, de fokker van Mango, dat we maandag in de loop van de middag bij hun zullen arriveren.  Voor ons begon ons Zweedse avontuur dus  zaterdag morgen.  We rijden de hele rit niet in 1 keer en kunnen dus heerlijk rustig aan doen, echt vakantie. De honden wisten donders goed dat er wat ging gebeuren. Dylan lag bij de tassen, hij zal wel denken dan vergeten ze mij in ieder geval niet.   Rond half elf  vertrekken we uit Westerbork. Van de drukte naar de TT in Assen merken we weinig.  De tomtom staat in gesteld op Putgarten,  reis tijd  6,5 uur. ???? Ik vond het vreemd , voor mijn gevoel was de reis korter.  Bij Veendam komen we al in de eerste wegomlegging. De snelweg is afgesloten, waarschijnlijk door een ongeluk. Met  een toeristische route door Groninger land komen we vanzelf weer op de snelweg naar Duitsland.  Het rijd nu vlot door. De zon schijnt , we zijn echt in een  vakantie sfeer.  Bij Hamburg loopt het verkeer vast en staan we geregeld stil. Wegwerkzaamheden zorgen hier al jaren voor veel vertraging.  Het is een hele tijd rijden, stilstaan, rijden. Na de wegwerkzaamheden komt het verkeer weer op snelheid. Een richtingsbord Puttgarden  doet bij Alinda een lampje branden. Ze pakt de (s)tom(s) tom en ja hoor we hadden de verkeerde bestemming ingetoetst. Veranderen van einddoel leverde een tijdwinst op van 2 uur. Dat scheelde een slok op een borrel.  Rond kwart voor vijf rijden we de boot op. De honden uit de auto en we gaan naar het boven dek. We zijn direct een bezienswaardigheid.

Na een vaar tochtje van drie kwartier zijn we in Denemarken.  Nog een klein uurtje rijden en we zijn bij onze eerst overnachtingsplaats, een camping in Horbelev. De camping ligt prachtig tussen de agrarische landerijen. Heel  veel  suikerbieten, granen en mais.  Je kunt zien dat  Denemarken een echt agrarisch land is.  De tent staat snel en we zijn direct van mening dat de bus morgen anders wordt ingepakt. 

Na het eten gaan we een stuk met de heren te lopen.  Rond een uur of half elf sluiten we de ogen voor onze eerste (warme) nacht.

1 – 7 -2012 (zondag)

De nacht was warme en de honden hebben zich braaf gedragen. De vogels waren al vroeg wakker en zorgen rond vijf uur al voor een waar  fluit concert. Of was het een waarschuwing, even later tikt de regen zacht tegen het tent doek. De druppen worden dikker en de honden kijken verbaasd naar boven, waar komt dat getikt toch vandaan. De bui waait over en de zon komt weer te voorschijn.  We ontbijten en beginnen dan de spullen weer in te pakken. De tent droogt ondertussen mooi op. Ik verplaats wat dingen in de bus en als alles weer in de auto zit hebben we zelfs ruimte over.  De honden krijgen nog een wandelrondje en dan maken we ons klaar voor etappe twee.  Het valt ons op hoe relaxed men hier is in het verkeer, niks geen gejakker heerlijk rustig rijd men hier 110 op de snelweg. We naderen Brøndy  en halen even een herinnering op aan de leuke tijd die we met Mango daar op show gehad hebben. Kopenhagen nadert dan als snel  en Malmö staat al op de borden. De oversteek van Denemarken naar Zweden gaat  over een lange  (tol)brug.  Aan het eind kun je  43 euro aftellen.

 We zijn in Zweden, Mango is terug in zijn geboorteland.  Vanaf Malmö gaan we richting Helsingborg,  we zien veel  hunebeden  onderweg. Hier zijn ze nog intact onder een dikke laag zand. Onze hunebeden zijn slechts geraamtes , de deklaag van zand is verdwenen.  Akkers, meren, bosjes gaan aan ons voorbij. Langzaamaan verandert het open landschap met prachtige vergezichten in bos. De waarschuwingsborden voor overstekende elanden staan langs de wegen. Berken, grove den en fijnsparren bossen  dat is wat we zien. De Veluwe in 10 fout om zo maar te zeggen.  Ons einddoel van deze dag is een camping in Värnamo.

Als we ons aanmelden en zeggen we dat we een Hamilton bij ons hebben is de man achter de receptie direct enthousiast. De tent staat sneller dan gisteren en ik denk dat we aan het eind van de vakantie heel snel zijn.

Na een kop koffie gaan we weer heerlijk wandelen met de heren in het bos dat tegen de camping aan ligt.  Alinda maakt een heerlijke pan met macaroni en we plannen de reis voor morgen. Vanaf de camping is het ongeveer twee uur rijden naar Skövde, de woonplaats van Hans en Monica.

2 – 7 – 2012 (maandag)

Al vroeg zijn we weer wakker. De zon schijnt en de vogels zijn al weer actief.  We pakken alles weer in en beginnen aan onze reis naar Skövde.  Het is een rit van ongeveer twee uur.  Onderweg komen we meerdere kraanvogels tegen, bij ons een bijzonderheid, hier zijn ze gewoon.  En als we na een rotonde een groot zwart iets zien staan in het veld is het duidelijk, de eerste eland is gespot.  Alinda zag hem als eerste.  We zoeken een plekje om de auto te keren en rijden terug. Deze eland moest uiteraard op de foto, stel je voor dat het de enigste is die we deze vakantie zien.

 Rond twaalf uur zijn we in Skövde.  We worden al verwelkomt door Hans en Monica en voor Mango was het een soort van thuis komen.  Na vier jaar is hij terug in zijn geboorte huis.  En het is net of herkent hij dingen. Hij scharrelt rustig het hele huis door. Ook mama Wilma wordt uitbundig door hem  begroet.  We hebben een aantal presentjes voor Hans en Monica, waaronder een foto bewerking van Mango, gemaakt door Moira. Wijzelf, Pam en nu ook Hans en  Monica zijn in het bezit hiervan. In huis hangen meerder foto’s van Mango en ook van zijn zoon Sputnik.  In de middag gaan Hans en ik nog even te fietsen met Mango.  ‘s avonds genieten we van heerlijke haas en hebben een gezellige avond met elkaar.

Mango zijn moeder.

Mango voelt zich helemaal op zijn gemak.

  Rond elf uur duiken we ons bed in. De beagles slapen in de bench bij ons op de kamer. Mango ligt heerlijk in een mand in huis. Hij zou in de loop van de nacht verhuizen naar het bed van Monica, typisch Mango.

3 – 7 – 2012 (dinsdag)

Vandaag stond er ons een druk programma te wachten. Om zeven uur gaan Hans en ik  eerst een blokje om met de honden. Na het  ontbijt maken we ons klaar voor vertrek. De  beagles blijven een dagje thuis, kunnen ze heerlijk uitrusten van alle indrukken tot nu toe. Mango gaat met ons mee. Als eerste gaan  we op bezoek bij zijn zuster Scilla. Voor  ons de eerste keer dat we een nestgenoot van Mango zien.  Scilla is de vrouwelijke versie van Mango, het zelfde vrolijke, blije karakter. Ze lijken ook erg op elkaar. Scilla is een echte jacht hond en doet mee aan jachtwedstrijden, op luid geven heeft  ze ook al prijzen gewonnen. We maken een aantal  foto’s van broer en zus.

Scilla en Mango

Beiden honden hebben een fantastisch karakter.

Dan  vervolgen we onze reis naar 1 van de grootste meren van Zweden, het  Vättern meer. Onderweg kijken we onze ogen weer uit. Asfaltwegen houden zomaar in eens op en gaan over in sintelwegen. Weinig verkeer en een fantastische omgeving. Bij het meer  genieten we van het fantastische uitzicht en heerlijke zomerse weer. We wandelen over de kade van de plaats Hjo en verbazen ons over de helderheid van het water, we kunnen de bodem zien. Na de kade gaan we naar het stadspark. Prachtige, goed onderhouden, bloemperken fleuren het geheel op. Er staan hier nog een aantal oude huizen. Vergelijkbaar met het huis van Pipi Langkous.

Na een uur gaan we verder. Onderweg nemen  we nog een uitgebreide picknick met heerlijke salade met kip.  Na de picknick komen we in een oude vesting . Hier staan heel veel oude militaire gebouwen. Volgende stop in onze rit  was bij het plaatsje Hajstorp.  Hier ligt het Göta kanaal.  In dit kanaal van 190km lengte zit een  hoogte verschil van 91,8 meter. Dit verschil wordt door meerdere sluizen ,58 in totaal, opgevangen. Erg interessant om te zien.  Voor een vaartochtje door dit kanaal moet je dus wel veel tijd nemen.

Na een tijdje naar de boten te hebben gekeken gaan we langzaam aan weer terug naar huis. Het was een erg geslaagde dag.’s  avonds eten we eland, voor ons de eerste keer maar het smaakte verrukkelijk.  Een gezellige avond volgt. Over en weer vertellen we elkaar vele verhalen. Hans over de jacht in Zweden en wij over onze vier jaar aan belevenissen met Mango. Aan het eind van de avond maken we een planning voor de volgende dag.