Limburg ik kom er aan (show Echt)

Vanmorgen om kwart voor 5 werden mijn baasjes gewekt door hun wekker. It's show time. En dit maal in Echt in Limburg. Gisteravond hadden ze alles al gereed gemaakt. Dus alleen de koffie nog even zetten en een rondje lopen met mijn broers. Om kwart voor zes zijn we vertrokken. Achter in de beagle mobiel was een comfortabele slaapplaats gemaakt voor mij, doormiddel van oude slaapzakken. Ik ben dus maar lekker gaan liggen en wachten op de dingen die zouden komen. Onderweg hoorde ik wel steeds heel veel motoren aan de andere kant van de snelweg. Ik, als Drentse hond, wist dat dit allemaal bezoekers waren voor de Dutch TT in Assen. Ondertussen lag ik wat te dromen. Ik dacht wat zou het leuk zijn als ik vanavond terug rij naar huis,na een goed gelopen show,en er staan dan op alle viaducten mensen naar ons te wuiven. opeens werd ik wakker, hé wat een rare droom, zoiets gebeurt toch niet. Na goed drie uur rijden kwamen we aan in Echt. De show was deze keer niet in een hal, maar buiten in de openlucht. Dit was voor mij weer een nieuwe ervaring. Het duurde nog al een poosje voordat we aan de beurt waren. Ik heb mijn tijd heerlijk gebruikt om te slapen. Er waren voor deze show 20 beagles ingeschreven. Toen het bijna mijn beurt was heeft vrouwtje zich omgekleed en zijn we een stukje gaan wandelen over het show terrein.




Het moment van showen kwam steeds dichterbij voor mij. Ondertussen hoorde ik van baasje dat mijn kleine zus Red en mijn grote zus Djill er ook waren. Ook mijn oma Daphne was weer aanwezig.


In de ring moest ik mij als tweede opstellen. Doordat het vanmorgen zo vroeg was kreeg ik opeens last van een gaap aanval. Terwijl vrouwtje mij probeerde goed neer te zettten, zodat de keurmeester mij goed kon bekijken, moest ik toch een partijtje gapen. Gelukkig moest de keurmeester hier om lachen, en vroeg of het vanmorgen vroeg was geweest.





Na het lopen van het bekende driehoekje en recht op en neer voor de keurmeester moest vrouwtje mij weer mooi neer zetten. Terwijl ik daar stond maakte de keurmeester allemaal opmerkingen, die door een mevrouw weer werden opgeschreven.







Na dat we allemaal waren geweest vond deze keurmeester dat ik op de tweede plaats was geeindigd met een U. Baasje was weer erg tevreden.







Na dat we nog even naar mijn zussen en oma hadden gekeken zijn we weer naar het hoge Noorden vertrokken. Ik was erg moe na deze lange dag en ben dus maar weer gaan liggen dromen. Ook nu hoorde ik weer veel motoren maar dit maal weer aan de andere kant van de weg.



Opeens hoor ik voorin baasje tegen vrouwtje zeggen: moet je zien wat een mensen er langs de weg en op de viaducten staan het lijkt wel een ontvangst comite. Allemaal willen ze de motoren, die uit Assen komen, nog eens langs zien komen. Dit laatste wou ik niet horen en dacht bij mijzelf,"Soms komen dromen toch uit." Ondertussen dacht ik al weer aan komende week want ik weet dat mijn vriendje Max dan weer komt logeren. Bijna drie weken lang zullen wij met z'n vieren de boel hier eens lekker op stelten gaan zetten.

Een lebber en een poot van Michael From Muskoka Dream's