Vakantie in Wales 2024 (Deel 12. 30 Juli )

 30-7

Opnieuw zal het een warme dag worden, we besluiten om dan ook al vroeg te gaan wandelen. Ditmaal gaan we terug naar Sifigwm in  Brechfa Forest, kijken of we ditmaal geen survival ronde lopen. Nicole blijft bij het huisje, ze is erg aantrekkelijk voor vliegen en muggen tijdens het wandelen en geen enkel middeltje lijkt haar te helpen. Nu Nicole thuis blijft laten we Dylan ook thuis bij haar. Zo kan de oude baas lekker rustig in de tuin rond scharrelen.

We zijn terug in het bos en beginnen aan onze wandeling. ipv waar we de vorige keer links af gingen lopen we nu rechtdoor.

We komen langs een deel waar er in de heuvels nog kleinschalig leisteen gewonnen wordt.

Prachtig te zien hoe de lagen echt op elkaar liggen.

Odin en Charlie hadden weer dikke pret.

Het werd al weer warm, het was ook niet stralend helder.

Een groot vliegtuig verstoorde onze rust.

Joris had Casper en James weer aan de riem.

We liepen op de overgang van bos naar open vlakte.

Een stroompje met water wat uit de heuvels kwam was een aangename dorstlesser.

Opeens komt een vos ons tegemoet lopen, de wind zat goed dus hij rook ons niet. We bleven  stokstijf staan. De honden hadden het niet eens door.

Als we later de plaats passeren waar de vos gelopen had moesten we de riemen goed vast houden, ze roken hem heel goed.

 2 vriendjes in een prachtig landschap.

En ook hier weer prachtige gezonde fijnspar en sitka.

Grote vriend, ook Elwood genoot, de smile zat rond zijn snoet.

We liepen nu met wind in de rug, dat zorgde voor een beetje verkoeling.

Tijdens alle wandeling zijn we maar 1 keer mensen tegen gekomen. Je bent echt alleen in dit magische landschap.

Nog 1 keer kijk ik over mijn schouder als we het bos weer in gaan, nog 1 keer genieten van dat prachtige panorama.

Het laatste stuk terug naar de auto.

Dylan vermaakte zich ondertussen bij het huisje, scharrelt wat  rond maar kon zijn rust niet echt vinden.

Nicole neemt hem dan ook mee naar binnen waar hij zich dan uiteindelijk toch neer geeft.

Als we weer thuis zoekt alles zijn plek weer en vallen ze allemaal in een diepe slaap.

Opnieuw een warme dag die ten einde kwam, maar ik kreeg het opeens hartstikke koud.....

                                                                     Wordt vervolgt