Vakantie in Wales 2024 (Deel 14. 1 Augustus)

 Terwijl ik dit blog bericht typ waar Dylan een hoofdrol in speelt vecht de oude man op dit moment voor zijn leventje bij de dierenarts. Zo onverwachts is er een kentering gekomen in de rust hier in de meute. de duimen draaien op volle kracht.

1-8

Onze laatste dag in Wales, morgen gaan we weer richting huis. vandaag gaan we een wandeling maken rond Talley Abbey voordat we vertrekken genieten de mannen volop van de zon in de tuin.

Mooie man, wat hebben we van je genoten hier in Wales. Elke dag een smile, en met wandelen gewoon dapper mee stappen

2 keer blond samen.

Genieten van de zon.

We rijden naar een klein gehucht met een oude abbey. Talley Abbey. Van daar uit starten we aan de wat later bleek meest pittige wandeling van de vakantie.

Een oude kerk en de ruïne van de oude abbey

Vanaf het begin was het klimmen.

En dat was pittig, het zonnetje stond er goed bij dus het werd snel warm.

Dylan stampte in zijn eigen tempo strak door, het dieseltje bleef maar gaan.

Het liefst voorop.

James ditmaal zonder Casper.

Je blijft klein in dit landschap

Het klimmen was pittig maar het was de moeite waard, prachtige doorkijkjes en vergezichten.

De oude ruïne in het midden.

We bleven stijgen.

Ieder in zijn eigen tempo en waar schaduw was wachten we op elkaar om even bij te komen en de honden rust te geven.

Blond en blond weer samen.

En hoger en hoger.

Het plaatje zou zo uit een vvv folder kunnen komen.

En als we dan echt boven zijn is het genieten van het uitzicht rond om. De mannen op de tafel

en vanuit een andere hoek.

Deze foto zegt alles, woorden zijn overbodig....

Dylan trok zelfs nog een sprintje door de heuvels.

Even verkoeling in een stroompje water.

Maatjes.

We daalden af door een zee van bloeiende wilgenroosjes.

En komen dan op een punt vanwaar we kunnen zien waar we eerder omhoog gelopen waren.

Links omhoog en dan rechts boven in zakten we weer iets om later weer te stijgen

Het waren maatjes deze dag.

En maar door gaan.

We naderen het laatste stuk naar beneden, losse stenen, ik neem de heren over van Alin. 

En dit was het rondje, een hoogte verschil van 200 meter, de oude baas had het toch maar geflikt.

Vanachter de ruïne is te zien waar we gelopen hadden

We kijken nog even bij de oude abbey. Wat een bouwwerk is dit geweest.

Indrukwekkende  hoge bogen.

Achter het kerkje heel veel oude graven.

En er voor een gedenkpunt voor gevallen soldaten uit WW1

we gaan ook nog even naar binnen

En als laatste laten we Casper nog even zwemmen in het grote meer wat je op de foto's al zag voorbij komen

Het was een prachtige dag. We gaan naar huis, rusten even en maken ons dan klaar om te gaan eten in een plaatselijke inn. De honden zijn zo moe dat die in de kamer blijven liggen slapen.

Proost op een prachtige vakantie

2 weken waren voorbij gevlogen, 2 weken aan onuitwisbare herinneringen, 2 weken waar we volop van genoten hebben. Morgen begint de reis naar huis weer.