Het was al weer vroeg dag deze morgen. Wat we voor velen stil hadden gehouden zou vandaag
gebeuren. Zowel Michael als Mango hadden we in geschreven voor de show van de welsh Kennel club in Builth Wells. We wilden nog 1 keer proberen om met Michael een kwalificatie te halen voor de Crufts, In Nederland op de show wilde het maar niet lukken misschien hier in Engeland wel.
De show ground is ongeveer drie kwartier rijden vanaf Pam haar huis. De andere heren bleven deze dag bij Pam. Het weer is slecht maar dat hinderde niets, op de show grounds in Engeland hebben ze de beschikking over hele grote tenten met heel veel ruimte.
De showgrounds zijn hier heel ruim opgezet, heel veel ruimte, parkeren vlak bij de ring, grote tenten ruime ringen, om de 25 meter vers drinkwater voor de honden alleen maar lof, daar kunnen ze in Nederland nog wat van leren.
Michael is al om 10 uur aan de beurt, In Nederland komen de veteranen vaak pas als laatste in Engeland mogen ze als eerste de ring in. Michael straalde weer als vanouds, het blijft een genot om te kijken naar hem in de ring, een oude beagle die het showen nog steeds fantastisch vind, de reden van het plezier dat hij er nog steeds aan heeft is dat we nooit druk op hem hebben gelegd, geen blokjes training om hem perfect te laten staan, gewoon de hond in zijn waarde laten en showen op een natuurlijke manier. Het resultaat is er naar een hond die met plezier door de ring gaat en alles voor je wil doen.
Michael was de oudste veteraan in de ring.
De keurmeester moest lachen om zijn vrolijke grijze snoet, een groot compliment kreeg Alinda van hem.
En het lukte, Michael werd derde veteraan, dit leverde hem een kwalificatie op voor Crufts 2016. Onze missie was geslaagd. Dat was het gene waar we op gehoopt hadden. Michael in 2016 op Crufts een mooier afscheid van de showwereld had deze kanjer zich niet kunnen wensen.
Na Michael hebben we even tijd tot dat onze grote verassing de ring in kan. Ik maak een rondje over de show ground en geniet van de prachtige grote oude mammoetbomen wat een prachtige exemplaren.
En dan staat daar opeens een levende legende in de ring. Mango is back. Na een afwezigheid van meer dan twee jaar is hij opeens terug in de ring en ook nog wel in Engeland. Voor een aantal exposanten was dit een wel hele grote onaangename verrassing. Acht jaar geleden was de angst voor deze import uit Zweden heel groot hier. En die angst is voor sommigen inderdaad een harde waarheid geworden. De nakomelingen van Mango zijn op dit moment de toppers in de Engelse show wereld. En net als Michael had ook Mango weer veel plezier. Iets te veel volgens mij, hij was zo blij en vrolijk dat het voor Alinda moeilijk was hem goed te handlen.
Inmiddels mag Mango dus in de veteranen klasse uitkomen hier. Hij werd hier ditmaal tweede. We waren er tevreden mee. Onze opzet was geslaagd.
We genoten nog van de andere honden en verbaasden ons over de manier van handling van sommige personen, hond vriendelijk was het in ieder geval niet. Uiteindelijk werd Caldecare The Black Wizard of Sufayre Best of Breed, dit is een nakomeling van 1 van de honden uit de lijn van Pam
Aan het eind van de dag pakken we onze spullen weer bij elkaar en rijden blij met de behaalde resultaten terug naar het Dam house.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten