Vakantie in Wales 2024 (Deel 8. 26 Juli)

 26- 7

Voor vandaag geen auto rit naar een wandel plek maar gewoon een wandeling vanaf het erf.

Voor vandaag dus een wandeling in de buurt. Vanaf het huis is een mooie ronde te maken door de natuur van bijna 7 km. We genieten eerst rond het huis van de mannen. 

Ik was al vroeg wakker, deuren los en de mannen gaan direct de tuin in, ze wisten precies waar de zon zat s morgens en klommen dan ook op het muurtje voor het opvangen van de vroege zonnestralen

Casper hoort gestommel op de boven verdieping en wacht vol spanning tot 1 van zijn baasjes naar beneden komt.

James zocht de mand nog maar weer op.

De zon valt mooi op de bloeiende planten dus ik neem de tijd om de mannen weer op de kiek te zetten.

Vader en zoon

Casper 

James en Casper, deze week waren ze echt vriendjes geworden.

De beagleheren samen.

We ontbijten en maken ons dan klaar om te gaan wandelen. Zo zijn we mooi voor de warmte weer rond. We besluiten om deze keer de kar voor Dylan mee te nemen. De oude man heeft al zoveel meters gelopen hier even een moment van rust in de kar voor hem dus als het nodig is.

We verlaten het erf en gaan de weg op.

Zo tussen de hoge hagen blijft de warmte snel hangen

Normaal reden we er langs met de auto nu dus lopend en tijd om extra te kijken.

Overal staan de wilgenroosjes volop in de bloei, een prachtig gezicht.

We verlaten de asfalt weg en gaan het bos in, het pad gaat omhoog en weer omlaag,

We doen Dylan in de kar, nu daar was meneer het dus echt niet mee eens.  Uiteindelijk geeft hij zich toch neer.  We komen lopen door productie bossen , her en der zijn mooie doorkijkjes.

De weg gaat behoorlijk omhoog. Joris neemt de kar met Dylan over van Alin.

Her en der waren storm gaten in het bos. 

De drie musketiers in het landschap.

Liep Odin 2 jaar geleden in Denemarken steeds naast de kar met Mango, nu liep hij vaak naast de kar met Dylan, even checken of de oude baas er nog in zat.

Casper en James liepen het liefst naast elkaar met het wandelen. in 1 keer is het goed tussen beide heren.

We komen weer op de asfalt weg. Ik geef de honden aan Alin en maak even een uitstapje naar links waar een heel oud kerkje staat, de rest sloeg rechts af. Elk klein gehuchtje, ook al zijn het maar een paar huizen, heeft hier in de heuvels een klein kerkje met oud kerkhof

Graven van eind 1700. Onderhoud wordt er eigenlijk niet aan gepleegd, dat is iets wat overal opviel. Kerkhoven zijn niet te vergelijken et hoe e er bij ons uit zien qua onderhoud.

en dan moet je in de achtervolging. De afstand leek makkelijk te overbruggen maar daar verkijk je je toch op zo in de heuvels.

Overal liepen heir dus schapen, deze kudde was net bij elkaar gedreven om te verplaatsen naar een andere weide.

Dylan was weer uit de kar en hij was zo gefrustreerd dat hij er een eindsprint van wou maken haha, ouwe gek.

Ik had de groep weer bij gehaald en weer een paar honden aan de riem.

Joris neemt nog een paar en Alin en Nicole hadden dus alleen Odin en de wagen nog het laatste deel van de wandeling.

Joris en ik waren weer op de oprit naar huis, de dames liepen nog op de weg .

Achter de schapen daar moesten we zijn.

Het was een heerlijk rondje

Als we allemaal weer thuis zijn drinken we wat, de honden vallen in slaap en ik ga op struin. Ik hoor een trekker en maaimachine en ga achter het geluid aan. Ik ga door het hek achter het speelveld en verdwijn dieper in de wildernis. Loop langs een beekje en kom door een prachtig stukje wildernis.

Boven mij hoor ik gekrijs van roofvogels, het geluid van de rode wouw. Ik kom bij het veld waar de boer aan het maaien is en erboven zweven wel 6 rode wouwen. Prachtig, bij ons een zeldzaamheid hier zo gewoon.

Ik sta een tijd te genieten van deze prachtige roofvogels, kenmerkend voor hun is de zogenaamde vorkstaart.

Ik ga weer terug. heel veel camera kliks rijker, zo vaak krijg je de kans niet om zoveel bij elkaar te zien. 

In de avond na het eten gaan we weer met de mannen naar het grote veld. ik kies weer positie en dan gaat het hek los.

Het is een gedrang om als eerste door het hek te komen.

Het feest kan weer  beginnen.

Blije koppies overal.

Als alles uitgeraasd is gaan we weer naar binnen. Overal storten ze neer. Het was weer een heerlijke dag.

                                                                          Wordt vervolgt