Vakantie in Wales 2024 (Deel 3. 21 Juli)

 Een nieuwe dag, en opnieuw een vroege dag door dat de heren weer aansloegen op het geblaf van de andere honden. Maar goed, vroeg opstaan ben ik gewent en is in deze omgeving dan ook  helemaal geen bezwaar. Vandaag een reis naar Mid Wales op het programma een bezoek aan Pam en haar familie, voor mij was het laatste bezoek aan hun in 2015, de eerste keer daar weer lopen waar ik zoveel met Mango gelopen heb zal eerst wel even vreemd voelen.  We moeten een rit van bijna 2 uur overbruggen naar  Llanidloes. Maar voor het zover is eerst ontbijten en genieten van de honden om ons heen.

Vroeg opstaan loont, je ziet de natuur ontwaken

Verkeer komt hier bijna niet langs. De smalle wegen zo typisch voor Engeland en Wales, dit is de weg die van het dorpje naar ons huisje gaat.

De leisteen met de naam van het huis naast de oprit.

Casper en Charlie hebben elke dag dikke pret met elkaar, is het niet buiten rennen dan is het wel in huis liggen bekken op het tapijt.

Het zonnetje komt er al bij en de deuren staan allemaal open, de honden lopen dus in en uit wanneer ze het zelf maar willen. Lekker struinen door de borders en tussen de planten door. Charlie ontpopt zich als een echte struik rover.

James neemt het er even van op de tuin tafel

Alle beagle mannen samen.

Achter de border zit een verhoogd stuk wat verwilderd is. Als we Charlie kwijt waren wist ik wel waar hij zat. In het hoge gras zaten een paar muizen nestjes die had hij zo gevonden.

Groene vingers, of honger. 

We maken ons klaar om te vertrekken naar Pam, de honden in de auto's, Tom Tom ingeschakeld en rijden maar. Onderweg worden we getrakteerd op prachtige landschappen, van ruig naar meer cultuurland, naar hoge kale heuvels en weer naar ruiger. Prachtige vergezichten, de 2 uur durende rit was gewoon een genot met deze omgeving.

 We rijden llanidloes binnen en draaien dan af de heuvels in. Een vertrouwde omgeving komt ons tegemoet.  Nog een keer naar rechts en dan zien we het huis van Pam met de dam en heuvel voor ons . We are back.

Het was een prachtig weerzien na al die jaren. Pam en Paul. Jose en Ceri en hun kinderen. Het voelde een beetje als thuis komen. We drinken wat en gaan dan aan de wandel, de heuvels in bij de dam.

The Llyn Clywedog dam. De dam in het stuwmeer achter de woning van Pam. Er voor een oude loodmijn wat had ik hier heel wat uurtjes rondgestruind.

De rivier de Severn begint hier en eindigt bij Bristol waar hij de zee in gaat. We zagen dus het begin en eind van deze rivier deze vakantie.

We gaan de heuvel op. Genieten van de omgeving en elkaar.

De dam in het landschap.

De oude meester Dylan en Elwood zijn de enige twee van de huidige meute die eerdere op deze plaats geweest waren. Dylan liep weer met zijn vertrouwde grijns de heuvels op.

Alinda en Pam hadden elkaar veel te vertellen na al die jaren.

En zoals overal hier, als je eenmaal boven bent dan wordt je getrakteerd op prachtige vergezichten

Overal in Wales zie je stenen muurtjes in het landschap. Hier in de heuvels bij Pam ligt een muurtje waar wij een verhaal bij hebben. Een verhaal wat ontstaan is jaren terug toen we met vrienden hier op deze plek een foto achter dit muurtje maakten. 

En ook nu is hier weer een verhaal ontstaan, op precies dezelfde plek.

Na de fot kruipt Odin uit zijn tuig en schiet weg, ik erachter aan en Casper ziet mij weg rennen en trekt de riem uit de handen van Nicole om achter mij aan te gaan Casper had ik snel te pakken. Odin kwam na 100 meter gelukkig ook weer terug. Maar een verhaal was weer gemaakt. 

We gaan door het bos weer naar beneden, een steile afdaling over een trap, het was oppassen dat je bleef staan.

Zowel Joris als ikzelf maken een misser en komen op de grond terecht, gelukkig geen verdere gevolgen.

En de dames, die hadden een lol

En Dylan..... woorden zijn niet nodig, foto's spreken bij hem voor zich.

Toen Dylan 2 jaar was liep hij hier ook, ik maakte toen deze foto.

En nu, op de leeftijd van ruim 16 loopt hij op het zelfde pad in Wales. Ik moest dus deze foto maken. Een bijzonder moment , een bijzondere herinnering werd hier gemaakt.

We komen weer uit bij de ruïnes van de oude loodmijn en de dam. We gaan de brug over naar het huis van Pam, nog 1 keer loop ik terug voor een foto. Het blijft voor ons een plek om te koesteren.

We hebben nog een gezellige nazit met een heerlijke lunch. Het was weer ouderwets gezellig, herinneringen van toen en nieuw gemaakte kwamen samen. We hebben genoten.  Aan het begin van de avond vertrekken we weer voor onze reis van 2 uur terug. En ook nu genieten we weer van alles om ons heen.

Als we weer thuis zijn, kijken de schapen ons alweer aan. Behh, behhh is het enige wat we horen.

Het was een prachtige dag, een dag waar we allemaal van genoten hebben, de honden die waren moe, rennen op het veld sloegen we deze avond dan ook maar over.

                                                                Wordt vervolgd