De lucht lijkt te breken en ik loop terug naar het Dam house, we maken de honden weer gereed voor een wandeling. Helaas gaan tijdens de wandeling de sluisdeuren weer wagen wijd open en besluiten we om terug te gaan. Nat tot op het bot komen wij en de honden weer aan. We drogen de heren met handdoeken en dan gaan ze snel in hun bench om verder op te drogen.
Het is droog maar voor hoe lang.
De eerste druppels beginnen te vallen.
We passeren de rivier en lopen verder naar beneden.
Maar de regen blijft maar komen, poncho's uit de tas en we keren om.
De regen houdt aan en terwijl wij ons binnen opwarmen volgen we op de tv de weersvoorspellingen, wat gaan we doen, houden we ons aan ons schema en vertrekken we morgen gewoon naar Snowdonia of gooien we de planning om en gaan we naar Zuid Engeland in de hoop dat het weer daar beter is. In de middag klaart het weer een beetje op. Ik ga weer naar de rivier om wat foto's te maken en wil ook proberen om de ijsvogel die ik al een paar keer in een schimp voorbij had zien komen op de foto te krijgen. Ik loop eerst een stukje richting de dam, door het lage waterpeil zie ik nu een beton drempel liggen in het uitspoel bekken. Normaal is die nit zichtbaar. Ik klauter over een hekwerk en ga midden op de betonplaat staan, zo kwam ik dus midden voor de dam te staan en kon hier een paar plaatjes maken die je anders niet kunt krijgen.
Het blijft een imposant bouwwerk, ten tijde van de terreur dreigingen in Engeland stond deze dam in de top vijf van risico plaatsen.
Ik loop terug naar de brug en verrek daar vliegt de ijsvogel, vlug een foto maar helaas stond de camera in de verkeerde stand.
Ik daal af naar beneden en zoek een plek waar ik een hele tijd blijf spotten. de ijsvogel liet zich niet weer zien.
Weer binnen blijven we in dubio staan wat we morgen gaan doen. De laatste weersvoorspellingen later op de avond geven de doorslag. Er lijkt een stroming opgang te komen die afbuigd voor de bergen van Snowdonia, het lijkt erop dat het weer beter wordt. We nemen het besluit om door te gaan zoals we in de bedoeling hadden. Morgen dus op naar Snowdonia.
23 augustus
Vandaag verlaten we het Dam house en trekken door verder naar boven. Pam had vanaf donderdag vrijgenomen om samen met ons te zijn, vandaag moest zij weer aan het werk. Om kwart voor zeven waren we al weer wakker om nog samen te ontbijten. Om half acht nemen we afscheid van elkaar een afscheid met een traan ook nu weer. Inmiddels is de zon begonnen te schijnen en beginnen we met inpakken van de spullen in de bus. Als we alles uit de tent hebben verplaatsen we de lege tent naar een plek waar de zon al volop schijnt, hopelijk droogt alles nog een beetje op. Ook de andere spullen die nat zijn hangen we te drogen. Ondertussen maken wij nog een laatste wandeling door de heuvels. De mist hangt er nog tussen maar maakt snel plaats voor de zon, het heeft toch wel iets spookachtig zo.
De dam ging gehuld in een mistbank.
En ook tussen de heuvels hingen flarden mist.
De dame in de mist samen met haar roedel.
Terwijl wij heerlijk rustig genieten van de zon en de spullen een beetje laten drogen, nemen de honden het er ook van. Na al die regen nu eindelijk het zonnetje op hun lijf.
Dylan en Elwood samen op de bodem van de tent, het plastic gaf ze ook van onderen warmte.
De tent droogde mooi op en we konden hem droog inpakken.
Als we alles zo goed als droog hebben pakken we het laatste op. De honden gaan in de auto en we laten de honden van Pam nog even rennen door de tuin. We geven ze een knuffel en beginnen aan onze verdere reis. De zon schijnt en het landschap wordt steeds woester. We passeren 1 van de hogere bergpassen en zijn nu echt in de Wildernis. Wegen worden smaller en de bergen worden hoger. Als we bijna bij Caernaforn zijn buigen we af richting de bergen van Snowdonia. In het plaatsje Waunfawr vinden we een camping waar we kunnen staan, het is een soort kamperen bij de boer. Alleen een douche en wc en verder niets, geen stroom of andere moderne verzienigen, helemaal back to basic. We zijn de enige op het veld en we mogen zelf bepalen waar we de tent neerzetten. Vanuit de tent kijken we uit op de woeste heuvels van Snowdonia een heerlijk plekje. De beagles krijgen hun kenneltje en Mango gaat aan zijn spit. We maken nog een kleine wandeling heuvel op en doen verder niets meer. Voor vandaag was het genoeg.
De bergen waar we vanuit de tent tegen aan keken.
Prachtig plekje zo met het muurtje achter de tent.
Ons uitzicht van uit de tent.
Een wandeling in de avond, even heuvel op en genieten van het uitzicht.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten