Vakantie in Wales 2024 (Deel 7. 25 Juli )

 De tijden van ridders, rovers en jonkheren licht al lang achter ons. Maar hier in Wales voel je op plekken hun aanwezigheid in de geschiedenis nog duidelijk. Wales en Engeland staan bekent om hun kastelen en ruïnes. We hadden er al een aantal gezien tijdens onze ritjes vandaag zouden we er weer 1 bezoeken.

Na het ontbijt maken we ons klaar om te vertrekken naar Trapp, Llandeilo. Hier staat een oude kasteel ruïne en is en mooie uitgezette wandelroute. Het dagelijkse ritueel van Tom Tom instellen, honden in de auto en rijden maar weer.  We komen weer langs nieuwe plekjes en blijven ons verbazen over de schoonheid van de natuur in dit landschap, elke ritje is gewoon genieten. 

We komen in de buurt van waar we moeten zijn, een paar steile klimmetjes, even terug schakelen in de versnelling want de bus had het zwaar. En dan doemt op een kale rots de ruïne van Carreg Cennen Castle voor ons op. Het is een kasteel uit het eind van de 12e eeuw.

We zetten de auto op de parkeerplaats doen de honden de tuigen om en beginnen aan onze wandeling. De ruine ligt op een kalkstenen klif op een hoogte van 91,5 meter. We moesten dus een stukje klimmen voordat we er waren.

Info over de omgeving

Een paar oude huizen aan de voet van de klim, er boven de ruïne.

Het eerste deel naar boven was vrij toegankelijk. wou je verder naar de ruïne dan moest je bij een hokje een paar pond aftikken. Geld wat gebruikt wordt om deze cultuurhistorie te kunnen behouden

Informatie over het kasteel

Het laatste stuk naar boven, je voelt je klein in dit landschap

Een machtig bouwwerk op de kale rots.

We gaan 2 om 2 naar binnen, Joris en ik gaan als eerste, Nicole en Alinda bleven bij de honden.

Dikke muren soms echt op de rand van de rots. Zulke plekken waren haast niet te veroveren via die kant.

Vanuit de torens had je een prachtig uitzicht, vijanden zag je van verre aan komen. Hoe zou het landschap er hier uit hebben gezien vraag je jezelf dan wel eens af.

Vanuit de toren zagen we de dames en honden beneden. 

Steil, als ik door de raam openingen naar buiten keek.

Het kasteel kijkt uit over de vallei met daarin de rivier de Cennen.

De voormalige koningskamer.

Elk hoekje van het kasteel kon van binnen uit in de gaten worden gehouden.

Dikke muren ik verbaasde me over de manier van hoe men de stenen er in verwerkt had.

Wij gaan weer naar buiten, de mannen zien ons al aan komen. We wisselen van plaats en Nicole en Alinda gaan naar binnen.

En de dames maken ook foto's van binnen naar buiten

Kiekeboe

Alin en Nicole komen ook weer naar buiten.

Joris maakt een foto van mij met alle heren.

We maken nog wat plaatjes van de heren voor de oude ruïne.

Genieten samen van het uitzicht op deze plek en dalen dan af om te beginnen aan de wandeling. Het was even oppassen op de stenen, als er schapenkeutels lagen waren ze erg glad.

We dalen achter het hek af naar beneden. Door de regen was het een glad glibberpaadje over een kleiachtige grond, het was dus goed oppassen waar je je voeten neer zet.

Een smal pad tussen de hoge varens, met prachtig uitzicht over de vallei

Oude bomen op de helling.

Er komen hier twee soorten gesteente samen, dit zorgt ervoor dat aan de ene kant de eiken en aan de andere kant de essen heel goed groeien. veel biodiversiteit dus op een heuvelrug.

Als we beneden zijn zijn we bij het riviertje de Cennen, heerlijk helder bron water een aangename drinkplek voor de heren 

2 keer blond, 2 keer een grote smile in het water.

Een moment van rust.

He hoi, jullie ook hier

We lopen nu een stuk langs de rivier en gaan dan weer omhoog

Als we uit de wildernis komen gaat de route een stukje over asfalt.

En dat ging weer pittig omhoog.

De hele route ging om de ruïne, we zagen hem dus op verschillende momenten steeds weer naast ons opdoemen als een schim uit het verleden.

Het laatste stukje ging weer gewoon door het land.

Als we weer bij de auto's zijn verzorgen we de honden en halen dan een ijsje voor ons zelf. Met de ruïne op de achtergrond een heerlijk plekje.

We rijden terug naar het huis, doen nog wat boodschappen onderweg en hebben s avonds geen kind aan de heren. Zwaar vermoeid na een prachtige dag.

Mandjes zijn te klein.

Hangen 2.0

Het was opnieuw een prachtige dag. Op naar morgen.

                                                                  Wordt vervolgd.